De Brevitate Vitae: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 132: Радок 132:


==Літаратурныя пераклады==
==Літаратурныя пераклады==
Літаратурныя пераклады на еўрапейскія мовы з'явіліся ў XIX ст. Беларускі пераклад быў апублікаваны [[29 лiпеня]] [[2012]] г. [[газета]]й "[[Наша ніва (1991)|Наша Ніва]]" (аўтар Зміцер Бойка)<ref>[http://nn.by/?c=ar&i=77486 НАША НІВА Gaudeamus igitur па-беларуску]</ref>.
Літаратурныя пераклады на еўрапейскія мовы з'явіліся ў XIX ст. [[Беларуская мова|Беларускі]] пераклад быў апублікаваны [[29 лiпеня]] [[2012]] г. [[газета]]й "[[Наша ніва (1991)|Наша Ніва]]" (аўтар Зміцер Бойка)<ref>[http://nn.by/?c=ar&i=77486 НАША НІВА Gaudeamus igitur па-беларуску]</ref>.


{{зноскі}}
{{зноскі}}

Версія ад 09:36, 1 верасня 2012

Музыка  ПартыяGaudeamus igitur

De Brevitate Vitae (лац.: На сцісласць жыцця), таксама вядомы па першых словах Gaudeamus igitur або Gaudeamus - студэнцкая песня, гімн студэнтаў і выпускнікоў на лацінскай мове, распаўсюджаны ў краінах Еўропы.

Тэкст і музыка

Лічыцца, што тэкст песні напісаны ў сярэднявеччы сілабічнымі вершамі і знойдзены ў балонскім рукапісе 1287 г. (зараз захоўваецца ў Парыжы). На самой справе, тэкст з'явіўся ў Германіі ў 1781 г. Ён меў некаторыя падабенствы з тэкстам рукапіса 1287 г., але асновай сталі вершы нямецкага паэта Ёгана Хрысціяна Гюнтэра. У рукапісе 1287 г. мелася і музыка, але не падобная на сучасную. Сучасныя тэкст і музыка былі выкарыстаны Ігнацам Вальтэрам ў оперы "Доктар Фаўст" у 1797 г.

Вылучаюць поўную і кароткую версіі песні. Поўная версія (з восьмага радка) звычайна выконваецца выпускнікамі.

Поўная версія

1. |: Gaudeamus igitur,
Juvenes dum sumus; :|
Post jucundam juventutem,
Post molestam senectutem
|: Nos habebit humus! :|
2. |: Vita nostra brevis est,
Brevi finietur, :|
Venit mors velociter,
Rapit nos atrociter,
|: Nemini parcetur. :|
3. |: Ubi sunt qui ante
Nos in mundo fuere? :|
Vadite ad superos,
Transite ad inferos,
|: Hos si vis videre. :|
4. |: Vivat academia,
Vivant professores, :|
Vivat membrum quodlibet,
Vivant membra quaelibet,
|: Semper sint in flore! :|
5. |: Vivant omnes virgines
Faciles, formosae, :|
Vivant et mulieres,
Tenerae, amabiles,
|: Bonae, laboriosae! :|
6. |: Vivat et respublica
Et qui illam regit, :|
Vivat nostra civitas,
Maecenatum caritas,
|: Quae nos hic protegit! :|
7. |: Pereat tristitia,
Pereant osores, :|
Pereat diabolus,
Quivis antiburschius,
|: Atque irrisores! :|
8. |: Quis confluxus hodie
Academicorum? :|
E longinquo convenerunt,
Protinusque successerunt
|: In commune forum; :|
9. |: Vivat nostra societas,
Vivant studiosi :|
Crescat una veritas,
Floreat fraternitas,
|: Patriae prosperitas. :|
10. |: Alma Mater floreat,
Quae nos educavit; :|
Caros et commilitones,
Dissitas in regiones
|: Sparsos, congregavit. :|

Беларускі пераклад

1. |: Узрадуемся,
Пакуль маладыя.:|
Пасля прыемнай маладосці,
Пасля клапатлівай старасці
|: Нас возьме зямля! :|
2. |: Наша жыццё кароткае,
Будзе неўзабаве завершана, :|
Смерць надыходзіць хутка,
Прымае жорстка,
|: Не шкадуе. :|
3. |: Дзе тыя, хто раней
Быў на свеце да нас? :|
Ідзіце на нябёсы,
Перайдзіце ў пекла,
|: Калі хочаце (іх) пабачыць. :|
4. |: Хай жыве Акадэмія,
Жывуць прафесары, :|
Жывуць паасобку,
Жывуць усе разам,
|: Заўжды квітнеюць! :|
5. |: Хай жывуць усе дзевы
Стройныя, прыгожыя, :|
Жывуць і жанчыны,
Маладыя, выдатныя,
|: Добрыя, працавітыя! :|
6. |: Хай жыве дзяржава
І тыя, хто кіруе, :|
Хай жывуць грамадства,
Дабрачыннасць мецэнатаў,
|: Якія нас абараняюць! :|
7. |: Згіне смутак,
Згіне пагарда, :|
Згіне д'ябал,
Той, хто супраць студэнтаў,
|: Здзекавацца над намі! :|
8. |: Будзем разам сёння
Акадэмікі? :|
З здалёку сабраліся,
Адразу згуртаваліся
|: На агульным зборы; :|
9. |: Хай жыве наша супольнасць,
Жывуць студэнты :|
Хай адна праўда,
Корміць братэрства,
|: Квітнее Бацькоўшчына. :|
10. |: Альма Матэр шчодрая,
Якая адукавала нас; :|
Тых, хто дарагі, і таварышаў,
Па далёкіх месцах
|: раскіданых, сабрала. :|

Літаратурныя пераклады

Літаратурныя пераклады на еўрапейскія мовы з'явіліся ў XIX ст. Беларускі пераклад быў апублікаваны 29 лiпеня 2012 г. газетай "Наша Ніва" (аўтар Зміцер Бойка)[1].

Зноскі

Спасылкі