Перайсці да зместу

Europa Universalis

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Europa Universalis
Распрацоўшчыкі Paradox Development Studio[d] і Paradox Interactive
Выдаўцы Ubisoft, Strategy First і Typhoon Games[d]
Частка серыі Europa Universalis[d]
Дата выпуску 20 лютага 2001
Жанры grand strategy wargame[d], стратэгія ў рэальным часе, historical game[d] і wargame[d]
Тэхнічныя даныя
Платформы Windows і Commodore Amiga[d]
Гульнявы рухавік Europa Engine[d][1]
Рэжымы гульні аднакарыстальніцкая гульня і шматкарыстальніцкая гульня
Носьбіты CD-ROM[d], лічбавая спампоўка[d] і лічбавае распаўсюджванне[d]
Кіраванне камп’ютарная клавіятура
Афіцыйны сайт (англ.)

«Europa Universalis» — серыя камп’ютарных гульняў (жанр — глабальная стратэгія), якая распрацоўваецца шведскай студыяй Paradox Interactive. З’яўляецца продкам такіх роднасных серый гульняў, як: Hearts of Iron і Victoria. Адрозніваецца стратегічнай глыбінёй і гістарычнай дакладнасцю.

Першапачаткова гульня была заснавана на аднайменнай настольнай стратэгіі, аўтарам якой з’яўляецца Філіп Цібо.

Дзеянне гульні адбываецца ў рэальным часе, аднак хуткасці рэакцыі ад іграка не патрабуецца, бо ў любы момант гульні існую магчымасць паставіць паўзу. Гульня адбываецца на схематычна намаляванай карце свету, разбітай на больш чым 1500 марскіх і наземных правінцый. Час дзеяння гульні — з 1492 па 1792[2]. Ігрок можа ўзяць пад кіраванне любую краіну з тых, якія існавалі ў гэты гістарычны перыяд (усяго каля 200 дзяржаў). Пад яго кантролем знаходзяцца эканоміка краіны, фарміраванне і кіраванне арміямі і флатамі, дыпламатыя, даследаванне новых тэхналогій, ўнутраная палітыка дзяржавы, змена дзяржаўнай рэлігіі, адкрыццё і каланізацыя новых земляў. Асабліва шырокімі з’яўляюцца дыпламатычныя магчымасці — любая краіна можа ўступаць у саюзы з іншымі краінамі і выходзіць з іх, аб’яўляць вайну і заключаць мір, заключаць дынастычны шлюб паміж кіруючымі дынастыямі, рабіць іншыя краіны сваімі васал амі (якія будуць перадаваць сюзерэну палову даходу, а пасля могуць быць мірным шляхам далучаны да яго), падпісваць гандлёвыя дагаворы і прадастаўляць іншай краіне гарантыі незалежнасці.

Гэтая гульня была распрацавана студыяй Paradox Interactive ў 2001 годзе, як працяг Europa Universalis. У гульні ігрок кіруе адной нацыяй, праходзячы праз сотні гадоў войнаў, рэвалюцый і змоў. Гульцу трэба будзе кіраваць эканомікай, ствараць ваенна-палітычныя саюзы, каланізаваць новыя землі, кантраляваць рэлігію і ўнутраную палітыку, а таксама забяспечыць унутраную стабільнасць. Акрамя таго, штогод з’яўляюцца выпадковыя падзеі, а таксама існуюць сотні гатовых сцэнарыяў на аснове рэальных гістарычных фактаў, што стварае гульцу цікавы і разнастайны геймплэй [3]. У параўнанні з першай часткай прыкметна палепшылася графіка [4]. Амаль усе дадзеныя гульні захоўваюцца ў тэкставых файлах і іх вельмі лёгка адрэдагаваць, мадыфікаваўшы сцэнарый гульні. Версія гульні пад назвай Europa Universalis II: Asia Chapters у 2004 годзе[5] была выпушчана для азіяцкага рынку. У гульню дададзены новыя сцэнарыі, якія сканцэнтраваны вакол азіяцкай гісторыі. Таксама з’явілася абноўленая карта з новымі правінцыямі ў Японіі, Карэі і Кітаі[6].

