Жгуцік

Хламідамонас пад электронным мікраскопам

Жгу́цікі — ніткападобныя рухомыя цытаплазматычныя вырасты цела ў жгуцікакых прасцейшых, многіх бактэрый, зааспор, сперматазоідаў раслін і жывёл.

Служаць пераважна для перамяшчэння ў вадкім асяроддзі. У клетцы бывае 1—4 (зрэдку больш) жгуцікаў. Структура іх складаная: звонку тонкая мембрана (пелікула), ва ўнутранай поласці цытаплазма. Падоўжная вось складаецца з 2 цэнральных і 9 перыферычных (простых або падвойных) вельмі тонкіх ніцей (фібрыл). У аснове жгуціка — 2 перпендыкулярныя базальныя цельцы. Рухаюцца пераважна хвалепадобна. Знаходэяцца з аднаго, абодвух бакоў або па ўсёй паверхні клеткі.

Літаратура

• Жгуцікі // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 6. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6).