Лебедзь-шыпун: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
др r2.7.2+) (робат дадаў: vi:Thiên nga trắng |
др робат дадаў: ta:பேசாத அன்னம் |
||
Радок 160: | Радок 160: | ||
[[sr:Црвенокљуни лабуд]] |
[[sr:Црвенокљуни лабуд]] |
||
[[sv:Knölsvan]] |
[[sv:Knölsvan]] |
||
[[ta:பேசாத அன்னம்]] |
|||
[[tr:Sessiz kuğu]] |
[[tr:Sessiz kuğu]] |
||
[[uk:Лебідь-шипун]] |
[[uk:Лебідь-шипун]] |
Версія ад 19:26, 30 жніўня 2012
Лебедзь-шыпун | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Лебедзь-шыпун | ||||||||
Навуковая класіфікацыя | ||||||||
Царства: | Жывёлы | |||||||
Падцарства: | Эўметазоі | |||||||
Падраздзел: | Другаснаротыя | |||||||
Тып: | Хордавыя | |||||||
Падтып: | Хрыбетныя | |||||||
Надклас: | Чатырохногія | |||||||
Клас: | Птушкі | |||||||
Парадак: | Гусепадобныя | |||||||
Сямейства: | Качыныя | |||||||
Род: | Лебедзі | |||||||
Від: | Лебедзь-шыпун | |||||||
Навуковая назва | ||||||||
Cygnus olor Gmelin, 1789 | ||||||||
|
Лебедзь-шыпун (Cygnus olor) — птушка з сямейства качыных.
Агульная характарыстыка
У дарослых птушак белае апярэння, вельмі доўгая шыя, выцягнутае цела і галава сярэдняй велічыні з аранжавай-чырвонай дзюбай, каля асновы якога ёсць характэрны чорны нараст. Шыпун названы з-за гукаў, якія выдаюцца пры раздражненні. У даўжыню можа дасягаць 180 см, маса самак 5,5—6 кг, самцоў 8—13 кг. Размах крылаў лебедзя-шыпуна каля 240 см. Шыя таўсцейшая, чым у клікуна (Cygnus cygnus), таму здаецца больш кароткай. Чароды лебедзі не ўтвараюць, трымаюцца парамі. Пары захоўваюцца на ўвесь перыяд жыцця.
Распаўсюджванне
Лебедзь-шыпун насяляе ў паўночнай частцы Еўропы і Азіі. Паўсюль даволі рэдкі. Аднак пры дапамозе чалавека гэты від лебедзяў паспяхова прыжыўся ў Паўночнай Амерыцы, Паўднёвай Афрыцы, Аўстраліі і Новай Зеландыі.
Рэдкі від птушак. Знік на тэрыторыі Беларусі напрыканцы XIX — пачатку XX стст. у выніку знішчэнне. З'яўленне і аднаўленне птушак звязана з іх рассяленнем з Літвы і Польшчы.
Лад жыцця
Па ладу жыцця шыпун шмат у чым падобны з клікуном. Насяляе парослыя воднай расліннасцю вадаёмы — ліманы, азёры часам балоты. Калі плавае, шыпун часта выгінае шыю ў форме літары «S».
Харчаванне
Асноўны корм — водныя расліны.
Размнажэнне
Лебедзь-шыпун гняздуецца каля вады ў трыснягу на дробных азёрах або на затоках вялікіх рэк воддаль ад чалавечага жылля. Птушаняты ўсюды ідуць са сваёй маці, знаходзячыся ў яе на спіне.
Лебедзь-шыпун і чалавек
Паляванне на лебедзяў было цалкам забаронена ў 1960-х гадах. З тых часоў назіраецца пастаянны рост колькасці лебедзяў у выніку аховы і падкормкі людзьмі. Шыпун лёгка прыжываецца у няволі і паўняволі, часта ўтрымліваецца на вадаёмах гарадскіх паркаў, садоў, розныя санаторыяў як дэкаратыўная птушка.
Занесеныя ў Чырвоныя кнігі Рэспублікі Беларусь (1993), Рэспублікі Башкартастан, Свярдлоўскай[1] і Чэлябінскай абласцей.
Спасылкі
Галерэя
-
Два лебедзя-шыпуна
-
Самка лебедзя-шыпуна і дзевяць птушанят
Зноскі
- ↑ Положение о Красной книге Свердловской области . Союз охраны птиц России. Праверана 6 сакавіка 2011. (руск.)
Літаратура
- Бейчек В., Штясны К. Птицы. Иллюстрированная энциклопедия. — М.: Лабиринт-пресс, 2001.
- Акимушкин И. Мир животных. Птицы, рыбы, земноводные и пресмыкающиеся. — М.: Мысль, 1995.
- Мир животных в 7 тт. Т.6 Птицы. — М.: Просвещение, 1986.