Багаслоўе: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
др r2.7.3) (робат змяніў: war:Teyolohiya |
др робат дадаў: bn:ধর্মতত্ত্ব |
||
Радок 28: | Радок 28: | ||
[[be-x-old:Багаслоўе]] |
[[be-x-old:Багаслоўе]] |
||
[[bg:Теология]] |
[[bg:Теология]] |
||
[[bn:ধর্মতত্ত্ব]] |
|||
[[bo:ལྷ་ཆོས་རིག་པ།]] |
[[bo:ལྷ་ཆོས་རིག་པ།]] |
||
[[br:Doueoniezh]] |
[[br:Doueoniezh]] |
Версія ад 14:06, 12 жніўня 2012
Багаслоўе або тэалогія (грэч. theos — бог і logos — вучэнне; вучэнне пра бога) — сістэма абгрунтавання і абароны рэлігійных вучэнняў пра бога, яго якасці, прыкметы і ўласцівасці, комплекс доказаў «праўдзівасці» дагматыкі, рэлігійнай маральнасці, кіраваў і нормаў жыцця вернікаў і духавенствы, усталяваных той ці іншай рэлігіяй.
Багаслоўе складаецца з доказы звышнатуральнага паходжання святога пісання, богадухнавенасці святога аддання, чароўнай сутнасці царквы, а таксама шэраг практычных дысцыплін, злучаных з правядзеннем богаслужэнні. Усе сістэмы багаслоўя зыходзяць з прызнання асабістага бога, які стварыў свет і кіруе ім па неспазнавальных законах. Асноўныя філасофскія вытокі афіцыйнага багаслоўя хрысціянства — вучэнні Платона, Арыстоцеля і неаплатанізму. Хрысціянскае багаслоўе ніколі не было адзіным вучэннем. Ёсць багаслоўе праваслаўнае, пратэстанцкае, каталіцкае і інш. Кожнае мае свае спецыфічныя асаблівасці, якія адрозніваюць адну сістэму ад іншай. І тым не менш у іх ёсць нямала агульнага.
Пад сістэмай багаслоўя разумеецца набор розных багаслоўскіх дысцыплін, кожная з якіх выкладае розныя бакі веравучэння і культу. Так, праваслаўнае багаслоўе складаецца з асноўнага багаслоўя, ці апалагетыкі, якое выкладае і абараняе ў апалагетычных спрэчках з іншавернікамі і нявернікамі некаторую суму зыходных тэз; дагматычнага багаслоўя, у якім даказваецца богаўсталяванасць, праўдзівасць асноўных дагматаў, прынятых двума першымі сусветнымі саборамі; маральнага ці практычнага багаслоўя, якое вучыць таму, як павінен дзейнічаць хрысціянін у зямным жыцці, каб апошняе стала сродкам для дасягнення вечнай асалоды; выкрывальнага ці параўнальнага багаслоўя, якое даказвае перавагу праваслаўя перад іншымі хрысціянскімі веравызнаннямі; экзэгэтыкі; пастырскага багаслоўя, асвятлялага практычныя пытанні дзейнасці святара; да яго прылягаюць літургіка (тэорыя набажэнства), гамілетыка (частка багаслоўя, які разглядае пытанні тэорыі і практыкі прапаведніцкай дзейнасці), каноніка (тэорыя царкоўнага права).
У наш час багаслоўе перажывае крызіс, выразам якога з’яўляецца адмова ад некаторых традыцыйных уяўленняў і з’яўленне велізарнай колькасці самых супярэчлівых тэалагічных канцэпцый, такіх, як тэалогія крызісу, тэалогія мёртвага бога, тэалогія рэвалюцыі і т. п.
Гл. таксама
Спасылкі
- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Багаслоўе
- Інстытут тэалогіі Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта