Пер-Лашэз: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Coyau (размовы | уклад)
MSBOT (размовы | уклад)
др r2.7.3) (робат змяніў: fa:گورستان پر-لاشز
Радок 79: Радок 79:
[[es:Cementerio del Père-Lachaise]]
[[es:Cementerio del Père-Lachaise]]
[[et:Père-Lachaise'i kalmistu]]
[[et:Père-Lachaise'i kalmistu]]
[[fa:گورستان پر لاشز]]
[[fa:گورستان پر-لاشز]]
[[fi:Père-Lachaise]]
[[fi:Père-Lachaise]]
[[fr:Cimetière du Père-Lachaise]]
[[fr:Cimetière du Père-Lachaise]]

Версія ад 14:10, 26 красавіка 2012

Погляд уніз на Пер-Лашэз.

Могілкі Пер-Лашэз (фр.: Cimetière du Père-Lachaise; афіцыйна, cimetière de l'Est, "Усходнія могілкі") — буйныя могілкі ў Парыжы, Францыя на (48 гектар, 118.6 акрах),[1] на ўскрайках гораду ёсць большыя па памерах могілкі.

Пер-Лашэз уваходзіць у спіс найбольш вядомых у свеце могілак. Іх штогод наведваюць некалькі сотняў тысяч людзей, якіх прывабліваюць магілы выбітных асоб, што там пахаваныя.

Могілкі месцяцца ля бульвару дэ Менільмантан.

Паходжанне

Складаны малюнак, які месціць часткі (справа), магілы П'ера Абеляра

Могілкі бяруць сваю назву ад Франсуа дэ ла Шэз (1624-1709), споведніка Луі XIV. Зямля на ўзгорку, з якога кароль падчас Фронды, назіраў за сутычкай Кона і Турэнам, была выкупленая горадам у 1804, абмежаваная Аляксандрам-Тэадорам Браніярам, і пазней павялічана.

Калумбарый захоўвае рэшткі пахаваных
Манумент у гонар Французскіх Брыгаднікаў

Могілкі былі адчынены Напалеонам I у 1804 годзе. Могілкі былі забаронены ў межах Парыжа ў 1786, пасля зачынення Могілкаў нявінных на ўскрайку рынку Ла Хале з нагоды мажлівае пагрозы здароўю. (Аналагічная пагроза здароўю прывялі да стварэння славутых парыжскіх катакомб на поўдні горада.) Спіс новых могілак, змешчаных па-за межамі сталіцы, замянілі парыжскія: Монтмартэ на поўначы, Пер-Лашэз на ўсходзе, і могілкі Монтпарнасэ на поўдні. У сэрцы горада, у цені Эйфелевай вежы месцяцца могілкі Пасі.

Падчас адкрыцця могілак адалёнасць іх ад горада не спрыяла масаваму на ім пахаванню. Але праз пэўны час адміністрацыя вырашыла выпрацаваць новую стратэгію, і з вялікай помпай зладзіла перанос рэшткаў Ла Фантэна і Мальера ў 1804. Другі спектакль быў зладжаны ў 1817 і тычыўся пераносу рэшткаў П'ера Абеляра і Элаізы.

Падобная стратэгія прынесла свой плён, і колькасць жадаючых быць пахаваным у кампаніі знакамітасцяў хутка павялічывалася. Запісы сведчаць пра тое, што за колькі год колькасць сталых абітальнікаў павялічылася з пары тузінаў да 33000. На сучасны момант на могілках пахавана больш за 1000,000 целаў, не ўлічваючы тых, хто запрасіў крэмацыю.

Цікавае

У 2008 годзе на могілках актывістамі суполкі "Беларуская нацыянальная памяць" было знойдзена месца пахавання прэзідэнта БНР Міколы Абрамчыка [2]

Галерэя

Зноскі

Зноскі

Вонкавыя спасылкі