Мёртвая мова: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
TjBot (размовы | уклад)
др r2.7.2) (робат дадаў: jv:Basa punah
EmausBot (размовы | уклад)
др r2.7.3) (робат змяніў: jv:Basa mati
Радок 30: Радок 30:
[[it:Lingua estinta]]
[[it:Lingua estinta]]
[[ja:死語 (言語学)]]
[[ja:死語 (言語学)]]
[[jv:Basa punah]]
[[jv:Basa mati]]
[[kk:Өлі тілдер]]
[[kk:Өлі тілдер]]
[[ko:사어]]
[[ko:사어]]

Версія ад 23:32, 15 чэрвеня 2012

Мёртвая мова — тэрмін, які выкарыстоўваецца ў дачыненні да мовы, што не мае жывых носбітаў, для якіх бы яна з'яўлялася роднай.

Смерць мовы можа настаць у выпадку яе выцяснення іншай мовай ці мовамі. Так адбылося з мовамі амерыканскіх індзейцаў, якія былі выцесненыя англійскай, партугальскай і іспанскай мовамі каланізатараў.

Некаторыя мовы становяцца мёртвымі ў выніку натуральнай эвалюцыі, развіваючыся ў іншыя мовы. Прыкладам гэтай з'явы можа быць латынь, з якой развіліся жывыя раманскія мовы, а сама яна пры гэтым сталася мёртвай. Падобны лёс спасцігнуў санскрыт і стараславянскую мову.

Некаторыя мёртвыя мовы працягваюць выкарыстоўвацца ў навуцы ці літургіі (латынь, санскрыт, копцкая мова, царкоўнаславянская мова).

У некаторых выпадках мёртвыя мовы могуць "ажыць", як гэта здарылася з іўрытам.