Цэнтральны працэсар: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
др r2.7.1) (робат дадаў: lo:ຊີພີຢູ |
др робат змяніў: mk:Централна обработувачка единица→mk:Централна процесирачка единица |
||
Радок 64: | Радок 64: | ||
[[lv:Centrālais procesors]] |
[[lv:Centrālais procesors]] |
||
[[mhr:Рӱдӧ процессор]] |
[[mhr:Рӱдӧ процессор]] |
||
[[mk:Централна |
[[mk:Централна процесирачка единица]] |
||
[[ml:സെന്ട്രല് പ്രൊസസിങ് യൂണിറ്റ്]] |
[[ml:സെന്ട്രല് പ്രൊസസിങ് യൂണിറ്റ്]] |
||
[[mn:Төв процессор]] |
[[mn:Төв процессор]] |
Версія ад 11:23, 4 верасня 2012
Цэнтральны працэсар (англ.: Central Processing Unit, CPU) – частка камп'ютарнай сістэмы, якая выконвае інструкцыі праграм, і з'яўляецца асноўным элементам, які выконвае функцыі камп'ютара. Цэнтральны працэсар паслядоўна выконвае кожную інструкцыю праграмы для ажыццяўлення асноўных арыфметычных, лагічных і аперацый ўводу/вываду. Тэрмін выкарыстоўваецца ў камп'ютарнай індустрыі па крайняй меры з пачатку 1960-х гадоў.[1] І хаця форма, выгляд і прымяненне працэсараў моцна змянілася з тых часоў, іх асноўныя аперацыі застаюцца такімі ж.
Раннія працэсары спецыяльна распрацоўвалі як частку буйнейшага, часам адзінага ў сваім родзе, камп'ютара. Аднак, гэты дарагі метад праектавання карыстальніцкіх працэсараў для канкрэтнага прымянення ў значнай ступені саступіў месца распрацоўцы працэсараў масавай вытворчасці, якія зроблены для адной або некалькіх мэтаў. Гэта тэндэнцыя стандартызацыі ў цэлым пачалося ў эпоху дыскрэтных транзістарных мэйнфрэймаў і міні-ЭВМ, і хутка паскорылася з распаўсюджаннем інтэгральных схем. Інтэгральныя схемы далі магчымасць распрацоўваць больш складаныя працэсары, і вырабляць іх з тэхналагічнымі допускамі парадку нанаметраў. Мініяцюрызацыя і стандартызацыя працэсараў павялічылі прысутнасць гэтых лічбавых прылад у сучасным жыцці далёка за межы спецыялізаванага ўжывання выдзеленых вылічальных машын. Сучасныя мікрапрацэсары прысутнічаюць у цэлым шэрагу рэчаў, ад аўтамабіляў да мабільных тэлефонаў і цацак для дзяцей.