Азот: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
др r2.7.2+) (робат дадаў: rue:Азот |
др r2.7.3) (робат дадаў: am:ናይትሮጅን |
||
Радок 41: | Радок 41: | ||
[[af:Stikstof]] |
[[af:Stikstof]] |
||
[[am:ናይትሮጅን]] |
|||
[[an:Nitrochén]] |
[[an:Nitrochén]] |
||
[[ar:نيتروجين]] |
[[ar:نيتروجين]] |
Версія ад 04:16, 7 верасня 2012
Азот (ад грэч. ázōos — "безжыццёвы", лац.: Nitrogenium ад грэч. nitron — "натуральная сода, салетра") N — хімічны элемент V групы перыядычнай сістэмы; атамны нумар 7, атамная маса 14,0067.
Свабодны азот — газ без колеру і паху. Шчыльнасць газападобнага азоту 1,25 кг/м³, у вадкім стане — 808 кг/м³. Тэмпература плаўлення: -210 °C, тэмпература кіпення: -196 °C.
Азот — асноўная складаная частка атмасферы Зямлі (78 % па аб'ёму[1]). Уваходзіць у склад рэчыва жывых клетак.
Прыродныя крыніцы
Прамысловае значэнне з прыродных крыніц маюць толькі атмасферны азот і радовішчы двух яго мінералаў — чылійская (NaNO3) і індыйская (KNO3) салетры.
Прымяненне
Звыш 3/4 прамысловага азоту выкарыстоўваецца для сінтэзу аміяку, які служыць зыходным рэчывам у вытворчасці азотнай кіслаты, угнаенняў, фарбаў, лекавых прэпаратаў, выбуховых рэчываў.
Свабодны газападобны азот прымяняецца і як інертнае асяроддзе пры атрыманні сінтэтычных валокнаў, чыстых металаў і сплаваў.
Вадкі азот патрэбны для стварэння нізкіх тэмператур у крыягеннай тэхніцы.
Для павышэння каразійнай стойкасці і мікрацвёрдасці ў прамысловасці прымяняецца азатаванне.
Зноскі
- ↑ Болсун А. Н. Краткий словарь физических терминов / Сост. А. И. Болсун. — Мн.: Вышэйшая школа, 1979. — С. 19. — 416 с. — 30 000 экз. (руск.)
Літаратура
- Болсун А. Н. Краткий словарь физических терминов / Сост. А. И. Болсун. — Мн.: Вышэйшая школа, 1979. — С. 19. — 416 с. — 30 000 экз. (руск.)