Віленскі павет (Расійская імперыя): Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
tagged non-categorized. |
||
Радок 10: | Радок 10: | ||
{{зноскі}} |
{{зноскі}} |
||
{{Няма катэгорый}} |
|||
[[ru:Виленский уезд]] |
[[ru:Виленский уезд]] |
Версія ад 10:39, 19 красавіка 2012
Віленскі павет (літ.: Vilniaus apskritis, польск.: Powiat wileński, руск.: Виленский уезд)— адміністрацыйная адзінка ў складзе Віленскай, Літоўскай і Літоўска-Віленскай губерняў, якая існавала ў 1795-1920 гадах. Цэнтр - горад Вільня.
Адміністрацыйны падзел
У 1913 годзе ў павеце было 18 валасцей: Быстрыцкай, Варнянская, Гедройцкая, Гелванская, Ільінская, Маляцкая, Меешагольская, Міцкунская, Мусніцкая, Неменчынская, Падбярэзская, Рудамінская, Рукойнская, Рэшанская, Салечніцкая (цэнтр - мястэчка Малыя Сялечнікі), Шырвінцкая, Шумская, Янішская.
Насельніцтва
Па дадзеных перапісу 1897 года ў павеце пражывала 363,3 тыс. чал. У тым ліку беларусы - 25,8%; яўрэі - 21,3%; літоўцы - 20,9%; палякі - 20,1%; рускія - 10,4%. У павятовым горадзе Вільні пражывала 154532 чал.[1]
Зноскі
У артыкуле не пастаўлены тэматычныя катэгорыі. |