NGC 1399

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з PGC 13418)
Галактыка
Гісторыя даследавання
Адкрывальнік Джон Гершэль
Дата адкрыцця 22 кастрычніка 1835
Абазначэнні NGC 1399, ESO 358-45, MCG -6-9-12, AM 0336-353, FCC 213, PGC 13418
Наглядальныя даныя
(Эпоха J2000.0)
Тып E1
Прамое ўзыходжанне 03гадз 38мін 28,9с
Схіленне -35° 26′ 59″
Чырвонае зрушэнне +0,0049
Бачная зорная велічыня mV 9,4
Фатаграфічная зорная велічыня mB 10,4
Бачныя памеры 6,9' × 6,5'
Паверхневая яркасць 13,6
Вуглавое становішча 76°
Сузор’е Печ

NGC 1399 (іншыя абазначэнні — ESO 358-45, MCG -6-9-12, AM 0336-353, FCC 213, PGC 13418) — эліптычная галактыка (E1) ў сузор’і Печ.

Гэты аб’ект уваходзіць у лік пералічаных у арыгінальнай рэдакцыі «Новага агульнага каталога».

Характарыстыкі[правіць | правіць зыходнік]

Галактыка знаходзіцца на адлегласці каля 65 мільёнаў светлавых гадоў ад нас. Яна з'яўляецца цэнтральнай галактыкай Скопішча Печы — другой па велічыні скопішча галактык, што знаходзіцца ў межах 100 мільёнаў светлавых гадоў ад нас. Даследаванні NGC 1399, а таксама суседняй эліптычнай галактыкі NGC 1404 паказалі[1], што яны маюць незвычайна высокі ўзровень рэнтгенаўскага выпрамянення. Найболей магутныя крыніцы размешчаныя ў ядрах гэтых галактык. Таксама апынулася, што паміж NGC 1399 і NGC 1404 знаходзіцца гарачае газа-пылавое воблака, якое таксама выпрамяняе ў рэнтгенаўскім дыяпазоне.

Зноскі

  1. ↑ K. O. Mason and S. R. Rosen. EXOSAT observations of NGC 1399 and NGC 1404: Two elliptical galaxies in the center of the Fornax cluster (англ.). Space Science Reviews, Springer Netherlands (04/1985). Праверана 20 мая 2009.(недаступная спасылка)

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  1. David A. Buote An XMM-Newton Observation of NGC 1399 Reveals Two Phases of Hot Gas and Supersolar Abundances in the Central Regions(англ.) // The Astrophysical Journal. — 2002. — DOI:10.1086/342532 — arΧiv:astro-ph/0206422
  2. B. Dirsch, T. Richtler, D. Geisler, J. C. Forte, L. P. Bassino, and W. P. Gieren The Globular Cluster System of NGC 1399. I. A Wide-Field Photometric Study(англ.) // The Astronomical Journal. — 2003. — DOI:10.1086/368238 — arΧiv:astro-ph/0301223
  3. T. Richtler, B. Dirsch, K. Gebhardt, D. Geisler, M. Hilker, M. V. Alonso, J. C. Forte, E. K. Grebel, L. Infante, S. Larsen, D. Minniti, and M. Rejkuba The Globular Cluster System of NGC 1399. II. Kinematics of a Large Sample of Globular Clusters(англ.) // The Astronomical Journal. — 2004. — DOI:10.1086/382721 — arΧiv:astro-ph/0401175
  4. B. Dirsch, T. Richtler, D. Geisler, K. Gebhardt, M. Hilker, M. V. Alonso, J. C. Forte, E. K. Grebel, L. Infante, S. Larsen, D. Minniti, and M. Rejkuba The Globular Cluster System of NGC 1399. III. VLT Spectroscopy and Database(англ.) // The Astronomical Journal. — 2004. — DOI:10.1086/380607 — arΧiv:astro-ph/0401218
  5. Jun Ji, Jimmy A. Irwin, Alex Athey, Joel N. Bregman, and Edward J. Lloyd-Davies Elemental Abundances in the X-Ray Gas of Early-Type Galaxies with XMM-Newton and Chandra Observations(англ.) // The Astrophysical Journal. — 2009. — DOI:10.1088/0004-637X/696/2/2252 — arΧiv:0903.0429
  6. I Chun Shih, Arunav Kundu, Thomas J. Maccarone, Stephen E. Zepf, and Tana D. Joseph A Variable Black Hole X-ray Source in an NGC 1399 Globular Cluster(англ.) // The Astrophysical Journal. — 2010. — DOI:10.1088/0004-637X/721/1/323 — arΧiv:1007.4768
  7. Jimmy A. Irwin, Thomas G. Brink, Joel N. Bregman, and Timothy P. Roberts Evidence for a Stellar Disruption by an Intermediate-mass Black Hole in an Extragalactic Globular Cluster(англ.) // The Astrophysical Journal. — 2010. — DOI:10.1088/2041-8205/712/1/L1 — arΧiv:0908.1115
  8. Maurizio Paolillo, Thomas H. Puzia, Paul Goudfrooij, Stephen E. Zepf, Thomas J. Maccarone, Arunav Kundu, Giuseppina Fabbiano, and Lorella Angelini Probing the GC-LMXB Connection in NGC 1399: A Wide-field Study with the Hubble Space Telescope and Chandra(англ.) // The Astrophysical Journal. — 2011. — DOI:10.1088/0004-637X/736/2/90 — arΧiv:1105.2561
  9. G. Pedaletti, S. J. Wagner, and F. M. Rieger Very High Energy γ-ray Emission from Passive Supermassive Black Holes: Constraints for NGC 1399(англ.) // The Astrophysical Journal. — 2011. — DOI:10.1088/0004-637X/738/2/142 — arΧiv:1107.0910
  10. John P. Blakeslee, Hyejeon Cho (조혜전), Eric W. Peng, Laura Ferrarese, Andrés Jordán, and André R. Martel Optical and Infrared Photometry of Globular Clusters in NGC 1399: Evidence for Color-Metallicity Nonlinearity(англ.) // The Astrophysical Journal. — 2012. — DOI:10.1088/0004-637X/746/1/88 — arΧiv:1201.1031

Спасылкі[правіць зыходнік]

◄ NGC 1395 | NGC 1396 | NGC 1397 | NGC 1398 | NGC 1399 | NGC 1400 | NGC 1401 | NGC 1402 | NGC 1403 ►
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=NGC_1399&oldid=4001948"