Крыштаф Станіслаў Завіша: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
→Біяграфія: дадатак |
др clean up using AWB (7893) |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
[[Image:Kryštap Zaviša. Крыштап Завіша.jpg|thumb]] |
[[Image:Kryštap Zaviša. Крыштап Завіша.jpg|thumb]] |
||
'''Крыштоф Станіслаў Завіша''' ( |
'''Крыштоф Станіслаў Завіша''' ({{ДН|20|4|1660}}, в. [[Горка]] [[Слонімскі павет|Слонімскага павета]] — {{ДС|15|8|1721}}) — дзяржаўны дзяяч [[Рэч Паспалітая|Рэчы Паспалітай]], пісьменнік-мемуарыст. [[Ваявода менскі]] (з [[1720]]). |
||
Трымаў [[Менскае староства|Менскае]] (з [[1685]]) і [[Чачэрскае староства|Чачэрскае]] (з [[1684]]) староствы<ref>[[Вячаслаў Насевіч]]. Завішы // ЭГБ С. 394.</ref>. |
Трымаў [[Менскае староства|Менскае]] (з [[1685]]) і [[Чачэрскае староства|Чачэрскае]] (з [[1684]]) староствы<ref>[[Вячаслаў Насевіч]]. Завішы // ЭГБ С. 394.</ref>. |
||
Радок 7: | Радок 7: | ||
З шляхецкага роду [[Завішы|Завішаў]] гербу [[Лебедзь (герб)|Лебедзь]], сын [[Андрэй Казімір Завіша|Андрэя Казіміра]] і Аляксандры Агінскай. Па смерці бацькі выхоўваўся дзядзькам вялікім канцлерам літоўскім [[М. А. Агінскі]]м. Навучаўся ў [[Віленская акадэмія|Віленскай акадэміі]], потым у [[Кракаў|Кракаве]]. |
З шляхецкага роду [[Завішы|Завішаў]] гербу [[Лебедзь (герб)|Лебедзь]], сын [[Андрэй Казімір Завіша|Андрэя Казіміра]] і Аляксандры Агінскай. Па смерці бацькі выхоўваўся дзядзькам вялікім канцлерам літоўскім [[М. А. Агінскі]]м. Навучаўся ў [[Віленская акадэмія|Віленскай акадэміі]], потым у [[Кракаў|Кракаве]]. |
||
Браў актыўны ўдзел у палітычны жацці: некалькі разоў абіраўся дэпутатам на соймы, іхны [[маршалак]] у [[1697]], [[1718]] і [[1720]]. Спачатку падтрымліваў караля [[Аўгуст Моцны|Аўгуста Моцнага]], аднак у [[Паўночная вайна|Паўночную вайну]] перайшоў на бок [[Станіслаў Ляшчынскі|Станіслава Ляшчынскага]]<ref>[[ |
Браў актыўны ўдзел у палітычны жацці: некалькі разоў абіраўся дэпутатам на соймы, іхны [[маршалак]] у [[1697]], [[1718]] і [[1720]]. Спачатку падтрымліваў караля [[Аўгуст Моцны|Аўгуста Моцнага]], аднак у [[Паўночная вайна|Паўночную вайну]] перайшоў на бок [[Станіслаў Ляшчынскі|Станіслава Ляшчынскага]]<ref>[[Уладзімір Мархель]]. Завіша Крыштоф Станіслаў // ЭВКЛ С. 638.</ref>. |
||
Пабраўся шлюбам з Тэрэзай Тышкевіч, у выніку чаго атрымаў багаты пасаг. Адзін з асноўных фундатараў капліцы Святога Феліцыяна ў [[Архікафедральны касцёл Імя Найсвяцейшай |
Пабраўся шлюбам з Тэрэзай Тышкевіч, у выніку чаго атрымаў багаты пасаг. Адзін з асноўных фундатараў капліцы Святога Феліцыяна ў [[Архікафедральны касцёл Імя Найсвяцейшай Дзевы Марыі, Мінск|касцёле Імя Найсвяцейшай Дзевы Марыі]] пры [[Калегіум езуітаў, Мінск|калегіуме езуітаў]] у [[Мінск]]у. Па смерці ў ёй жа быў пахаваны<ref>[[Тамара Габрусь]]. [http://media.catholic.by/nv/n15/art11.htm Наша «езуіцкае» барока] // «[[Наша Вера]]» № 1 (15), 2001.</ref>. |
||
Бацька [[Ігнацы Завіша|Ігнацыя Завішы]]. |
Бацька [[Ігнацы Завіша|Ігнацыя Завішы]]. |
||
Радок 16: | Радок 16: | ||
Аўтар пераробкі італьянскага раману «Любасць бяз зменаў» ([[1688]]), шэрагу прамоваў на соймах, сабраных ягонай дачкой [[Барбара Завіша|Б. Радзівіл]] у кнізе «Водгук прыемных мелодыяў» ([[1728]]) і інш. |
