Матылі дробных і сярэдніх памераў. Размах крылаў 10-25 мм, рэдка да 40 мм. Галава гладкая, у прылеглых лускавінках вочы буйныя, голыя; вочкі адсутнічаюць. Вусікі карацейшыя за пярэдняе крыло, ніткападобныя; іх базальны членік звычайна прыкметна сплошчаны і пашыраны. У будове вусікаў праяўляецца палавы дымарфізм: у самца знізу вейчыкі гусцейшыя і даўжэйшыя, чым у самкі. Сківічныя шчупікі кароткія, абгарнуты вакол асновы хабатка. Губныя шчупікі даволі доўгія, шабляпадобна выгнутыя, альбо кароткія, у прылеглых лускавінках. Хабаток добра развіты, у базальнай траціне густа пакрыты лускавінкамі. Пярэднія крылы падоўжана-ланцэтападобныя, афарбоўка цьмяная, шэрых або бураватых адценняў; малюнак невыразны, утвораны цёмнымі перавязямі або невялікімі плямамі. Жылкаванне поўнае.
Біялогія большасці відаў не вывучана. Матылькі ў прыродзе трымаюцца вельмі ўтойліва, актыўныя толькі ноччу і ў масе прыцягваюцца на крыніцы святла. Пладавітасць пры наяўнасці дадатковага харчавання дасягае 150—200 яец. Працягласць жыццёвага цыкла вельмі розная: ад 2-3 месяцаў (у трапічных абласцях) да 2 гадоў (у тайговай зоне). Зімуюць вусені ўсіх узростаў. Для прадстаўнікоў сямейства характэрная сапрафагія. Вусені нешматлікіх адносна добра вывучаных відаў развіваюцца ў гнілой драўніне, падсцілцы іглічных і лісцевых лясоў, грыбах, гнёздах вусеняў іншых лускакрылых, хадах насякомых-свідроўшчыкаў, вельмі рэдка ў кветках і пладах жывых раслін. Неаднаразова адзначалася факультатыўнае і нават аблігатнае харчаванне мёртвымі і жывымі (чарвяцы і шчытоўкі) насякомымі і прадуктамі іх метабалізму. Вусені акукляюцца ў шчыльных авальных коканах, пакрытых часціцамі субстрата.
