Тэрарызм: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ZéroBot (размовы | уклад)
др r2.7.1) (робат дадаў: ilo:Terorismo
Xqbot (размовы | уклад)
др r2.7.3) (робат дадаў: bn:সন্ত্রাসবাদ
Радок 33: Радок 33:
[[be-x-old:Тэрарызм]]
[[be-x-old:Тэрарызм]]
[[bg:Тероризъм]]
[[bg:Тероризъм]]
[[bn:সন্ত্রাসবাদ]]
[[br:Sponterezh]]
[[br:Sponterezh]]
[[bs:Terorizam]]
[[bs:Terorizam]]

Версія ад 20:56, 2 студзеня 2013

Тэрарызм (лат.: terror - жах) — грамадска небяспечная дзейнасць, якая складаецца ў свядомым, мэтанакіраваным ужыванні гвалту шляхам захопу закладнікаў, падпалаў, забойстваў, катаванняў, выбухаў, запалохвання насельніцтва і органаў улады або здзяйснення іншых замахаў, на жыццё або здароўе ні ў чым не вінаватых людзей або пагрозы здзяйснення злачынных дзеянняў з мэтай дасягнення сваіх мэт.

Агулам прынята, што дзеянні, здзейсненыя падчас вайны, у прыватнасці партызанскі рух, не кваліфікуюцца як тэрарыстычныя.

Тэрор і тэрарызм

Неабходна адрозніваць два роднасных, але розных, паняцця — тэрор і тэрарызм. Тэрор — гэта гвалт улады з яе дзяржаўным апаратам супраць народа з мэтай прыгнечання не толькі апазіцыі, але і ўсёй грамадскасці, з мэтай выклікаць жах і пакіданне думак аб супраціве. Іншымі словамі, тэрор — гэты гвалт з боку моцнага. Упершыню сістэмны палітычны тэрор быў разгорнуты якабінцамі падчас Французскай рэвалюцыі.Іх ідэалагічнымі нашчадкамі былі бальшавікі, якія разгарнулі чырвоны тэрор з мэтай прыгнечання палітычнай апазіцыі і распаўсюджвання сваёй улады за межы захопленых імі Пецярбургу і Масквы. Ахвяры ўладнага тэрору вылічаюцца шматлікімі тысячамі і нават мільёнамі людзей.

Затое тэрарызм — гэты гвалт «з боку больш слабага», гвалт, якое выходзіць ад апазіцыйных праслоек грамадства, радыкальна наладжаных і як правіла вельмі нешматлікіх. Тэрарызм носіць палітычную, сацыяльную або нацыянальную афарбоўку ў залежнасці ад мэт сваіх носбітаў. Тэрарызм як з'ява пераследуе дзве асноўныя знакавыя мэты:

  • Першае — здзейсніць ціск на органы ўлады, запалохаць, пасеяць страх і няўпэўненасць.
  • Другой мэтай і ў той жа час прыкметай тэрарызму з'яўляецца выкліканне спачуванняў сваёй мэтавай аўдыторыі, гэта значыць той праслойцы грамадства, якая як лічыцца паддаецца прыгнёту або дыскрымінацыі, але саступае ў радыкальнасці тэрарыстам. Такім чынам, тэрарызм немагчымы без таго, каб тэрарысты не абвясцілі аб сваёй адказнасці за ажыццёўлены акт гвалту.

Гл. таксама

Спасылкі