Беларуска-літоўскія летапісы: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Новая старонка: {{вызнч|1=Беларуска-літоўскія летапісы}}, да сяр. 19 ст. {{вызн2|1=літоўскія летапісы}}, летапісы,... |
дрНяма тлумачэння праўкі |
||
| Радок 1: | Радок 1: | ||
{{вызнч|1=Беларуска-літоўскія летапісы}}, да сяр. 19 ст. {{вызн2|1=літоўскія летапісы}}, [[летапіс]]ы, у якіх выкладзена гісторыя [[ВКЛ|Вялікага княства Літоўскага]], і якія напісаныя на тэрыторыі гэтай [[дзяржава|дзяржавы]]. Такая [[дэнамінацыя, назва|дэнамінацыя]] была прапанаваная [[Мікалай Улашчык|М. М. Улашчыкам]]. |
{{вызнч|1=Беларуска-літоўскія летапісы}}, да сяр. 19 ст. {{вызн2|1=літоўскія летапісы}}, пазней часта {{вызн2|1=заходнярускія летапісы}}, [[летапіс]]ы, у якіх выкладзена гісторыя [[ВКЛ|Вялікага княства Літоўскага]], і якія напісаныя на тэрыторыі гэтай [[дзяржава|дзяржавы]]. Такая [[дэнамінацыя, назва|дэнамінацыя]] была прапанаваная [[Мікалай Улашчык|М. М. Улашчыкам]]. |
||
Вялікая частка беларуска-літоўскіх летапісаў была страчаная, ацалелыя частка не захаваліся цалкам. Складанне такіх летапісаў спынілася на беларускіх землях перад сяр. 17 ст., пасля чаго пачаўся апошні этап беларуска-літоўскага летапісання, які ўтварылі [[гарадскія хронікі]]. |
Вялікая частка беларуска-літоўскіх летапісаў была страчаная, ацалелыя частка не захаваліся цалкам. Складанне такіх летапісаў спынілася на беларускіх землях перад сяр. 17 ст., пасля чаго пачаўся апошні этап беларуска-літоўскага летапісання, які ўтварылі [[гарадскія хронікі]]. |
||
Версія ад 21:48, 4 снежня 2007
Шаблон:Вызнч, да сяр. 19 ст. Шаблон:Вызн2, пазней часта Шаблон:Вызн2, летапісы, у якіх выкладзена гісторыя Вялікага княства Літоўскага, і якія напісаныя на тэрыторыі гэтай дзяржавы. Такая дэнамінацыя была прапанаваная М. М. Улашчыкам.
Вялікая частка беларуска-літоўскіх летапісаў была страчаная, ацалелыя частка не захаваліся цалкам. Складанне такіх летапісаў спынілася на беларускіх землях перад сяр. 17 ст., пасля чаго пачаўся апошні этап беларуска-літоўскага летапісання, які ўтварылі гарадскія хронікі.
Значная частка ацалелых на 20 ст. летапісаў была выдадзена ў двух тамах Поўнага збору рускіх летапісаў, тамы 32-ы (М., 1975) і 35-ы (М., 1980).
Да сяр. 19 ст. такія летапісы называліся «літоўскімі», пазней пачалі прапаноўвацца шматлікія іншыя назвы, такія, як «беларускія аб Вялікім княстве Літоўскім» (О. М. Бадзянскі, 1846), «беларускія» (М. І. Кастамараў, 1861, В. А. Чамярыцкі, 1969), «літоўска-рускія» (І. А. Ціхаміраў, 1901), «заходнярускія» (А. А. Шахматаў, 1901), «летапісы Вялікага княства Літоўскага» (Р. К. Батура і В. Т. Пашута, 1977). Найчасцей у 20 ст. такія летапісы называліся літоўскімі або заходнярускімі.
Гістарыяграфія
Вывучэнне беларуска-літоўскіх летапісаў пачалося з публікацыі І. Н. Даніловічам Супрасльскага летапісу (1823—1827).
...
Літ.: Улащик Н. Н. Введение в изучение белорусско-литовского летописания (руск.) / Отв. ред. В. И. Буганов; Академия наук СССР, Ин-т истории СССР. — М.: Наука, 1985. — 259 с. С.3—8.