Аляксей Мікітавіч Трубяцкой: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія]

[дагледжаная версія]

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Версія ад 11:48, 6 лістапада 2012

Аляксей Нікіціч Трубяцкой (1600 — 1680) — князь, рускі палітычны і вайсковы дзеяч, дыпламат. Хросны бацька цара Пятра I.

У 1618 годзе атрымаў чын стольніка. Ваявода ў Табольску (1629), Астрахані (1633). З 1642 года — камандуючы арміяй на паўднёвай мяжы Рускай дзяржавы.

Удзельнічаў у перамовах з польскім і шведскім пасольствамі ў 1647 годзе, у сакавіку 1654 года сустракаўся з пасламі Багдана Хмяльніцкага і агаворваў умовы ўваходжання Украіны ў склад Расіі. Напачатку руска-польскай вайны 1654—1655 гадоў Трубяцкой камандаваў паўднёва-заходняй групоўкай рускай арміі, якая захапіла шэраг гарадоў і мястэчак ўсходняй часткі ВКЛ і ў Панямонні. У 1656 годзе камандаваў войскамі на шведскім фронце, пасля 10-дзённай аблогі ўзяў Юр'еў, а таксама крэпасці Марыенбург і Нейгаузен, Кексгольм (Карэла) і Нотэбург (Арэшак).

У 1659—1660 гг. узначальваў царскую адміністрацыю на Украіне, удзельнічаў у баявых дзеяннях супраць гетмана І. Выгоўскага, які перайшоў на бок Рэчы Паспалітай. Камандаваў рускімі войскамі ў Канатопскай бітве. У 1662 годзе ўдзельнічаў у задушэнні Меднага бунту ў Маскве. За паспяховыя дзеянні узнагароджаны вотчынай — горадам Трубчэўскам з паветам і тытулам «валадара Трубчэўскага» (1660). Фармальна застаўшыся камандуючым войскам, Аляксей Нікіціч не ўдзельнічаў у баявых дзеяннях, заставаўся пры двары.

Літаратура

Сагановіч Г. Невядомая вайна: 1654—1667. — Мн.: Навука і тэхніка, 1995.

@@ Радок 3: / Радок 3: @@
 У 1618 годзе атрымаў чын стольніка. Ваявода ў Табольску (1629), Астрахані (1633). З 1642 года — камандуючы арміяй на паўднёвай мяжы Рускай дзяржавы.
-Удзельнічаў у перамовах з польскім і шведскім пасольствамі ў 1647 годзе, у сакавіку 1654 года сустракаўся з пасламі [[Багдан Хмяльніцкі|Багдана Хмяльніцкага]] і агаворваў умовы ўваходжання Украіны ў склад Расіі. Напачатку [[Вайна Расіі з Рэччу Паспалітай, 1654-1667|руска-польскай вайны 1654—1655 гадоў]] Трубяцкой камандаваў паўднёвай арміяй. У 1656 годзе камандаваў войскамі, якія ўзялі пасля 10-дзённай аблогі Юр'еў, а затым захапілі крэпасці Марыенбург і Нейгаузен, Кексгольм (Карэла) і Нотэбург (Арэшак).
+Удзельнічаў у перамовах з польскім і шведскім пасольствамі ў 1647 годзе, у сакавіку 1654 года сустракаўся з пасламі [[Багдан Хмяльніцкі|Багдана Хмяльніцкага]] і агаворваў умовы ўваходжання Украіны ў склад Расіі. Напачатку [[Вайна Расіі з Рэччу Паспалітай, 1654-1667|руска-польскай вайны 1654—1655 гадоў]] Трубяцкой камандаваў паўднёва-заходняй групоўкай рускай арміі, якая захапіла шэраг гарадоў і мястэчак ўсходняй часткі ВКЛ і ў Панямонні. У 1656 годзе камандаваў войскамі на шведскім фронце, пасля 10-дзённай аблогі ўзяў Юр'еў, а таксама крэпасці Марыенбург і Нейгаузен, Кексгольм (Карэла) і Нотэбург (Арэшак).
-У 1659 годзе Трубяцкой зноў удзельнічаў у ваенных дзеяннях на Украіне супраць гетмана Выгоўскага, які перайшоў на бок Рэчы Паспалітай. Камандаваў рускімі войскамі ў Канатопскай бітве. У 1662 годзе ўдзельнічаў у задушэнні [[Медны бунт|Меднага бунту]] ў Маскве. За паспяховыя дзеянні узнагароджаны вотчынай — горадам Трубчэўскам з паветам і тытулам «валадара Трубчэўскага» (1660). Пасля гэтага, фармальна застаўшыся камандуючым войскам, Аляксей Нікіціч не ўдзельнічаў у баявых дзеяннях, а быў пры двары.
+У 1659—1660 гг. узначальваў царскую адміністрацыю на Украіне, удзельнічаў у баявых дзеяннях супраць гетмана [[Іван Выгоўскі|І. Выгоўскага]], які перайшоў на бок Рэчы Паспалітай. Камандаваў рускімі войскамі ў Канатопскай бітве. У 1662 годзе ўдзельнічаў у задушэнні [[Медны бунт|Меднага бунту]] ў Маскве. За паспяховыя дзеянні узнагароджаны вотчынай — горадам Трубчэўскам з паветам і тытулам «валадара Трубчэўскага» (1660). Фармальна застаўшыся камандуючым войскам, Аляксей Нікіціч не ўдзельнічаў у баявых дзеяннях, заставаўся пры двары.
+== Літаратура ==
+* Сагановіч Г. Невядомая вайна: 1654—1667. — Мн.: Навука і тэхніка, 1995.
 {{DEFAULTSORT:Трубяцкой Аляксей Нікіціч}}