Міхаіл Львовіч Глінскі

Міхаіл ГЛІНСКІ, мянушка «Мажны» (1470 — 24 верасня 1534) — вялікалітоўскі дзяржаўны дзеяч. Намеснік уценскі (з 1499), маршалак дворны літоўскі (з 1500), кіраўнік Віленскага манетнага двара (з 1501). На чале вялікалітоўскага войска перамог у Клецкай бітве.

З роду Глінскіх, сын Льва Глінскага. Меў вялікі ўплыў на вял.кн. Аляксандра, імкнуўся стварыць з часткі зямель княства (поўдзень Беларусі, часткі Украіны, Расіі) незалежную дзяржаву. Гэтыя памкненні перакрэсліў новы уладар ВКЛ — Жыгімонт I Стары, які да таго пазбавіў М. Глінскага ўсіх урадаў.

У 1508 годзе М. Глінскі стаў на чале мецяжу, які праваліўся. З канца 1508 г. з сям'ёй у Маскве, атрымаў ва ўладанне гарады Малаяраславец і Бароўск.

Падчас вайны Масквы з ВКЛ у 1512—1522 гг. хацеў вярнуцца ў Літву, але быў схоплены і зняволены ў турму (1514—1526). Удзельнічаў ў паходзе Масквы на Казань у 1530 г. У 1534 г. зноў у турме, дзе і памёр.

Літаратура

• ПСРЛ: II, 365—367; III, 199; IV, 281, 290; VI, 24, 53, 247—248, 256, 265, 267, 268, 270—272, 276; VII, 230; VIII, 249, 250, 257, 258, 272, 273, 287
• Архангел. лет. 179, 184—186
• Сказания Курбского и Герберштейн, «Rer. Mosc. comment.». Стрыйковский II, 343 и след. до 377, варш. изд. 1846
• «Acta Tomiciana», Appendix I, 21
• Собр. гос. гр. и дог. I, 155
• Działyński, "Zbiór praw lit. II, 81
• Bartoszewicz, в «Encykl. Powsz.». X, 19
• Карамзин Н. М. История государства Российского. Том 7. Том 8.