Агульная даўжыня цела складае ў сярэднім ад 30 да 77 мм[1]. Дарослыя асобіны даўжынёй ад 80 да 110 мм. Самцы, як правіла, менш, танчэй і слабей чым самкі[2]. Афарбоўка цела ад саламяна-жоўтага да жоўта-аранжавага колеру.
Від распаўсюджаны ў Паўночнай Афрыцы, Турцыі і на Аравійскім паўвостраве. Ён жыве ў сухіх пустынных абласцях з розным тыпам глебы, пазбягаючы пяшчаных дзюн. Хаваецца ў шчылінах і расколінах і пад камянямі, хаваючы ў глыбіню да 20 см.
Яд гэтага віду ўяўляе сабой магутны кактэйль з нейратаксінаў, смяротная доза якога складае ад 0,16 да 0,50 мг/кг. Ужаленне скарпіёна з’яўляецца вельмі хваравітым, але, на шчасце, часцей, не смяротным, за выключэннем такіх груп, як дзеці, людзі з аслабленым здароўем або з захворваннем сэрца[3]. Існуе таксама рызыка развіцця анафілактычнага шоку. У смяротных выпадках канчатковай прычынай смерці быў ацёк лёгкіх.
Адзін з кампанентаў яду, пептыд хлоратаксін, з’яўляецца ключавым кампанентам у лячэнні некаторых пухлін галаўнога мозгу чалавека[4].
Зноскі
↑Zuhair S. Amr & Ratib El-Oran. Systematics and distribution of scorpions (Arachnida, Scorpionida) in Jordan. // Italian Journal of Zoology 61 (2). 1994. DOI:10.1080/11250009409355881. с. 185—190.
↑Ben-Abraham, R. et al. (2000). Triage for Leiurus quinquestriatus scorpion envenomation in children — is routine ICU hospitalization necessary. Hum. Exp. Toxicol., vol. 19 (12), pp. 636—666.
