Месаліна: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др clean up, replaced: {{вызн2|1=Лісіска}} → '''Лісіска''', {{вызнч|1=Месаліна — Валерыя Месаліна}} → '''Месаліна — Валерыя Месаліна''' using AWB (7893)
Радок 56: Радок 56:
[[tr:Valeria Messalina]]
[[tr:Valeria Messalina]]
[[uk:Мессаліна]]
[[uk:Мессаліна]]
{{Normdaten
|PND=118511114
|LCCN=
|VIAF=20471321
|SELIBR=
|GKD=
|SWD=
|WP=
}}

Версія ад 11:05, 3 мая 2012

Валера Месаліна
VALERIA MESSALINA
Файл:Messalina06.jpg
Месаліна з сынам Брытанікам. Луўр (фрагмент).
Род дзейнасці 3-я жонка рымскага імператара Клаўдзія
Дата нараджэння каля 17/20
Месца нараджэння Рым
Дата смерці 48(0048)
Месца смерці Рым
Грамадзянства
Бацька Марк Валерый Месала Барбат
Маці Даміцыя Лепіда Малодшая
Муж Клаўдзій
Дзеці 1. Клаўдзія Актавія
2. Брытанік
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Месаліна — Валерыя Месаліна, Лісіска; дачка Валерыя Месалы Барбата і Даміцыі Лепіды (~2548): трэцяя жонка рымскага імператара Клаўдзія. Вяла распуснае жыццё, і яе імя стала назоўным для жанчыны распусных паводзін.

Стала жонкай Клаўдзія ў 14 гадоў, і была маладзейшай за мужа на 30 гадоў. Неўзабаве дамаглася такога ўплыву на Клаўдзія, што той не ўмешваўся ў яе скандальныя паводзіны. Наведвала публічны дом пад выдуманым імем Лісіскі. Тыя, хто адхіляў яе сексуальныя залёты або пагражаў ёй выкрыццём, мог быць забіты, і шмат грамадзянаў Рыма загінулі такім чынам. Дамаглася практычнага ўраўнавання ў правах з весталкамі (43), у тым ліку, права насіць адмысловую шарсцяную галаўную павязку. Адзначаецца, што Месаліна, не будучы аўгустай, аддавала гэтаму вонкаваму атрыбуту асаблівую ўвагу. Была пакараная смерцю з загаду Клаўдзія.

Існуе толькі малавартасны іканаграфічны матэрыял адносна Месаліны — манеты з яе партрэтам з правінцый. На такіх выявах яна нагадвае Агрыпіну Старэйшую. Магчыма, аднак, што Месаліна выяўлена на камеі з двума бюстамі дзяцей Клаўдзія — Актавіі (нар. 41) і Брытаніка (нар. 42), а таксама ў мармуровай галаве прыгожай жанчыны, падобнай на прабабку Месаліны і сястру Аўгуста Актавію (захоўваецца ў Мюнхене)[1]

Зноскі

  1. Хафнер Г. Выдающиеся портреты античности : 337 портретов в слове и образе / Пер. с нем. В. А. Сеферьянц. — М.: Прогресс, 1984. — 311 с. (руск.)

Спасылкі