Харацыёпсіс

	Харацыёпсіс
Навуковая класіфікацыя
Дамен:	Эўкарыёты
Царства:	Храмісты
Тып:	Ochrophyta
Клас:	Жоўта-зялёныя водарасці
Парадак:	Mischococcales
Сямейства:	Characiopsidaceae
Род:	Харацыёпсіс‎
Міжнародная навуковая назва
	Characiopsis Borzi 1895
Віды
	Characiopsis acuta (A.Braun) Borzì, 1895; Characiopsis africanus F.E.Fritsch & M.F.Rich; Characiopsis aquilonaris Skuja; Characiopsis avis Pascher, 1939; Characiopsis borziana Lemmermann; Characiopsis cedercreutzii Pascher, 1938; Characiopsis curvata (G.M.Smith) Skuja, 1948; Characiopsis cylindrica (F.D.Lambert) Lemmermann, 1914; Characiopsis elegans Ettl; Characiopsis lilloensis Conrad, 1954; Characiopsis longipes (Braun) Borzì, 1895; Characiopsis microcysticola Skuja; Characiopsis minor Pascher, 1925; Characiopsis minuta (A.Braun) Borzì, 1895; Characiopsis minutissima Pascher; Characiopsis naegelii (A.Braun) Lemmermann, 1914; Characiopsis pyriformis (A.Braun) Borzì, 1895; Characiopsis saccata N.Carter, 1919; Characiopsis sphagnicola Pascher; Characiopsis sublinearis Pascher; Characiopsis subulata (A.Braun) Borzì, 1895; Characiopsis turgida West & G.S.West, 1903; Characiopsis umbilicata Skuja;
ITIS	1979
EOL	12155

Харацыёпсіс (Characiopsis) — род аднаклетачных жоўта-зялёных водарасцей сямейства харацыёпсавых.

Апісанне[правіць | правіць зыходнік]

Клеткі рознай формы, прамыя або крыху сагнутыя, скучаныя, прымацаваныя да субстрату пры дапамозе дыска або ножкі. Абалонка тонкая або тоўстая, гладкая, часам з патаўшчэннем на верхнім канцы ў выглядзе сасочка, бародаўкі або шыпа. Хларапласты (ад аднаго да мноства) прысценныя, карытападобныя, пласціністыя або дыскападобныя, без пірэноідаў. Клетачнае ядро часцой адно. У цытаплазме ёсць алей, тлушч, лейказін, хрызаламінарын.

Пашырэнне[правіць | правіць зыходнік]

Вядома некалькі дзясяткаў відаў, пашыраных у прэсных вадаёмах і глебе. Эпіфіты на водарасцях і вышэйшых водных раслінах, трапляюцца на жывёлах, часцінках дэтрыту і іншых субстратах у вадзе.

Асаблівасці біялогіі[правіць | правіць зыходнік]

Размнажэнне бясполае — зааспорамі, аўтаспорамі, апланаспорамі. Утвараюць цысты з вельмі тоўстай абалонкай.

Зноскі

↑ Borzí, A. (1895). Studi algologici: saggio di richerche sulla biologia delle alghe. Fasc. II. pp. [121]-378, pls X-XXXI. Palermo: Alberto Reber Libreria Carlo Clausen

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Міхеева Т. М. Харацыёпсіс // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 5. Стаўраструм — Яшчур / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1986. — 583 с., іл. — 10 000 экз.

[1] Borzí, A. (1895). Studi algologici: saggio di richerche sulla biologia delle alghe. Fasc. II. pp. [121]-378, pls X-XXXI. Palermo: Alberto Reber Libreria Carlo Clausen

[1]