Сафокл: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
др r2.7.1) (робат дадаў: pms:Sòfocle |
др Bot: + Шаблон:Normdaten |
||
Радок 121: | Радок 121: | ||
[[zh:索福克勒斯]] |
[[zh:索福克勒斯]] |
||
[[zh-min-nan:Sophocles]] |
[[zh-min-nan:Sophocles]] |
||
{{Normdaten |
|||
|PND=118615688 |
|||
|LCCN=n/79/127755 |
|||
|VIAF=102325149 |
|||
|SELIBR= |
|||
|GKD= |
|||
|SWD= |
|||
|WP= |
|||
}} |
Версія ад 11:58, 3 мая 2012
Сафо́кл (Σοφοκλής, каля 496 да н.э., Калон (Атыка) — 406 да н.э.) — старажытнагрэчаскі драматург.
Аўтар трагедый. Крытык Арыстафан Бізантыйскі прыпісваў Сафоклу 123 трагедыі. Да нашага часу дайшлі поўныя тэксты сямі трагедый: «Эдып-цар», «Антыгона», «Электра», «Філактэт», «Аякс», «Трахінянкі», «Эдып у Калоне».18 разоў перамагаў са сваімі творамі на конкурсах, усе іншыя разы браў другое месца.
Граў важную ролю пры ўвядзенні ў Афінах культу Асклепія (420—419 да н.э.), і за гэта, відаць, атрымаў і рэлігійныя гонары — пасля смерці, як паўбог, атрымаў імя Дэксій.
Сын Софіла; ані разу не пакідаў Афінаў. Меў спакойны, ураўнаважаны характар, цешыўся агульнай любоўю; сябраваў з Перыклам. Верагодныя выявы — бюст гераізаванага Сафокла з павязкай жраца (захоўваецца у Ватыкане) і яго відавочныя копіі, таксама копія прыжыццёвай статуі (у музеі Латэранскага палацу. На беларускую мову творы Сафокла перакладалі Ю.Дрэйзін, Л.Баршчэўскі.
Літаратура
- Сафокль. Антыгона / Пер. Ю.Дрэйзіна. Менск, 1926.
- Эсхіл. Прыкуты Праметэй; Сафокл. Антыгона. Мн., 1993.
- Сафокл. Эдып-цар / Пер. Л.Баршчэўскага // Дзеяслоў. 2009. №6 (43).
[1].
Зноскі
- ↑ Хафнер Г. Выдающиеся портреты античности : 337 портретов в слове и образе / Пер. с нем. В. А. Сеферьянц. — М.: Прогресс, 1984. — 311 с. (руск.)
Спасылкі
- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Сафокл
- Збор фрагментаў Сафокла ва Ўолкера (1921) (грэч.)