Перайсці да зместу

RN-94

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
RN-94
Выява
Краіна паходжання
Вытворца Nurol Holding[d]
Дата прыняцця ў эксплуатацыю 1995
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

RN-94  — колавы бронетранспарцёр (6 × 6). Быў распрацаваны сумесна румынскай кампаніяй RAIMIL і турэцкай «Нурол». Першы прататып быў пабудаваны ў 1995 годзе.

Гісторыя стварэння

[правіць | правіць зыходнік]

У 1995 годзе ў Румыніі быў пабудаваны першы прататып перспектыўнага колавага плаваючага бронетранспарцёра (6 × 6), распрацаванага сумесна румынскай кампаніяй RAIMIL і турэцкай «Нурол». Пры стварэнні машыны шырока выкарыстоўваліся вузлы і агрэгаты шасі румынскага БТР TAB-77 (варыянт савецкага БТР-70) і БТР-80 (складаецца на ўзбраенні турэцкай арміі). Другі прататып быў пабудаваны на заводзе ў Турцыі, а пазней для палявых выпрабаванняў там жа вырабілі яшчэ пяць адзінак. Выпрабаванні завяршыліся ў 1999, пры гэтым прабег кожнага БТР RN-94 склаў 18 тысяч км па дарогах і перасечанай мясцовасці. Чакалася, што сухапутныя войскі Турцыі зробяць заказ на пастаўку буйной партыі RN-94 ужо ў 1999, але ўзніклі складанасці, якія паслужылі прычынай часовага прыпынення работ па дадзенай праграме.

БТР RN-94 мае шмат агульнага з румынскім БТР TAB-77, разам з некалькімі істотнымі адрозненнямі: колавая формула 6 × 6 (у TAB-77 8 × 8), новы дызайн корпуса (пасадка дэсанту ажыццяўляецца не праз верхнія люкі, а праз размешчаныя ў кармавой частцы дзве дзверы, таксама ёсць дзверы ў правым борце), сілавая ўстаноўка размешчана ў сярэдняй частцы корпуса злева за месцам механіка-кіроўцы. Корпус бронетранспарцёра герметычны, цалкам зварны, выкананы са сталёвай супрацькульнай і супрацьаскепкавай броні. Пры неабходнасці таўшчыня броні можа быць павялічана, але пры гэтым машына страціць магчымасць перасоўвацца на плаву. Акрамя экіпажа з двух чалавек, БТР здольны перавозіць 11 цалкам экіпіраваных пяхотнікаў.

Першы прататып быў узброены румынскай вежай са спаранымі 14,5-мм і 7,62-мм кулямётамі (аналаг вежы БТР-70/80), у задняй частцы якой мацаваліся 6 дымавых гранатамётаў. У левай частцы вежы знаходзіцца ўніверсальны прыцэл, які дазваляе весці агонь як па наземных, так і па паветраных цэлях. На гэтай машыне былі таксама ўсталяваныя амбразуры для вядзення агню са стралковай зброі, аналагічныя БТР-80 (6 у бартах і 2 у кармавых дзвярах). Адзін з варыянтаў БТР быў абсталяваны адкрытай вежкай з аўтаматычным 40-мм гранатамётам Mk 19 вытворчасці ЗША. Пазней у Турцыі быў выраблены іншы варыянт RN-94, узброены вежай Dragar французскай фірмы GIAT. У вежы ўстаноўлена 25-мм гармата GIAT М811 (вырабляецца па ліцэнзіі турэцкай кампаніяй МКЕК) і спараны з ёй 7,62-мм кулямёт. Прывады навядзення ручныя.

Дзве пярэднія пары колаў з’яўляюцца кіраванымі. Падвеска незалежная тарсіённая з гідраўлічнымі амартызатарамі. Радыус развароту — 8 метраў. Для руху на плаву служаць два вінты ў колцавых асадках, размешчаныя ў кармавой частцы корпуса.

  • RN-94 (прататып з 14,5-мм і 7,62-мм кулямётамі)
  • RN-94 (прататып з 40-мм гранатамётам Mk19)
  • RN-94 (прататып з вежай GIAT Dragar)
  • RN-94 (прататып з вежай ізраільскай фірмы Rafael)
  • RN-94 (120-мм самаходны мінамёт)