Руска-візантыйская архітэктура: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
+ацэнка |
др папраўкі |
||
| Радок 3: | Радок 3: | ||
Асноўнымі рысамі стылю былі [[эклектычнасць]] і наследаванне рускаму дойлідству 17 ст. у кампазіцыі і ў вонкавых упрыгожаннях (ляпніна, кераміка, паліва). |
Асноўнымі рысамі стылю былі [[эклектычнасць]] і наследаванне рускаму дойлідству 17 ст. у кампазіцыі і ў вонкавых упрыгожаннях (ляпніна, кераміка, паліва). |
||
У Беларусі у гэтым стылі былі збудаваныя многія тагачасныя праваслаўныя цэрквы ([[Баранавічы]], [[Барысаў]], [[Брэст]], [[Гродна]]) і інш. Найбольш удалымі творамі гэтага стылю ў Беларусі лічацца мемарыяльны храм у в. Лясной, прысвечаны 200-годдзю [[бітва пад Лясной, 1708|перамогі рускіх над шведамі]] і [[капліца-склеп Паскевічаў|капліца склепу Паскевічаў]] у Гомелі<ref>Чантурыя, С.273.</ref>, сабор Пятра і Паўла ў Мінску, Георгіеўская царква ў Чавусах і інш. З іншага боку, па прамым указанні царскіх уладаў |
У Беларусі у гэтым стылі былі збудаваныя многія тагачасныя праваслаўныя цэрквы ([[Баранавічы]], [[Барысаў]], [[Брэст]], [[Гродна]]) і інш. Найбольш удалымі творамі гэтага стылю ў Беларусі лічацца мемарыяльны храм у в. Лясной, прысвечаны 200-годдзю [[бітва пад Лясной, 1708|перамогі рускіх над шведамі]] і [[капліца-склеп Паскевічаў|капліца склепу Паскевічаў]] у Гомелі<ref>Чантурыя, С.273.</ref>, сабор Пятра і Паўла ў Мінску, Георгіеўская царква ў Чавусах і інш. З іншага боку, па прамым указанні царскіх уладаў дзясяткамі будаваліся і горшыя ўзоры гэтага стылю (напр., у [[Полацк]]у, [[Віцебск]]у, [[Барысаў|Барысаве]] і інш.), ацэненыя яшчэ ў савецкія часы як матэрыяльны выраз [[каланіялізм|каланіяльнай]] палітыкі царызму<ref>Кацэр, С.114,115.</ref>. |
||
{{зноскі}} |
{{зноскі}} |
||
<u>Літ.</u>: {{крыніцы/Чантурыя 1977}} • [[М. С. Кацэр|М. С. Кацер]]. Белорусская архитектура. Исторический очерк / Ин-т литературы и искусства АН БССР. — Мн.: Гос. изд-во БССР, 1956. — 119 c.: ил. |
<u>Літ.</u>: {{крыніцы/Чантурыя 1977}} • [[М. С. Кацэр|М. С. Кацер]]. Белорусская архитектура. Исторический очерк / Ин-т литературы и искусства АН БССР. — Мн.: Гос. изд-во БССР, 1956. — 119 c.: ил. |
||
Версія ад 19:02, 25 лістапада 2007
Шаблон:Вызнч, Шаблон:Вызн2, архітэктурны стыль у плыні рэстаўратарства, які існаваў у 2-й палове 19 ст. у Расійскай імперыі. Адным з заснавальнікаў стылю лічыцца К. Тон.
Асноўнымі рысамі стылю былі эклектычнасць і наследаванне рускаму дойлідству 17 ст. у кампазіцыі і ў вонкавых упрыгожаннях (ляпніна, кераміка, паліва).
У Беларусі у гэтым стылі былі збудаваныя многія тагачасныя праваслаўныя цэрквы (Баранавічы, Барысаў, Брэст, Гродна) і інш. Найбольш удалымі творамі гэтага стылю ў Беларусі лічацца мемарыяльны храм у в. Лясной, прысвечаны 200-годдзю перамогі рускіх над шведамі і капліца склепу Паскевічаў у Гомелі[1], сабор Пятра і Паўла ў Мінску, Георгіеўская царква ў Чавусах і інш. З іншага боку, па прамым указанні царскіх уладаў дзясяткамі будаваліся і горшыя ўзоры гэтага стылю (напр., у Полацку, Віцебску, Барысаве і інш.), ацэненыя яшчэ ў савецкія часы як матэрыяльны выраз каланіяльнай палітыкі царызму[2].
Зноскі
Літ.: У. А. Чантурыя. История архитектуры Белоруссии. — Мн.: Выш. школа, 1977. — 319 с.: ил. • М. С. Кацер. Белорусская архитектура. Исторический очерк / Ин-т литературы и искусства АН БССР. — Мн.: Гос. изд-во БССР, 1956. — 119 c.: ил.