Аўтар пераробкі італьянскага раману «Любасць бяз зменаў» ([[1688]]), шэрагу прамоваў на соймах, сабраных ягонай дачкой [[Барбара Завіша|Б. Радзівіл]] у кнізе «Водгук прыемных мелодыяў» ([[1728]]) і інш. |
||
Найбольш значнае з літаратурнай спадчыны К. С. Завішы — |
Найбольш значнае з літаратурнай спадчыны К. С. Завішы — яго мемуары, у якіх апісваюцца палітычныя падзеі і шляхецкі побыт Рэчы Паспалітай [[XVII стагоддзе|XVII]]—[[XVIII стагоддзе|XVIII]] стст. |
||
{{Зноскі}} |
{{Зноскі}} |
||
Радок 26: | Радок 26: | ||
==У Сеціве== |
==У Сеціве== |
||
* [http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=oai:www.wbc.poznan.pl:7409&from=http://fbc.pionier.net.pl ''Pamiętniki Krzysztofa Zawiszy, wojewody mińskiego 1666-1721'', wyd. 1862] |
* [http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=oai:www.wbc.poznan.pl:7409&from=http://fbc.pionier.net.pl ''Pamiętniki Krzysztofa Zawiszy, wojewody mińskiego 1666-1721'', wyd. 1862] |
||
[http://books.google.pl/books?id=Iu8KAAAAIAAJ&pg=PA439&dq=Pami%C4%99tniki+Krzysztofa+Zawiszy#v=onepage&q=Pami%C4%99tniki%20Krzysztofa%20Zawiszy&f=false] |
[http://books.google.pl/books?id=Iu8KAAAAIAAJ&pg=PA439&dq=Pami%C4%99tniki+Krzysztofa+Zawiszy#v=onepage&q=Pami%C4%99tniki%20Krzysztofa%20Zawiszy&f=false] |
||
{{DEFAULTSORT:Завіша Крыштоф Станіслаў}} |
{{DEFAULTSORT:Завіша Крыштоф Станіслаў}} |
||
[[Катэгорыя:Асобы]] |
[[Катэгорыя:Асобы]] |
||
[[Катэгорыя:Нарадзіліся 20 красавіка]] |
[[Катэгорыя:Нарадзіліся 20 красавіка]] |
Версія ад 21:53, 24 жніўня 2012
Крыштоф Станіслаў Завіша (20 красавіка 1660, в. Горка Слонімскага павета — 15 жніўня 1721) — дзяржаўны дзяяч Рэчы Паспалітай, пісьменнік-мемуарыст. Ваявода менскі (з 1720).
Трымаў Менскае (з 1685) і Чачэрскае (з 1684) староствы[1].
Біяграфія
З шляхецкага роду Завішаў гербу Лебедзь, сын Андрэя Казіміра і Аляксандры Агінскай. Па смерці бацькі выхоўваўся дзядзькам вялікім канцлерам літоўскім М. А. Агінскім. Навучаўся ў Віленскай акадэміі, потым у Кракаве.
Браў актыўны ўдзел у палітычны жацці: некалькі разоў абіраўся дэпутатам на соймы, іхны маршалак у 1697, 1718 і 1720. Спачатку падтрымліваў караля Аўгуста Моцнага, аднак у Паўночную вайну перайшоў на бок Станіслава Ляшчынскага[2].
Пабраўся шлюбам з Тэрэзай Тышкевіч, у выніку чаго атрымаў багаты пасаг. Адзін з асноўных фундатараў капліцы Святога Феліцыяна ў касцёле Імя Найсвяцейшай Дзевы Марыі пры калегіуме езуітаў у Мінску. Па смерці ў ёй жа быў пахаваны[3].
Бацька Ігнацыя Завішы.
Творчасць
Аўтар пераробкі італьянскага раману «Любасць бяз зменаў» (1688), шэрагу прамоваў на соймах, сабраных ягонай дачкой Б. Радзівіл у кнізе «Водгук прыемных мелодыяў» (1728) і інш.
Найбольш значнае з літаратурнай спадчыны К. С. Завішы — яго мемуары, у якіх апісваюцца палітычныя падзеі і шляхецкі побыт Рэчы Паспалітай XVII—XVIII стст.
Зноскі
- ↑ Вячаслаў Насевіч. Завішы // ЭГБ С. 394.
- ↑ Уладзімір Мархель. Завіша Крыштоф Станіслаў // ЭВКЛ С. 638.
- ↑ Тамара Габрусь. Наша «езуіцкае» барока // «Наша Вера» № 1 (15), 2001.
Літаратура
- Шаблон:Transwiki
- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — Мінск: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — 684 с.: іл. ISBN 985-11-0314-4.
- Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т.Т. 3: Гімназіі — Кадэнцыя / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 1996. — 527 с.: іл. ISBN 985-11-0041-2.