Deep Space 1

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Deep Space 1

Арганізацыя: NASA / JPL
Спосаб вываду на арбіту: Delta-II
Дата запуска апарата 24.04 1998
Апісанне апарата
Маса: 373.7 кг
Магутнасць: 2500 Вт
Старт КА Deep Space 1 на ракетаносьбіце Delta-2 (Delta 7326)

Deep Space 1 («Далёкі Космас-1») — эксперыментальны аўтаматычны касмічны апарат, запушчаны 24 кастрычніка 1998 года ракетай-носьбітам Delta-2, як частка праграмы NASA «Новае Тысячагоддзе». Асноўнай мэтай палёту было выпрабаванне дванаццаці ўзораў найноўшых тэхналогій, здольных значна знізіць кошт і рызыкі касмічных праектаў. Таксама гэта першы апарат у гісторыі даследвання космаса, у якім у якасць маршавага рухавіка быў выкарыстаны іонны рухавік.

Гэтыя ўзоры ўключалі ў сябе:

  • Autonav - аўтаномная сістэма навігацыі, якая зводзіць да мінімуму неабходнасць карэкціроўкі руху апарата з зямлі, а таксама здольная наводзіць фотаапаратуру зонда.
  • Remote agent - праграмнае забеспячэнне, здольнае да саматэставання і самааднаўлення пасля збояў.
  • SDST (Small Deep-Space Transponder) - мініяцюрызаваная сістэма далёкай радыёсувязі.
  • MICAS (Miniature Integrated Camera And Spectrometer) - малагабарытная, лёгкая відэасістэма, якая аб'ядноўвае лічбавую фотакамеру і спектрометр.
  • PEPE (Plasma Experiment for Planetary Exploration) - інтэграваны масіў навуковых інструментаў для вывучэння касмічнай плазмы, сонечнага ветру, электрамагнітных палёў і зараджаных часціц.
  • SCARLET (Solar Concentrator Array of Refractive Linear Element Technologies) - лёгкія і эфектыўныя сонечныя батарэі.
  • Эксперымент "Beacon Monitor" - апарат пасылаў сігналы толькі аб сваім агульным стане, скарачаючы кошт наземных аперацый.

Апарат "Deep Space 1" паспяхова выканаў асноўную мэту палёту і пачаў выкананне дадатковых задач: збліжэнне з астэроідам Брайль і каметай Барэлі, перадаўшы на зямлю значны аб'ём каштоўных навуковых дадзеных і малюнкаў.

Праграма "Deep Space 1" была прызнана скончанай 18 снежня 2001 года.