Цыкорыя

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Cichorium)
Цыкорыя

Цыкорыя звычайная (Cichorium intybus). Агульны выгляд квітнеючай расліны
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Cichorium


Сістэматыка
на Віківідах
Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  36762
NCBI  13426
EOL  59432
GRIN  t:2603
IPNI  8310-1

Цыкорыя[3][4] (Cichorium) — род адна-, двух- і шматгадовых травяністых раслін сямейства астравых.

Апісанне[правіць | правіць зыходнік]

Расліны з расстаўлена-галінастымі сцябламі і чаргаваным лісцем. Прыкаранёвае лісце чаранковае ад стругападобна-перыстараздзельнага да суцэльнага, шчацінкава-валасістае, верхняе — ланцэтнае, сцяблоабдымнае. Кветкавыя кошыкі буйныя, шырока раскрытыя, з цыліндрычнымі двухрадковымі абгорткамі; кветкі двухполыя, язычковыя. Плод — сямянка з чубком.

Пашырэнне[правіць | правіць зыходнік]

Адрозніваецца каля 10 відаў, пашыраных пераважна ў Міжземнамор’і. На Беларусі сустракаецца дзікарослая цыкорыя звычайная (Cichorium intybus) і інтрадукаваная цыкорыя салатная (Cichorium endivia), якую вырошчваюць як салатную расліну.

Прымяненне ў народнай медыцыне[правіць | правіць зыходнік]

Цыкорыя шырока выкарыстоўваецца ў народнай медыцыне. Маладое лісце ядомае, у ім утрымоўваюцца вітамін C, каратын, салата з іх асабліва карысная для хворых на дыябет (у расліне ёсць інулін). На пашах цыкорыю добра ядуць жывёлы. Цыкорыя — добры меданос, дае шмат нектару і пылка. Карані выкарыстоўваюць як сурагат кавы. З гэтай мэтай у культуры вырошчваюць Cichorium endivia.

На Беларусі ў дзікім стане расце адзін від цыкорыі — цыкорыя звычайная (Cichorium intybus)[5].

Цыкорыя з’яўляецца кармавой раслінай для лічынак некаторых матылькоў, напрыклад для такіх відаў, як Xestia c-nigrum, азімая соўка (Agrotis segetum) і Diasemia reticularis.

Зноскі

  1. ↑ Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
  2. ↑ Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
  3. ↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 37. — 160 с. — 2 350 экз.
  4. ↑ Назва паводле Лекарственные растения и и их применение. Изд. 5-5, перераб. и доп. «Наука и техника». Мн., 1974. 592 с. с ил. (АН БССР. Ин-т эксперим. ботаники им. В. Ф. Купревича)
  5. ↑ База Растения Беларуси

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Лекарственные растения и и их применение. Изд. 5-5, перераб. и доп. «Наука и техника». Мн., 1974. 592 с. с ил. (АН БССР. Ин-т эксперим. ботаники им. В. Ф. Купревича)
  • Енциклопедія українознавства. У 10-х т. / Гол. ред. Володимир Кубійович. — Париж; Нью-Йорк: Молоде Життя, 1954—1989.
  • Якаўлева І., Кухарава Л. Цыкорыя // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 5. Стаўраструм — Яшчур / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1986. — 583 с., іл. — 10 000 экз.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Цыкорыя&oldid=4575732"