Акустыка: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
др r2.7.2+) (робат дадаў: ru:Акустика |
||
Радок 65: | Радок 65: | ||
[[pt:Acústica]] |
[[pt:Acústica]] |
||
[[ro:Acustică]] |
[[ro:Acustică]] |
||
[[ru:Акустика]] |
|||
[[sh:Akustika]] |
[[sh:Akustika]] |
||
[[si:ධ්වනි විද්යාව]] |
[[si:ධ්වනි විද්යාව]] |
Версія ад 13:58, 18 чэрвеня 2012
Акустыка (ад грэч. ἀκούω (аку́о) - слыхавы, які слухаецца) - навука аб гуку. У вузкім сэнсе слова - вучэнне пра гук, г.зн. пра пругкія ваганні і хвалях у газах, вадкасцях і цвёрдых целах, чутных чалавечым вухам (чашчыні такіх ваганняў знаходзяцца ў дыяпазоне 16 гц-20 кгц); у шырокім сэнсе - вобласць фізікі, якая даследуе пругкія ваганні і хвалі ад самых нізкіх чашчынь (умоўна ад 0 гц) да звышвысокіх чашчынь 1012-1013 гц, іх узаемадзеянні з рэчывам і ўжыванні гэтых ваганняў (хваль).
Асноўныя раздзелы акустыкі
Сучасную навуку акустыку падпадзяляюць на агульную, прыкладную і псіхафізіялагную.
Агульная акустыка займаецца тэарэтычным і эксперыментальным вывучэннем заканамернасцяў выпраменьвання, распаўсюджвання і прыёму пругкіх ваганняў і хваль у розных асяроддзях і сістэмах; умоўна яе можна падзяліць на тэорыю гуку, фізічную акустыку і нелінейную акустыку.
Тэорыя гуку карыстаецца агульнымі метадамі, распрацаванымі ў тэорыі ваганняў і хваль. Для ваганняў і хваль малой амплітуды прымаецца прынцып незалежнасці ваганняў і хваль (прынцып суперпазіцыі), на аснове якога вызначаюць гукавое поле ў розных абласцях прасторы і яго змены ў часе.
Задачамі фізічнай акустыкі з'яўляецца вывучэнне залежнасці хуткасці і паглынання пругкіх хваль ад тэмпературы і глейкасці асяроддзя і іншых фактараў. Фізічная акустыка разглядае таксама ўзаемадзеянне элементарных гукавых хваль (фанонаў) з электронамі і фатонамі.
Нелінейная акустыка вывучае інтэнсіўныя гукавыя працэсы, пры якіх прынцып суперпазіцыі не выконваецца і гукавая хваля пры распаўсюдзе змяняе ўласцівасці асяроддзя. У вобласці такіх чашчынь і тэмператур пачынаюць выяўляцца квантавыя эфекты, таму гэты раздзел фізікі называюць таксама квантавай акустыкай.
Прыкладная Акустыка - шырокая вобласць, да якой адносяцца найперш электраакустыка, а таксама акустычныя вымярэнні - вымярэнні велічынь гукавога ціску, інтэнсіўнасці гуку, спектру чашчынь гукавога сігналу і г. д. Архітэктурная і будаўнічая Акустыка займаецца задачамі атрымання добрай чутнасці гаворкі і музыкі ў зачыненых памяшканнях і памяньшэнням узроўня шуму, а таксама распрацоўкай гукаізалюючых і гукапаглынальных матэрыялаў. Прыкладная акустыка вывучае таксама шумы і вібрацыі і распрацоўвае спосабы барацьбы з імі. Вывучэннем распаўсджвання гуку ў акіяне і якія ўзнікаюць пры гэтым з'явамі: рэфракцыяй гуку, рэверберацыяй пры адлюстраванні гукавога сігналу ад паверхні мора і яго дна, рассейваннем гуку на неаднастайнасцях займаюцца гідраакустыка і гідралакацыя.
Псіхафізіялагічная акустыка займаецца вывучэннем гукавыпраменьваючых і гукапрымаючых органаў чалавека і жывёл, праблемамі моваўтварэння, перадачы і ўспрыманні гаворкі. Вынікі выкарыстоўваюцца ў электраакустыке, архітэктурнай акустыка, сістэмах перадачы гаворкі, тэорыі інфармацыі і сувязі, у музыцы, медыцыне, біяфізіцы і г. д. Да яе частак адносяцца: гаворка, слых, псіхалагічная акустыка, біялагічная акустыка і г.д.