Закон кратных адносін

Зако́н кра́тных адно́сін — адзін з законаў стэхіяметрыі: калі два хімічныя элементы ўтвараюць паміж сабою некалькі злучэнняў, то масы аднаго элемента, што прыпадаюць на адзінку масы другога, адносяцца як цэлыя (звычайна невялікія) лікі.

Напрыклад, у аксідах азоту NO і NO₂ на 1 масавую частку (мас. ч.) азоту прыпадае адпаведна 1,14 і 2,28 мас. ч. кіслароду; адносіны паказаных мас. ч. кіслароду роўныя 1:2.

Закон кратных адносін строга выконваецца для стабільных газападобных злучэнняў.

Адкрыты Дж. Дальтанам у 1803 годзе.

Літаратура

• Кратных адносін закон // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 8: Канто — Кулі / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 8. С. 466.