Латгалы: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
др clean up, replaced: а у → а ў using AWB (7893) |
JerzyKundrat (размовы | уклад) Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
{{Не блытаць|Латгальцы}} |
{{Не блытаць|Латгальцы}} |
||
{{Гісторыя Латвіі}} |
{{Гісторыя Латвіі}} |
||
'''Латгалы''' ({{lang-sla|летьгола, лотыгола}}; {{lang-lv|latgali}}) — [[усходнія балты|усходнебалцкае]] племя, якое па некаторых меркаваннях дало назву сучасным [[латышы|латышам]]. |
'''Латгалы''' ({{lang-sla|летьгола, лотыгола}}; {{lang-lv|latgali}}) — [[усходнія балты|усходнебалцкае]] племя, якое па некаторых меркаваннях дало назву сучасным [[латышы|латышам]]. |
||
Латгалы засялялі ўсходнюю частку сучаснай [[Латвія|Латвіі]] і паўночную частку [[Беларусь|Беларусі]] па правым беразе [[Заходняя Дзвіна|Заходняй Дзвіны]], на захадзе межавалі з [[лівы|лівамі]], на поўдні — з [[селы|селамі]] і [[земгалы|земгаламі]], на ўсходзе — з [[крывічы|крывічамі]], на поўначы — з плямёнамі [[эсты|эстаў]]. У 10—12 ст. у латгальскім грамадстве вылучылася раннефеадальная вярхушка. З раннефеадальнага перыяду латгалы рассяляліся на тэрыторыю ліваў. |
|||
Займаліся земляробствам і жывёлагадоўляй. У 10—11 ст. у васальнай залежнасці ад [[Полацк]]а і Пскова. У пач. 13 ст. занявшены нямецкімі рыцарамі-крыжакамі. У «Хроніцы Лівоніі» Генрыха Латвійскага (1224—27) