Эмілі Дзікінсан: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
др Робат: ml:എമിലി ഡിക്കിൻസൺ зьяўляецца абраным артыкулам
Радок 57: Радок 57:
{{Link FA|es}}
{{Link FA|es}}
{{Link FA|en}}
{{Link FA|en}}
{{Link FA|ml}}


[[ar:إيميلي ديكنسون]]
[[ar:إيميلي ديكنسون]]

Версія ад 01:29, 28 верасня 2012

Эмілі Дзікінсан
Emily Elizabeth Dickinson
Эмілі Дзікінсан
Эмілі Дзікінсан
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні англ.: Emily Elizabeth Dickinson[1]
Дата нараджэння 10 снежня 1830(1830-12-10)
Месца нараджэння Амхерст, Масачусетс, ЗША
Дата смерці 15 мая 1886(1886-05-15) (55 гадоў)
Месца смерці Амхерст, Масачусетс, ЗША
Пахаванне
Грамадзянства  ЗША
Бацька Edward Dickinson[d][1]
Маці Emily Norcross Dickinson[d][2][1]
Альма-матар
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці Паэтэса
Жанр паэзія[1]
Мова твораў англійская
Дэбют Poems by Emily Dickinson
Узнагароды
emilydickinson.org (англ.)
Лагатып Вікікрыніц Творы ў Вікікрыніцах
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Лагатып Вікіцытатніка Цытаты ў Вікіцытатніку

Эмілі Элізабет Дзікінсан (англ.: Emily Elizabeth Dickinson, 10 снежня 1830 году ў Амхерстце, штат Масачусетс, пам. 15 мая 1886 года там жа) — амерыканская паэтэса.

Эмілі нарадзілася другой з трох дзяцей у пурытанскай сям’і Эдварда Дзікінсана, багатага адваката, кангрэсмена і Эмілі Норкрас. Дзедам Эмілі быў Самуэль Фаўлер Дзікінсан, заснавальнік Коледжу Амхерст. У доме Дзікінсаў прытрымліваліся строгіх пратэстанцкіх правілаў. Эмілі наведвала пачатковую школу на Плезэнт Стрыт, у 1840 годзе паступіла разам з сястрой у Коледж Амхерст, які за два гады да гэтага стаў прыймаць дзяўчынак. У каледжы Эмілі вывучала англійскую мову, латынь, літаратуру, батаніку, геалогію, псіхалогію і арыфметыку. Скончыла каледж у 1847 годзе, а потым, з 10 жніўня да 25 сакавіка 1848 года, вучылася ў жаночай семінарыі Маўнт-Холіноўк, у 16 км ад Амхерсту. Прычыны яе сыходу з семінарыі невядомыя. Пасля семінарыі Эмілі вярнулася ў бацькоўскі дом. Да канца жыцця Эмілі Дзікінсан так і не выйшла замуж і засталася ў доме бацькоў[3]. Родны горад Амхерт Эмілі пакідала толькі некалькі разоў для падарожжаў у Філадэльфію, Вашынгтон і Бостан. Пісаць вершы яна пачала ў 30 гадоў. У 1862 годзе Эмілі даслала некалькі сваіх вершаў у выдавецтва «Atlantic Monthly», але рэдактар Томас Хігінсан адмовіўся іх друкаваць па прычыне неадпаведнасці прынятым стандартам вершаў таго часу. Аднак яны пасябправалі і яшчэ шмат гадоў яны перапісваліся, ў лістах Хігінсан даваў парады Дзікінсан ў справах паэзіі.

У гады жыцця Эмілі Дыкінсан было надрукавана толькі сем яе вершаў. Пасля яе смерці 15 мая 1886 года яе малодшая сястра Лавінія знайшла ў закрытай на ключ шафе рукапісы 1775 вершаў Эмілі.

Лавінія папрасіла дапамогі ў выданні вершаў сястры ў Мабель Люміса Тода, жонкі мясцовага прафесара астраноміі, таленавітай мастачкай і сяброўкай Эмілі. Пасля шматлікіх спробаў і пры дапамозе Томаса Хігінсана атрымалася выдаць творы Эмілі (у 1890 годзе), але вершы былі адрэдагаваны, каб дапасаваць іх да прынятых у той час эстэтычных правілаў для вершаў. Публікацыя некаторых з вершаў была адхілена з-за асцярогі публічнага меркавання. Аднак, не гледзячы на асцярогі, вершы хутка атрымалі папулярнасць. Толькі ў 1955 годзе быў надрукаваны поўны збор твораў паэтэсы[3]. Гэта дапамагло грамадскасці больш поўна ацаніць медытацыйную лірыку творчасці Эмілі, а аўтар была прызнана як самая таленавітая амерыканская паэтэса[4].

Вершы Эмілі Дзікінсан не маюць аналагаў у паэзіі таго часу. Іх радкі кароткія, назвы, як правіла, адсутнічаюць, і часта сустракаецца незвычайная пунктуацыя і выкарыстанне загалоўных літар. Шматлікія яе вершы ўтрымліваюць матывы неўміручасці і смерці, гэтыя ж сюжэты ёсць і ў яе лістах да сяброў.

Крыніцы

Зноскі

  1. а б в г д е https://www.biography.com/people/emily-dickinson-9274190 Праверана 4 верасня 2018.
  2. Blain V., Grundy I., Clements P. The Feminist Companion to Literature in English: Women Writers from the Middle Ages to the Present — 1990. — P. 291.
  3. а б http://www.bielarus.org/open.php?n=530&a=12 Bielarus.org №530
  4. Bloom (1999), 9; Ford (1966), 122.

Вонкавыя спасылкі

Шаблон:Link FA Шаблон:Link FA Шаблон:Link FA