Каралінскі папугай: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
афармленне
Радок 1: Радок 1:
{{Таксанамія
{{Таксанамія
| назва = Каралінскі папугай
| назва = Каралінскі папугай
| выява =
| выява = Karolinasittich 01.jpg
| апісанне выявы =
| апісанне выявы =
| подпіс выявы =
| подпіс выявы =
| надцарства =
| надцарства =
| царства =
| царства = [[Жывёлы]]
| падцарства =
| падцарства =
| група вірусаў =
| група вірусаў =
Радок 29: Радок 29:
| інфраатрад =
| інфраатрад =
| надсямейства =
| надсямейства =
| сямейства =
| сямейства = [[Папугаевыя]]
| падсямейства =
| падсямейства =
| надтрыба =
| надтрыба =
| трыба =
| трыба =
| падтрыба =
| падтрыба =
| род =
| род = [[Conuropsis]]
| падрод =
| падрод =
| надсекцыя =
| надсекцыя =
| секцыя =
| секцыя =
| падсекцыя =
| падсекцыя =
| від =
| від = '''Каралінскі папугай'''
| падвід =
| падвід =
| без рангу =
| без рангу =
Радок 49: Радок 49:
| апісанне карты =
| апісанне карты =
| легенда карты =
| легенда карты =
| віківіды =
| віківіды = Conuropsis carolinensis
| вікісховішча =
| вікісховішча = Category:Conuropsis carolinensis
| iucn = 142615
| itis =
| itis = 177407
| ncbi =
}}
}}
[[Image:Karolinasittich 01.jpg|thumb|Каралінскі папугай]] '''Каралінскі папугай''' (''Conuropsis carolinensis'') — вымерлая птушка сямейства папугаевых. Адзіны від роду.
'''Каралінскі папугай''' (''Conuropsis carolinensis'') — вымерлая птушка сямейства папугаевых. Адзіны від роду.


== Знешні выгляд ==
== Знешні выгляд ==
Радок 64: Радок 64:
== Прычыны знікнення ==
== Прычыны знікнення ==
Вымер з прычыны бязлітаснага знішчэння паляўнічымі. Бесперапынныя пераследы папугая тлумачыліся шкодай, што наносілі яны палям і пладовым дрэвам. У заапарку Цынцынаці засталіся дзве апошнія асобіны. Іх звалі Ледзі Джэйн і Інкас. Але, на жаль, Ледзі Джэйн памерла летам 1917 года, а следам за ёй памёр Інкас ў лютым 1918 года. Дзікіх птушак апошні раз бачылі ў 1926 годзе ва Фларыдзе, у ваколіцах возера Акічобі, а чуткі аб сустрэчах Каралінскіх папугаяў распаўсюджваліся ў штатах Фларыда, Алабама, Джорджыя да 1938 года. Наколькі гэтыя звесткі дакладныя — невядома.
Вымер з прычыны бязлітаснага знішчэння паляўнічымі. Бесперапынныя пераследы папугая тлумачыліся шкодай, што наносілі яны палям і пладовым дрэвам. У заапарку Цынцынаці засталіся дзве апошнія асобіны. Іх звалі Ледзі Джэйн і Інкас. Але, на жаль, Ледзі Джэйн памерла летам 1917 года, а следам за ёй памёр Інкас ў лютым 1918 года. Дзікіх птушак апошні раз бачылі ў 1926 годзе ва Фларыдзе, у ваколіцах возера Акічобі, а чуткі аб сустрэчах Каралінскіх папугаяў распаўсюджваліся ў штатах Фларыда, Алабама, Джорджыя да 1938 года. Наколькі гэтыя звесткі дакладныя — невядома.

{{няма таксанаміі}}


[[Катэгорыя:Папугаепадобныя]]
[[Катэгорыя:Папугаепадобныя]]

Версія ад 21:24, 30 студзеня 2012

Каралінскі папугай

Навуковая класіфікацыя
Царства: Жывёлы
Тып: Хордавыя
Клас: Птушкі
Атрад: Папугаепадобныя
Сямейства: Папугаевыя
Род: Conuropsis
Від: Каралінскі папугай
Навуковая назва
Conuropsis carolinensis
ITIS  177407

Каралінскі папугай (Conuropsis carolinensis) — вымерлая птушка сямейства папугаевых. Адзіны від роду.

Знешні выгляд

Даўжыня цела 32 см, крыла — 19 см, размах крыла — 55 см, даўжыня хваста 15 см. Афарбоўка апярэнне цёмна-травяшстых-зялёная. Пярэдняя частка галавы і бакі аранжава-чырвоныя. Патыліца, бакі галавы і горла жоўтыя. Вялікія рокрыўныя крылы аліўкава-зялёнага колеру з жаўтаватым кончыкам. Махавыя пёры цёмнага травяніста-зялёнага колеру, на ўнутраным апахале інтэнсіўнага пурпурна-чорнага колеру. Хваставыя пёры цёмна-зялёныя, на ўнутраным баку з чарнаватай шэра-жоўтай аблямоўкай, з ніжняга боку цёмнага шэра-жоўтага колеру, звонку чарнаватыя. Радужка шэра-бурая. Дзюба бляклая белавата-раговага колеру. Ногі жаўтавата-мяснога. Самкі больш бледнай афарбоўкі.

Распаўсюджанне

Жыў ў Паўночнай Амерыцы ад Паўночнай Дакоты да Місісіпі і Фларыды, даходзячы да 42-га градусы п.ш. Быў адзіным прадстаўніком папугаевых на паўночнаамерыканскім кантыненце.

Прычыны знікнення

Вымер з прычыны бязлітаснага знішчэння паляўнічымі. Бесперапынныя пераследы папугая тлумачыліся шкодай, што наносілі яны палям і пладовым дрэвам. У заапарку Цынцынаці засталіся дзве апошнія асобіны. Іх звалі Ледзі Джэйн і Інкас. Але, на жаль, Ледзі Джэйн памерла летам 1917 года, а следам за ёй памёр Інкас ў лютым 1918 года. Дзікіх птушак апошні раз бачылі ў 1926 годзе ва Фларыдзе, у ваколіцах возера Акічобі, а чуткі аб сустрэчах Каралінскіх папугаяў распаўсюджваліся ў штатах Фларыда, Алабама, Джорджыя да 1938 года. Наколькі гэтыя звесткі дакладныя — невядома.