Google Pay (спосаб аплаты)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Google Pay
Выява лагатыпа
Тып мабільная праграма і плацежная сістэма[d]
Аўтар Google
Распрацоўшчык Google
Аперацыйная сістэма

Android 5 ці пазнейшая Wear OS 2 ці пазнейшая

Fitbit OS на Versa 4 ці Sense 2
Першы выпуск 26 мая 2011 (12 гадоў таму) (2011-05-26)
Апаратная платформа
  • У крамах:

Тэлефоны Android ці смарт-гадзіннікі Wear OS з NFC, таксама некаторыя Smarfit гадзіннікі

  • У сеціве:

Android, ChromeOS, Windows, macOS, iOS, iPadOS, і Linux з Chrome, Edge, Firefox, Opera, Samsung Internet, ці Safari

Ліцэнзія прапрыетарная ліцэнзія[d]
Сайт pay.google.com/about/
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Google Pay, раней Android Pay — сэрвіс мабільных плацяжоў, распрацаваны кампаніяй Google для забеспячэння плацяжоў у праграмах, інтэрнэце і бескантактавых пакупак з дапамогай смартфонаў, планшэтаў або гадзіннікаў з аперацыйнай сістэмай Android. Карыстальнікі могуць прайсці аўтэнтыфікацыю з дапамогай PIN-кода, пароля або біяметрычных даных, такіх як 3D-сканаванне твару або распазнаванне адбіткаў пальцаў. [1]

На 2022 год сэрвіс працуе ў 46 краінах.[2] У 2022 годзе была выдадзена праграма Google Wallet.

Тэхналогія[правіць | правіць зыходнік]

Google Pay выкарыстоўвае тэхналогію NFC для перадачы інфармацыі аб карце, што палягчае перавод сродкаў прадаўцу. Ён замяняе чып крэдытнай або дэбетовай карты і транзакцыю з PIN-кодам або магнітнай паласой у гандлёвых тэрміналах, дазваляючы карыстальніку загружаць іх у Google Wallet. Гэта падобна на бескантактавыя плацяжы, якія ўжо выкарыстоўваюцца ў многіх краінах, з даданнем двухфактарнай аўтэнтыфікацыі. Паслуга дазваляе прыладам Android ажыццяўляць бесправадную сувязь з сістэмамі гандлёвых кропак з дапамогай антэны блізкага дзеяння (NFC) і эмуляцыі карты на аснове хоста (HCE).

Калі карыстальнік робіць плацеж прадаўцу, Google Pay не адпраўляе фактычны нумар плацежнай карты. Замест гэтага ён стварае нумар віртуальнага рахунку, які прадстаўляе інфармацыю аб уліковым запісе карыстальніка.[3]

Google Pay патрабуе, каб на тэлефоне або гадзінніку была ўстаноўлена блакіроўка экрана. [4]

Карыстальнікі могуць дадаваць плацежныя карты ў сэрвіс, сфатаграфаваўшы картку, або ўвёўшы інфармацыю пра картку ўручную. Для аплаты ў гандлёвых кропках карыстальнікі падносяць сваю аўтэнтыфікаваную прыладу да сістэмы гандлёвых кропак. Сэрвіс мае інтэлектуальную аўтэнтыфікацыю, якая дазваляе сістэме вызначаць, калі прылада лічыцца бяспечнай (напрыклад, калі яна была разблакіравана за апошнія пяць хвілін), і пры неабходнасці апытваць інфармацыю аб разблакіроўцы. [5]

Тэхналогіі плацяжу[правіць | правіць зыходнік]

Google Pay выкарыстоўвае спецыфікацыю такенізацыі аплаты EMV. [6]

Сэрвіс захоўвае інфармацыю аб аплаце кліента ў канфідэнцыяльнасці ад прадаўца, замяняючы нумар першаснага рахунку фінансавання (FPAN) крэдытнай або дэбетовай карты кліента на нумар асноўнага рахунку прылады (DPAN) і стварае «дынамічны код бяспекі [...], які ствараецца для кожнай транзакцыі». "Дынамічны код бяспекі" - гэта крыптаграма ў транзакцыі ў рэжыме EMV, і значэнне праверкі дынамічнай карты (dCVV) ў транзакцыі з данымі з магнітнай паласы ў рэжыме эмуляцыі. Карыстальнікі таксама могуць дыстанцыйна спыніць паслугу на страчаным тэлефоне праз службу Google Find My Device.

