Clonorchis sinensis — від дыгенетычных смактуноў сямейства апістархіды (Opisthorchiidae), які паразітуе на рыбаедных млекакормячых, у тым ліку на чалавеку. У людзей ён шкодзіць жоўцевым шляхам і жоўцеваму пузыру, харчуецца жоўцю. Від быў адкрыты брытанскім урачом Джэймсам Маконелам у бальніцы Медыцынскага каледжа ў Калькуце ў 1874 годзе. Першае апісанне было дадзена Томасам Спенсерам Кобалдам(укр.) (бел., які даў яму назву Distoma sinense.
Эндэмік Азіі і Расіі, C. sinensis з’яўляецца самым распаўсюджаным смактуном чалавека ў Азіі і трэцім па распаўсюджанасці ў свеце. Ён па-ранейшаму актыўна перадаецца ў Карэі, Кітаі, В’етнаме і Расіі. Большасць выпадкаў заражэння (каля 85 %) адбываецца ў Кітаі[1].
Паразіт праходзіць свой жыццёвы цыкл у трох розных гаспадароў, а менавіта ў прэснаводных слімакоў у якасці першых прамежкавых гаспадароў, прэснаводных рыб у якасці другіх прамежкавых гаспадароў і млекакормячых ў якасці канчатковых гаспадароў[3].
↑American Cancer Society. Known and Probable Human Carcinogens(нявызн.)(недаступная спасылка). cancer.org. American Cancer Society, Inc. (2013). Архівавана з першакрыніцы 17 лістапада 2014. Праверана 2 чэрвеня 2013.