Ганс Мемлінг: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Zorrobot (размовы | уклад)
др r2.7.3) (робат дадаў: nn:Hans Memling
дрНяма тлумачэння праўкі
Радок 25: Радок 25:


== Біяграфічныя звесткі ==
== Біяграфічныя звесткі ==
Ураджэнец [[Гесэн]]а. Вучыўся, магчыма, у Рагіра ван дэр Вейдэна; зазнаў уплыў яго і [[Ян ван Эйк|Яна ван Эйка]]. З 1465 працаваў у [[Бругэ]], дзе ёсць музей яго імя.
Ураджэнец [[Гесэн]]а. Вучыўся, магчыма, у [[Рагір ван дэр Вейдэн|Рагіра ван дэр Вейдэна]]; зазнаў уплыў яго і [[Ян ван Эйк|Яна ван Эйка]]. З 1465 працаваў у [[Бругэ]], дзе ёсць музей яго імя.


== Творчасць ==
== Творчасць ==

Версія ад 10:59, 21 лістапада 2012

Ганс Мемлінг
ням.: Hans Memling
Фатаграфія
Аўтапартрэт, дэталь алтара Дзевы Марыі, каля 1468, Нацыянальная галерэя, Лондан
Імя пры нараджэнні Hans Memling
Дата нараджэння 1433/1435
Месца нараджэння Зелігенштат
Дата смерці 11 жніўня 1494(1494-08-11)
Месца смерці Бругэ
Месца пахавання
Грамадзянства
Род дзейнасці мастак, дзеяч мастацтваў
Мастацкі кірунак фламандская школа
Уплыў Рагір ван дэр Вейдэн
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ганс Мемлінг (ням.: Hans Memling, нідэрл.: Jan van Mimmelynghe, лац.: Johannes Memmelinc або Memlinc; 1433/1435, Зелігенштат11 жніўня 1494, Бругэ) — нідэрландскі жывапісец. З'яўляецца буйнейшым мастаком ранняга нідэрландскага Адраджэння.[2]

Біяграфічныя звесткі

Ураджэнец Гесэна. Вучыўся, магчыма, у Рагіра ван дэр Вейдэна; зазнаў уплыў яго і Яна ван Эйка. З 1465 працаваў у Бругэ, дзе ёсць музей яго імя.

Творчасць

У творчасці Г. Мемлінг спалучаў познагатычныя і рэнесансавыя рысы.[3] Ужо ў ранніх яго работах відавочна імкненне надаць сакральным тэмам узвышаны сэнс, а ўсяму зямному — ідэальную прыўзнятасць.[4]

Алтар Марціна ван Ньювенхове, частка дыпціха

Значную колькасць твораў жывапісца складаюць невялікія па памерах кампазіцыі апавядальнага характару, у якія ён часта ўводзіць выявы людзей, не звязаных з асноўным сюжэтам («Алтар Адрыяна Рэйнса», 1480; «Страсці Хрыстовы», каля 1470; «Сем радасцей Марыі», каля 1480; «Дабравешчанне», каля 1482). Мастак выканаў многа партрэтаў — як самастойных твораў, так і выяў данатараў. Так, у рабоце «Алтар Марціна ван Ньювенхове» на адной створцы ён піша Марыю з дзіцём, а на другой — заказчыка твора. Жывапіс дыпціха вызначаецца асаблівай светланоснасцю, а фарбы — падкрэсленай гучнасцю, што дазваляе перадаць ідэальны ў сваёй чароўнасці твар мадонны, жыццёвую рухомасць фігуры ван Ньювенхове.

Звяртаўся да адлюстравання аголенай натуры, пейзажа, анімалістычных матываў.

Зноскі

  1. artist list of the National Museum of Sweden — 2016. Праверана 27 лютага 2016.
  2. Б. Лазука (2010)
  3. В. Буйвал (2000)
  4. Б. Лазука (2010)

Літаратура

  • Буйвал В. Мемлінг // БЭ ў 18 т. Т. 10. — Мн.: БелЭн, 2000.
  • Лазука Б. Гісторыя сусветнага мастацтва. Ад старажытных часоў па XVI стагоддзе / Б.А.Лазука. — Мн.: Беларусь, 2010. ISBN 978-985-01-0894-4

Спасылкі