Перайсці да зместу

Lidl

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Lidl
Тып сетка супермаркетаў[d], бізнес і дыскаўнтар[d]
Заснаванне 1973
Заснавальнікі Дзітэр Шварц[d]
Краіна
Адрас
Галіна рознічны гандаль прадуктамі харчавання[d] і рознічны гандаль
Колькасць супрацоўнікаў
  • ▲178 741 чал. (2019)[1]
Дэвіз Lidl lohnt sich.
Матчына кампанія Schwarz-Gruppe[d]
Даччыныя кампаніі Lidl Česká republika[d], Lidl Finland[d], Lidl France[d], Lidl Holding[d], Lidl Österreich[d], Lidl Magyarország[d], Lidl Bulgaria[d], Lidl Serbia[d], Lidl Romania[d], Lidl Sverige[d], Lidl Schweiz[d] і Lidl Lietuva, UAB[d]
Сайт lidl.de (ням.)

Lidl — нямецкая міжнародная сетка супермаркетаў-дыскаўнтараў[2], якая мае больш чым 12 тысяч крамаў у кожнай краіне-сяброўцы Еўрапейскага Саюза, Сербіі, Швейцарыі, Вялікабрытаніі і ЗША[3]. Сядзіба кампанія размяшчаецца ў горадзе Некарзульме з зямлі Бадэн-Вюртэмберг. Належыць групе Schwarz Group, у якую таксама ўваходзіць сетка гіпермаркетаў Kaufland. Lidl з’яўляецца галоўным канкурэнтам іншай нямецкай сеткі дыскаўнтараў Aldi на некалькіх рынках[4].

Гісторыя

[правіць | правіць зыходнік]

У 1930 годзе Ёзэф Шварц стаў партнёрам у кампаніі Südfrüchte Großhandlung Lidl & Co., якая базавалася ў Гайльброне. У 1858 годзе яна працавала пад назвай A. Lidl & Cie і спецыялізавалася на продажы экзатычнай садавіны. Шварц перайменаваў кампанію ў Lidl & Schwarz KG і пашырыў бізнес у аптовы гандаль прадуктамі[5][6].

Крама Lidl у Амстэрдаме.

Першая крама-дыскаўнтэр Lidl была адкрытая ў 1973 годзе, капіюючы канцэпцыю Aldi[7]. Шварц пільна выяўляў тавары, якія не прадаваліся, выкідваючы іх з паліцаў, і зніжаў выдаткі, захоўваючы памер гандлёвых пунктаў як мага меншым. Да 1977 года сетка налічвала толькі 33 дыскаўнтэры. У 1977 годзе пад кіраўніцтвам яго сына Дытэра Шварца група Schwarz пачала засяроджвацца на зніжках, буйных супермаркетах і аптовых рынках тыпу кэш-энд-керы. Дытэр не жадаў выкарыстоўваць назву Schwarz-Markt, што з нямецкай мовы літаральна значыць «чорны рынак», і пастанавіў выкарыстаць імя былога бізнес-партнёра свайго бацькі, Лідла, але юрыдычныя чыннікі не дазволілі яму гэта зрабіць. Калі ён выявіў газетны артыкул пра мастака і школьнага настаўніка на пенсіі Людвіга Лідла, ён купіў у яго правы на выкарыстанне яго прозвішча за тысячу нямецкіх марак[8][9].

Свен Зайдэль быў прызначаны генеральным дырэктарам кампаніі ў сакавіку 2014 года пасля таго, як папярэдні генеральны дырэктар Карл-Гайнц Голянд сышоў у адстаўку[10]. Голянд займаў пасаду выканаўчага дырэктара з 2008 года, але пакінуў пасаду праз нявыкрытыя «непераадольныя» рознагалоссі адносна будучай стратэгіі. Зайдэль сышоў з пасады ў лютым 2017 года пасля таго, як Manager Magazin паведаміў, што ён трапіў у няміласць Клауса Герыга, які ўзначальваў Schwarz Group з 2004 года. Зайдэля змяніў на пасадзе генеральнага дырэктара датчанін Яспер Гёер, які раней узначальваў аддзел міжнародных закупак Lidl[11].

Бізнесовая мадэль

[правіць | правіць зыходнік]
Інтэр’ер крамы ў Партугаліі.

Як і другі нямецкі супермаркет Aldi, Lidl прытрымліваецца прынцыпу нулявых адкідаў[12] без празмернасцей і «перадачы эканоміі спажыўцу», выстаўляючы большасць прадуктаў у іх арыгінальных кардонных скрынях, што дазваляе кліентам браць прадукт беспасярэдне з такой тары. Калі кардонная скрынка спустошваецца, яе наўпрост замяняюць новай поўнай. Колькасць персаналу трымаецца на невялікім узроўні[13].

У параўнанні з Aldi, як правіла, прапануецца больш брэндавых прадуктаў. Lidl распаўсюджвае шмат недарагіх прадуктаў для гурманаў, вырабляючы як уласныя прадукты, гэтак і робячы пастаўкі мясцовых кампаній, там дзе знаходзіцца крама. Як і Aldi, у Lidl штотыдзень робяцца адмысловыя прапановы, а запасы нехарчовых тавараў часта змяняюцца. У адрозненне ад Aldi, Lidl актыўна рэкламуецца на сваёй радзіме ў Германіі.

Крыніцы

[правіць | правіць зыходнік]
  1. ↑ https://www.bundesanzeiger.de
  2. ↑ «Impressum». Lidl.
  3. ↑ «German discounter Lidl slows U.S. expansion: paper». Reuters.
  4. ↑ «The Germans Are Escalating America’s Grocery Price War». Bloomberg.
  5. ↑ Grandjean, Emmanuel (24.11.2013). «Lidl, le casseur de prix qui paie bien». Bilan.
  6. ↑ Rentzsch, Felix (1.03.2017). «Zu zweideutig: So sollte Lidl ursprünglich heißen». Business Insider.
  7. ↑ «Secrets of the German supermarkets conquering America (24 slides)». LoveMoney.
  8. ↑ «Aldis Erzfeind». Manager Magazin.
  9. ↑ Schuster, Jochen (15.06.2017). «Der Geheimnia-Krämer». Focus Magazin
  10. ↑ Ricadela, Aaron (21.03.2014). «German Grocer Lidl Names Replacement CEO After Holland Departure». Bloomberg Business.
  11. ↑ Thomasson, Emma (7.02.2017). «Lidl replaces CEO after less than three years». Retail Analysis.
  12. ↑ «Environment». Lidl.
  13. ↑ «How Lidl keeps its prices low». Business Insider.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Lidl&oldid=4954193"