Рагаціна: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
др clean up, replaced: {{*|а}} → а{{subst:націск}} using AWB (7893)
Радок 1: Радок 1:
[[image:NakonethniksRS1.jpg|thumb|Рагаціны і [[соўня]].]]
[[image:NakonethniksRS1.jpg|thumb|Рагаціны і [[соўня]].]]
'''Раг{{*|а}}ціна''' — разнавіднасць [[дзіда|дзіды]]. Адрознівалася тоўстай дзяржальняй, даўжынёй каля 2 метраў. Забяспечвалася шырокім лістападобным наканечнікам. Пад ім часта рабілі 1 або 2 перпендыкулярныя дзяржальні папярочкі. Яны служылі абаронай ад працятай жывёліны. Рагаціны выкарыстоўваліся славянамі для палявання на [[буры мядзведзь|мядзведзяў]] і [[дзік]]оў, а пазней — для вайны з [[кавалерыя]]й. Паколькі вага жывёліны часта пераўзыходзіла паўтоны, яна па інэрцыі магла задушыць чалавека, які ўразіў звера простай дзідай. Але папярочкі спынялі тушу, а тоўстая дзяржальня, якую ўпіралі ў зямлю, не ламалася.
'''Рага́ціна''' — разнавіднасць [[дзіда|дзіды]]. Адрознівалася тоўстай дзяржальняй, даўжынёй каля 2 метраў. Забяспечвалася шырокім лістападобным наканечнікам. Пад ім часта рабілі 1 або 2 перпендыкулярныя дзяржальні папярочкі. Яны служылі абаронай ад працятай жывёліны. Рагаціны выкарыстоўваліся славянамі для палявання на [[буры мядзведзь|мядзведзяў]] і [[дзік]]оў, а пазней — для вайны з [[кавалерыя]]й. Паколькі вага жывёліны часта пераўзыходзіла паўтоны, яна па інэрцыі магла задушыць чалавека, які ўразіў звера простай дзідай. Але папярочкі спынялі тушу, а тоўстая дзяржальня, якую ўпіралі ў зямлю, не ламалася.


[[Катэгорыя:Халодная зброя]]
[[Катэгорыя:Халодная зброя]]

Версія ад 23:28, 24 сакавіка 2012

Рагаціны і соўня.

Рага́ціна — разнавіднасць дзіды. Адрознівалася тоўстай дзяржальняй, даўжынёй каля 2 метраў. Забяспечвалася шырокім лістападобным наканечнікам. Пад ім часта рабілі 1 або 2 перпендыкулярныя дзяржальні папярочкі. Яны служылі абаронай ад працятай жывёліны. Рагаціны выкарыстоўваліся славянамі для палявання на мядзведзяў і дзікоў, а пазней — для вайны з кавалерыяй. Паколькі вага жывёліны часта пераўзыходзіла паўтоны, яна па інэрцыі магла задушыць чалавека, які ўразіў звера простай дзідай. Але папярочкі спынялі тушу, а тоўстая дзяржальня, якую ўпіралі ў зямлю, не ламалася.