Мёртвая мова: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
др r2.7.2) (робат дадаў: jv:Basa punah |
др r2.7.3) (робат змяніў: jv:Basa mati |
||
Радок 30: | Радок 30: | ||
[[it:Lingua estinta]] |
[[it:Lingua estinta]] |
||
[[ja:死語 (言語学)]] |
[[ja:死語 (言語学)]] |
||
[[jv:Basa |
[[jv:Basa mati]] |
||
[[kk:Өлі тілдер]] |
[[kk:Өлі тілдер]] |
||
[[ko:사어]] |
[[ko:사어]] |
Версія ад 23:32, 15 чэрвеня 2012
Мёртвая мова — тэрмін, які выкарыстоўваецца ў дачыненні да мовы, што не мае жывых носбітаў, для якіх бы яна з'яўлялася роднай.
Смерць мовы можа настаць у выпадку яе выцяснення іншай мовай ці мовамі. Так адбылося з мовамі амерыканскіх індзейцаў, якія былі выцесненыя англійскай, партугальскай і іспанскай мовамі каланізатараў.
Некаторыя мовы становяцца мёртвымі ў выніку натуральнай эвалюцыі, развіваючыся ў іншыя мовы. Прыкладам гэтай з'явы можа быць латынь, з якой развіліся жывыя раманскія мовы, а сама яна пры гэтым сталася мёртвай. Падобны лёс спасцігнуў санскрыт і стараславянскую мову.
Некаторыя мёртвыя мовы працягваюць выкарыстоўвацца ў навуцы ці літургіі (латынь, санскрыт, копцкая мова, царкоўнаславянская мова).
У некаторых выпадках мёртвыя мовы могуць "ажыць", як гэта здарылася з іўрытам.