Плюшчай просты

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Sparganium emersum)
Плюшчай просты
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Sparganium emersum Rehmann, 1872


Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  42315
NCBI  361423
EOL  252855
GRIN  t:480775
IPNI  836755-1
TPL  kew-266044

Плюшчай просты[3], плюшчай усплыўшы[4] (Sparganium emersum) — від кветкавых раслін роду Плюшчай (Sparganium) сямейства Рагозавыя (Typhaceae).

Апісанне[правіць | правіць зыходнік]

Шматгадовыя расліны 30—70, да 200 см даўжынёй, ад моцных да стройных. Некаторыя або ўсе лісткі плаваюць. Лісце, калі прыўзнятае, дастаткова жорсткае, ад часткова да цалкам звілістага, пляскатае, да 0,8 м × 4—10 мм; плывучае лісце мяккае, кілявое меншыя каля асновы, да 2 м × 4—18 мм. Суквецці надводныя: сцябло негалінаванае, узнятае; жаночыя галоўкі 1—6, 1,6—3,5 см дыяметрам у плодзе; тычынкавыя галоўкі 3—7 (10). Плады ад зялёнага да чырванавата-карычневага колеру, бліскучыя, верацёнападобныя, 3—4 × 1,5—2 мм, за выключэннем ножкі, якія звужваюцца да дзюбы, дзюба ад прамой да крывой, 2—4,5 мм. 2n = 30[5][6].

Апыленне ажыццяўляецца ветрам, таксама адбываецца самаапыленне.

Распаўсюджанне[правіць | правіць зыходнік]

Еўропа: усе краіны, акрамя Ісландыі і Грэцыі; Азія: Турцыя, Кітай, Японія, Казахстан, Кыргызстан, Манголія, М’янма, Расія; Паўночная Амерыка: Сен-П’ер і Мікелон, Канада, ЗША. Насяляе краі азёр, балоты і ручаі.

Ва Украіне расце на балотах, берагах рэк і сажалак — у Прыкарпацці, Палессі, лесастэпе, вядома; у паўночным стэпе, рэдка. Лекавая. Уваходзіць у спіс рэгіянальна рэдкіх раслін горада Кіева.

Галерэя[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
  2. Пра ўмоўнасць аднясення апісванай у гэтым артыкуле групы раслін да класа аднадольных гл. раздзел «Сістэмы APG» артыкула «Аднадольныя».
  3. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 125. — 160 с. — 2 350 экз.
  4. Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 4. Недалька — Стаўраліт / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1985. — 599 с., іл. — 10 000 экз. — С. 229.
  5. efloras.org. (англ.)
  6. efloras.org. (англ.)

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

  • Ежеголовник всплывающий: інфармацыя пра таксон у праекце «Плантариум» (вызначальнік раслін і ілюстраваны атлас відаў). (руск.)