Дом-музей Максіма Багдановіча (Гродна): Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Радок 11: Радок 11:
|CoordScale =
|CoordScale =
|заснаваны = 1986
|заснаваны = 1986
|месцазнаходжанне= [[вуліца 1-га Мая, Гродна|вул. 1-га Мая]] 10, [[Гродна]], [[Гродзенская вобласць]], [[Беларусь]]
|месцазнаходжанне= [[Вуліца Першага мая, Гродна|вул. 1-га Мая]] 10, [[Гродна]], [[Гродзенская вобласць]], [[Беларусь]]
|наведвальнікі =
|наведвальнікі =
|дырэктар =
|дырэктар =

Версія ад 15:54, 19 сакавіка 2012

Музей Максіма Багдановіча

Музей М. Багдановіча ў Гродна
Заснаваны 1986
Месцазнаходжанне вул. 1-га Мая 10, Гродна, Гродзенская вобласць, Беларусь
bagdanovichmuseum.by (бел.)
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Музей Максіма Багдановіча — музей у Гродна, адчынены ў 1986 годзе ў доме[1]. З 1 студзеня 1995 году музей працуе як самастойная ўстанова культуры.[2] Літаратурны аддзел быў размешчаны ў 4-х пакоях дома (плошча экспазіцыі 56 м²). Па іншых звестках сям’я Максіма Багдановіча жыла з 1892 па 1896 гг. ў адным з суседніх дамоў[3]1965 годзе на доме была ўсталявана мемарыяльная шыльда).

Да стварэння музейнай калекцыі ў Гродна прыклала руку і вядомая беларуская паэтэса Ларыса Геніюш. Былі перададзеныя нават яе вышыванкі, на якіх валошкі — кветкі, што так падабаліся Максіму. Але рарытэтны зборнік вершаў Багдановіча «Вянок» 1913 году выдання Ларыса вырашыла пакінуць у спадчыну свайму сыну Юрыю, што жыў за мяжой. Пасля смерці паэтэсы яе сын збіраўся перавезці «Вянок» у Польшчу, але пад пагрозай канфіскацыі зборніка на польскай мяжы, вырашыў пакінуць у спадчыну музея.

Экспазіцыя мае залы: партрэтная галерэя знакамітых людзей; літаратурна-грамадскі рух канца ХIХ — пачатку ХХ стагоддзяў; гродзенскі перыяд жыцця сям’і Багдановічаў. Ёсць чатыры мемарыяльныя пакоі: кабінет бацькі, пакой маці, дзіцячы пакой, гасцёўня, а таксама аддзел «Гродзеншчына літаратурная: мінулае і сучаснае».

Дом

Драўляны дом прамавугольны ў плане, накрыты двухсхільным дахам. Цэнтральны ўваход вырашаны верандай, плоскае пакрыццё якой з’яўляецца тэрасай перад мезанінам, накрытым самастойным двухсхільным дахам. Сцены гарызантальна ашаляваны, рытмічна расчлянёны прамавугольнымі аконнымі праёмамі ў ліштвах з франтонамі.

Зноскі

Літаратура

Шаблон:Transwiki