Для аплаты ў гандлёвых кропках карыстальнікі падносяць сваю аўтэнтыфікаваную прыладу Android да счытвальніка NFC сістэмы гандлёвай кропкі. Карыстальнікі Android праходзяць аўтэнтыфікацыю пры разблакіроўцы свайго тэлефона з дапамогай біяметрыі, шаблона або кода доступу, у той час як карыстальнікі Wear OS праходзяць аўтэнтыфікацыю адкрываючы праграму Google Wallet перад аплатай. [7]

Метад праверкі ўладальніка карты спажывецкай прылады (CDCVM)[правіць | правіць зыходнік]

У транзакцыях у рэжыме EMV Google Pay падтрымлівае выкарыстанне метаду праверкі трымальніка карты спажыўца прылады (CDCVM) з выкарыстаннем біяметрычных даных, шаблону, пароля тэлефона або гадзінніка. Выкарыстанне CDCVM дазваляе прыладзе самастойна забяспечваць праверку транзакцый і можа не патрабаваць ад уладальніка ўводу PIN-кода. Акрамя таго, на некаторых рынках, на якіх дзейнічае «ліміт бескантактавай праверкі» з выкарыстаннем бескантактавых карт (напрыклад, ліміт у 100 фунтаў стэрлінгаў у Вялікабрытаніі і ліміт у 100 канадскіх долараў у Канадзе), выкарыстанне CDCVM можа дазволіць гандлярам прымаць транзакцыі, якія перавышаюць гэтыя сумы з дапамогай Google Pay. [8] [9]

Даступнасць[правіць | правіць зыходнік]

Па большай частцы Google Pay даступны ва ўсіх тых жа рэгіёнах, што і Google Wallet.[10] Таксама ёсць асаблівасці для некаторых краін.

У Індыі функцыя "націскная аплата" праз Google Pay даступная праз праграму GPay.

У Японіі стары брэнд Google Pay выкарыстоўваецца для абазначэння праграмы Google Wallet.

Падтрымліваюцца сеткі[правіць | правіць зыходнік]

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. ↑ Set up screen lock to make contactless payments - Android - Google Pay Help. support.google.com.
  2. ↑ Find supported payment methods for contactless purchases - Android. live. Google Pay Help. Архівавана з першакрыніцы June 11, 2020.
  3. ↑ Google introduces Android Pay, a replacement for its wallet app on mobile. live. The Verge (28 мая 2015). Архівавана з першакрыніцы May 28, 2015.
  4. ↑ Set up Google Pay. live. Архівавана з першакрыніцы June 4, 2018.
  5. ↑ Fingerprint and payments APIs (100 Days of Google Dev). live. Google Developers (2015). Архівавана з першакрыніцы August 26, 2016.
  6. ↑ Payment Tokenisation(недаступная спасылка). EMVco. Архівавана з першакрыніцы 14 кастрычніка 2016. Праверана 22 студзеня 2023.
  7. ↑ Pay with your smartwatch. Google Pay Help. Google Inc..
  8. ↑ "Set up screen lock to make contactless payments – Android – Google Pay Help".
  9. ↑ "CDCVM – Google Pay Merchant Help".
  10. ↑ https://support.google.com/wallet/answer/12060037#zippy=

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Google_Pay_(спосаб_аплаты)&oldid=4682932"