NGC 55

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з PGC 1014)
Галактыка
Гісторыя даследавання
Адкрывальнік Джэймс Данлоп
Дата адкрыцця 7 ліпеня 1826
Абазначэнні NGC 55, PGC 1014, ESO 293-50, MCG -7-1-13
Наглядальныя даныя
(Эпоха J2000.0)
Тып SBm
Прамое ўзыходжанне 00гадз 15мін 08,0с
Схіленне ?39° 13′ 10″
Чырвонае зрушэнне +0,000410 ± 0,000027
Адлегласць 1,94 Мпк<ref name="castro"/>
Бачная зорная велічыня mV 7,8
Фатаграфічная зорная велічыня mB 8,4
Бачныя памеры 31,2? ? 5,9?
Паверхневая яркасць 13,3
Вуглавое становішча 108°
Сузор’е Скульптар

NGC 55галактыка паўднёвага паўшар'я неба, якая знаходзіцца на мяжы сузор’яў Скульптара і Фенікса, бачная амаль з рабра. Гэты аб’ект уваходзіць у лік пералічаных у арыгінальнай рэдакцыі новага агульнага каталога.

NGC 55 з'яўляецца карлікавай галактыкай тыпу SBm; знаходзіцца параўнальна блізка — на адлегласці 2 мегапарсек, дзякуючы чаму праз вялікія тэлескопы можна распазнаць у ёй асобныя зоркі. Належыць да групы галактык Скульптара, дзе з'яўляецца адной з самых вялікіх[1]. У 2006 годзе з дапамогай арбітальнага тэлескопа XMM-Newton у галактыцы было знойдзена 42 кропкавыя крыніцы рэнтгенаўскага выпраменьвання, у тым ліку 20 рэнтгенаўскіх падвойных зорак, 5 рэштак звышновых і 7 крыніц мяккага рэнтгенаўскага выпраменьвання[2].

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]

  1. N. Castro і іншыя. The Araucaria Project: VLT-spectroscopy of blue massive stars in NGC 55 // Astronomy & Astrophys. — 2008. — № 485. — С. 41—50. — DOI:10.1051/0004-6361:200809399(недаступная спасылка)
  2. Stobbart A.-M.; Roberts T. P.; Warwick R. S. The X-ray properties of the dwarf Magellanic-type galaxy NGC 55 // Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. — 2006. — Т. 370. — № 1. — С. 25—42. — DOI:10.1111/j.1365-2966.2006.10494.x(недаступная спасылка), arΧiv:astro-ph/0604589

Спасылкі[правіць зыходнік]

NGC 51 | NGC 52 | NGC 53 | NGC 54 | NGC 55 | NGC 57 | NGC 59 | NGC 60 | NGC 61A