Хвошч: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
JerzyKundrat (размовы | уклад) дрНяма тлумачэння праўкі |
арфаграфія |
||
| Радок 33: | Радок 33: | ||
Налічваецца каля 30 відаў. Пашыраны ўсюды, за выключэннем Аўстраліі і трапічнай Афрыкі; на Беларусі 8 відаў: хвошч балотны, хвошч зімавальны, хвошч лугавы, хвошч лясны, [[хвошч палявы]], або таўкачык, хвошч прырэчны, [[хвошч вялікі]], [[хвошч стракаты]]. Трапляюцца на балотах, лугах, у лясах і вадаёмах. |
Налічваецца каля 30 відаў. Пашыраны ўсюды, за выключэннем Аўстраліі і трапічнай Афрыкі; на Беларусі 8 відаў: хвошч балотны, хвошч зімавальны, хвошч лугавы, хвошч лясны, [[хвошч палявы]], або таўкачык, хвошч прырэчны, [[хвошч вялікі]], [[хвошч стракаты]]. Трапляюцца на балотах, лугах, у лясах і вадаёмах. |
||
Шматгадовыя травы з цвёрдымі сцёбламі, насычанымі крэменязёмам, вышынёю да 1 м (у відаў, што палягаюць, даўжыня да 9 м). Сцёблы членістыя, рабрыстыя, кальчаковыя, пустыя, мяккія (на зіму адміраюць) або цвёрдыя (зімуюць); у некаторых відаў зялёныя, на верхавінцы заканчваюцца стробілам, у іншых — вясной спараносныя, белаватыя ці бураватыя, летам вегетатыўныя, зялёныя. Лісце дробнае, лускападобнае. Фотасінтэз адбываецца ў зялёных сцёблах і галінах. Спарангіі размешчаны на спарангіяфорах, сабраных у верханінкавыя стробілы. |
|||
Лекавыя, харчовыя, фарбавальныя расліны. Некаторыя ядавітыя і пустазелле. |
Лекавыя, харчовыя, фарбавальныя расліны. Некаторыя ядавітыя і пустазелле. |
||
Версія ад 19:57, 26 верасня 2012
| Хвошч | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||
| Навуковая класіфікацыя | ||||||||||
| Царства: | Расліны | |||||||||
| Аддзел: | Хвошчападобныя | |||||||||
| Парадак: | Хвашчовыя | |||||||||
| Сямейства: | Хвашчовыя | |||||||||
| Род: | Хвошч | |||||||||
| Навуковая назва | ||||||||||
| Equisetum L., 1753 | ||||||||||
| ||||||||||
Хвошч (Equisetum) — род споравых раслін сямейства хвашчовых.
Налічваецца каля 30 відаў. Пашыраны ўсюды, за выключэннем Аўстраліі і трапічнай Афрыкі; на Беларусі 8 відаў: хвошч балотны, хвошч зімавальны, хвошч лугавы, хвошч лясны, хвошч палявы, або таўкачык, хвошч прырэчны, хвошч вялікі, хвошч стракаты. Трапляюцца на балотах, лугах, у лясах і вадаёмах.
Шматгадовыя травы з цвёрдымі сцёбламі, насычанымі крэменязёмам, вышынёю да 1 м (у відаў, што палягаюць, даўжыня да 9 м). Сцёблы членістыя, рабрыстыя, кальчаковыя, пустыя, мяккія (на зіму адміраюць) або цвёрдыя (зімуюць); у некаторых відаў зялёныя, на верхавінцы заканчваюцца стробілам, у іншых — вясной спараносныя, белаватыя ці бураватыя, летам вегетатыўныя, зялёныя. Лісце дробнае, лускападобнае. Фотасінтэз адбываецца ў зялёных сцёблах і галінах. Спарангіі размешчаны на спарангіяфорах, сабраных у верханінкавыя стробілы.
Лекавыя, харчовыя, фарбавальныя расліны. Некаторыя ядавітыя і пустазелле.
Літаратура
- Траццякоў Дз. Хвошч // БЭ ў 18 т. Т. 17. Мн., 2003.