Сёдэрчэпінгскі працэс: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
дрНяма тлумачэння праўкі |
tagged isolated of cluster сірата0. |
||
| Радок 41: | Радок 41: | ||
* [http://soderkoping.org.ua/page108.html Афіцыйная старонка]{{ref-en}} |
* [http://soderkoping.org.ua/page108.html Афіцыйная старонка]{{ref-en}} |
||
* [http://www.iom.int/jahia/Jahia/policy-research/regional-consultative-processes/rcps-by-region/cbcp Звесткі]{{ref-en}} на старонцы [[Міжнародная арганізацыя па міграцыі|Міжнароднай арганізацыі па міграцыі]] |
* [http://www.iom.int/jahia/Jahia/policy-research/regional-consultative-processes/rcps-by-region/cbcp Звесткі]{{ref-en}} на старонцы [[Міжнародная арганізацыя па міграцыі|Міжнароднай арганізацыі па міграцыі]] |
||
{{Ізаляваны артыкул}} |
|||
[[Катэгорыя:Еўрапейскі саюз]] |
[[Катэгорыя:Еўрапейскі саюз]] |
||
Версія ад 10:28, 24 жніўня 2012
Сёдэрчэпінгскі працэ́с (англ.: Söderköping Process) — міжнародная ініцыятыва, створаная з мэтай памежнага супрацоўніцтва ў сувязі з пашырэннем Еўрасаюза на ўсход, а таксама дзеля развіцця дыялогу ў пытаннях прытулку і іррэгулярнай міграцыі ў дзяржавах на ўсход ад граніцы Еўрасаюза.
Створана ў 2001 годзе ў шведскім горадзе Сёдэрчэпінг[1], адкуль і пайшла назва ініцыятывы. У першай сустрэчы прынялі ўдзел чыноўнікі з Беларусі, Літвы, Польшчы і Украіны, а таксама прадстаўнікі ўрада Швецыі, Упраўленне вярхоўнага камісара ААН па справах бежанцаў, Еўрапейскай камісіі і Міжнароднай арганізацыі па міграцыі[2].
Пасля далучэння да ініцыятывы Швецыя займалася яе фінансаваннем. Сакратарыят размяшчаецца ў Кіеве (Украіна).
Апошняя сустрэча на высокім узроўні адбылася 8 снежня 2011 годзе ў Стакгольме[3]. На пасяджэнні было вырашана інкарпараваць ініцыятыву ў больш шырокую праграму Еўрасаюза — Усходняе партнёрства[4].
Дзяржавы-ўдзельніцы
Ініцыятыву складалі 14 краін[5]:
Беларускае прадстаўніцтва ў ініцыятыве
З беларускага боку ўдзел бяруць наступныя дзяржаўныя інстытуцыі:
- Міністэрства ўнутраных спраў Рэспублікі Беларусь
- Дэпартамент па грамадзянстве і міграцыі МУС Рэспублікі Беларусь
- Дзяржаўны памежны камітэт Рэспублікі Беларусь[6]
Недзяржаўныя арганізацыі:
- Беларускі рух медыцынскіх работнікаў
- Мінская гарадская калегія адвакатаў[7]
Зноскі
- ↑ Неабходна задаць title= і url= для шаблона {{cite web}}. (англ.). Праверана 22 жніўня 2012.
- ↑ Неабходна задаць title= і url= для шаблона {{cite web}}. (руск.). «Новый регион» (19 июня 2007 года). Праверана 22 жніўня 2012.
- ↑ Неабходна задаць title= і url= для шаблона {{cite web}}. (англ.). International Organization for Migration. Праверана 22 жніўня 2012.
- ↑ Неабходна задаць title= і url= для шаблона {{cite web}}. (англ.). Migrationsverket. Праверана 22 жніўня 2012.
- ↑ Неабходна задаць title= і url= для шаблона {{cite web}}. (англ.). Праверана 22 жніўня 2012.
- ↑ Неабходна задаць title= і url= для шаблона {{cite web}}. (англ.). Праверана 22 жніўня 2012.
- ↑ Неабходна задаць title= і url= для шаблона {{cite web}}. (англ.). Праверана 22 жніўня 2012.
Спасылкі
- Афіцыйная старонка (англ.)
- Звесткі (англ.) на старонцы Міжнароднай арганізацыі па міграцыі