Працяг гульняў Europa Universalis і Europa Universalis II, выпушчаны 23 студзеня 2007. Як і папярэднія гульні серыі, трэцяя частка прапануе Вам узначаліць адну з дзяржаў свету ў перыяд з 30 мая 1453 года па 14 ліпеня 1789 года. У адонах гэты часовай адрэзак пашыраны ў абодва бакі, таму ў іх у іграка з’яўляецца магчымасць згуляць за рэвалюцыйную Францыю або Візантыю. Гульня прынцыпова адрознівалася ад папярэдніх гульняў дадзенай серыі. Па-першае геймплэй зараз не быў прывязаны да рэальнай гісторыі, гэта значыць што сам ігрок «тварыў гісторыю». Разам з гэтым была істотна скарочана колькасць гістарычных асоб, якія былі заменены на выпадковых персанажаў. Па-другое ў гульні была прыменена трохмерная графіка. Па-трэцяе з’явілася магчымасць пачаць гульню ў любы момант з 1453 па 1789, калі ў папярэдніх гульнях серыі пачаць гуляць можна было толькі 1453, за выключэннем некаторых важных дат, калі пачаць гуляць такі можна было (да іх ставяцца 1700, 1756, 1613). Акрамя таго з’явіліся нацыянальныя ідэі, якія давалі кожнай асобна ўзятай дзяржаве перавагу над сваімі супернікамі ў пэўнай вобласці. Замест аднастайных пяхотнікаў / кавалерыстаў / артылерыстаў для кожнай буйной краіны былі распрацаваны спецыяльныя юніты.

Europa Universalis III: Napoleon’s Ambition

[правіць | правіць зыходнік]

Гэты АДД-он быў выпушчаны ў свет 22 жніўня 2007 года ў Канадзе і ЗША. Часовыя рамкі былі пашыраны да 1821 і з’явілася магчымасць гуляць за Рэвалюцыйную Францыю / Імперыю Напалеона. Змены зведаў і гістарычны рэжым гульні — большасць важных падзей у жыцці дзяржавы (такія як нараджэнне або смерць гістарычных персон) сталі адбывацца строга ў той час, калі гэта адбывалася ў рэальнасці. Шпіёны набылі мноства новых магчымасцей. Таксама быў аптымізаваны інтэрфейс.

Europa Universalis III: In Nomine

[правіць | правіць зыходнік]

Гэты Адд-он да гульні Europa Universalis III быў выпушчаны ў свет 28 мая 2008. Гульцу прапануецца ўзначаліць адну з дзяржаў свету ў перыяд з 13 кастрычніка 1399 (у дзень каранацыі Генрыха IV у Англіі) па 1821. Гульцу даецца магчымасць згуляць за Візантыйскую Імперыю, Тамерлан а і разыграць апошнія бітвы Стагадовай вайны. У гульні з’явілася мноства відаў паўстанцаў — ад каланістаў, якія жадаюць незалежнасці, да дваран, якія хочуць загнаць сваіх сялян у прыгон. Таксама былі дапоўнены і палепшаныя некаторыя дэталі — былі перапрацаваны і дапоўненыя сістэмы дарадцаў і нацыянальныя ідэі, а таксама была зменена сістэма рэлігій. Таксама, кіраўнік, які мае найбольш моцны ўплыў на Папу Рымскага стаў больш магутны — ён можа адлучаць ад царквы, ладзіць крыжовыя паходы і г.д.

Europa Universalis III: Heir to the Throne

[правіць | правіць зыходнік]

Адд-он да гульні «Europa Universalis III» пад назвай «Europa Universalis III: Heir to the Throne» снежні 15 2009 у Канадзе і ЗША. Гульцу прапануецца ўзначаліць адну з дзяржаў свету ў перыяд з 13 кастрычніка 1399 (у дзень каранацыі Генрыха IV у Англіі) па 1821. Усе манархі сталі ставіцца да пэўных дынастый, што мае далёка ідучыя наступствы. Таксама манархам стала неабходна падтрымліваць легітымнасць у вачах падданых. Тэра інкогніта была заменена на непраходныя рэгіёны. Свяшчэнная Рымская імперыя і Папская вобласць сталі больш магутнымі, а ў дзяржаў-рэспублік з’явіліся спецыфічныя магчымасці. Былі распрацаваны так званыя «сферы ўплыву», якія мадэлююць «Вялікую гульню» паміж дзяржавамі.

Europa Universalis III: Divine Wind

[правіць | правіць зыходнік]

Гэта апошні Адд-он да гульні Europa Universalis III. Асноўныя дапаўненні тычыліся Японіі і Кітая. У прыватнасці, была атрымана магчымасць гуляць за аднаго з чатырох дайме Японіі, супернічаюшчых за ўплыў над імператарам і кантроль над сёгунат ам. Стала магчымым кіраваць рознымі фракцыямі ў Кітаі. Была палепшана графіка і дададзеныя больш за 50 новых правінцый. Сталі даступныя некалькі дзясяткаў новых унікальных будынкаў. Былі дададзены заданні для ігракоў.

'Асноўныя асаблівасці:'

  • EU: Rome — першая гульня Paradox Interactive, дзеянне якой адбываецца ў антычную эпоху;
  • Гульня ахоплівае большую частку Еўропы, частку пярэдняй Азіі і Паўночнай Афрыкі, лік правінцый значна менш, чым у Europa Universalis;
  • У гульні прынята летазлічэнне ад заснавання Рыма, яна пачынаецца ў 474 годзе ад заснавання Рыма (пачатак піравай вайны), а заканчваецца ў 727 годзе, калі ў Рыме была абвешчана імперыя;
  • З Crusader Kings у гульню прыйшла развітая сістэма персанажаў (істотна дапрацаваная ў параўнанні з CK), якія могуць займаць пасады (у тым ліку кіраўнікоў дзяржаў, губернатараў правінцый, палкаводцаў і флатаводцаў);
  • З’явіўся механізм грамадзянскіх войнаў, якія могуць развязаць нелаяльныя палітыкі і палкаводцы;
  • Упершыню ў гульнях Paradox Interactive з’явіліся варвары, якія блукаюць па карце, могуць атакаваць цывілізаваную краіну і захапіць частку яго тэрыторыі, заснаваўшы на ёй уласную дзяржаву;
  • Выкарыстоўваецца адрозная ад EU сістэма гандлю паміж правінцыямі.

Europa Universalis: Rome — Vae Victis

[правіць | правіць зыходнік]

У 2009 выпушчаны дадатак да гульні — Europa Universalis: Rome — Vae Victis (лац.: Vae Victis — гора пераможаным). Галоўная асаблівасць — унутраная палітыка стала складаней і прапрацаваней, у рэспубліканскіх дзяржавах існуе Сенат, у якім вядуць барацьбу 5 палітычных фракцый (ваенная, гандлёвая, рэлігійная, грамадзянская і папулісцкая), у манархіях замест Сенату ёсць дарадцы (прычым у выпадку, калі большасць дарадцаў не падтрымлівае бягучага кандыдата на пасад, можа пачацца грамадзянская вайна), у варварскіх дзяржавах ігрок павінен улічваць інтарэсы правадыроў кланаў.

Пятая, не лічачы адд-онаў, частка гульні Europa Universalis выйшла ў свет 13 жніўня 2013. Гульня пачынаецца 11 лістапада 1444 і заканчваецца 31 снежня 1820. У кожнай краіны непаўторны лёс і таксама непаўторны ланцужок падзей у яе гісторыі. Выразнай мэты ў гульні няма — яе ставіць сам ігрок. Ігрок можа выбраць любую дзяржаву з існуючых на той момант. Таксама ў гульню былі ўнесены некалькі істотных змен. У прыватнасці, былі прыбраны шпіёны, але іх функцыі з’яўляюцца ў іншых аспектах гульні, магістраты, фракцыі, а таксама былі прыбраны культурныя традыцыі для найму дарадцаў. Паўзункі ўнутранай палітыкі былі прыбраны або замененыя на напрамкі развіцця тэхналогій. Але ў гульні былі і пераўтварэння і новаўвядзенні. У прыватнасці, буйным зменам падвергнулася сістэма гандлю і была распрацавана новая сістэма нацыяналізацыі правінцый.

Зноскі

  1. Mod DB — 2002. Праверана 18 кастрычніка 2022.
  2. Рэцэнзія на ag.ru
  3. Europa Universalis II Архівавана 23 лютага 2012. на афіцыйным сайце Paradox Interactive (англ.)
  4. Рецензия на ag.ru
  5. Europa Universalis II: Asia Chapters
  6. Europa Universalis II: Asia Chapters Архівавана 11 лістапада 2013. на афіцыйным сайце (англ.)