Сульфанілавая кіслата: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
|||
| Радок 2: | Радок 2: | ||
== Уласцівасці == |
== Уласцівасці == |
||
Уяўляе сабой белыя ці шэрыя крышталі, раскладаюцца пры 280-300 ° C, абмежавана растваральныя ў вадзе (1 г у 100 г пры 20 ° C). Сульфанілавая кіслата - унутраная соль, у якой амінагрупа нейтралізаваная астаткам сульфакіслаты, таму яна не ўтварае соляў з мінеральнымі кіслотамі, але яе сульфагрупа можа быць нейтралізаваная [[шчолач]]амі. |
Уяўляе сабой белыя ці шэрыя крышталі, раскладаюцца пры 280-300 ° C, абмежавана растваральныя ў вадзе (1 г у 100 г пры 20 ° C). Сульфанілавая кіслата - унутраная соль, у якой амінагрупа нейтралізаваная астаткам [[сульфакіслоты|сульфакіслаты]], таму яна не ўтварае соляў з мінеральнымі кіслотамі, але яе сульфагрупа можа быць нейтралізаваная [[шчолач]]амі. |
||
== Літаратура == |
== Літаратура == |
||
Версія ад 22:52, 27 кастрычніка 2012
Сульфанілавая кіслата (параамінабензолсульфакіслата, n-амінабензолсульфакіслата, 4-амінафенолсульфонавая кіслата, анілін-4-сульфонавая кіслата) — унутраная соль, формула якой C6H7NO3S, структурная NH2—C6H4—SO3H.
Уласцівасці
Уяўляе сабой белыя ці шэрыя крышталі, раскладаюцца пры 280-300 ° C, абмежавана растваральныя ў вадзе (1 г у 100 г пры 20 ° C). Сульфанілавая кіслата - унутраная соль, у якой амінагрупа нейтралізаваная астаткам сульфакіслаты, таму яна не ўтварае соляў з мінеральнымі кіслотамі, але яе сульфагрупа можа быць нейтралізаваная шчолачамі.
Літаратура
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 15. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0251-2 (Т. 15).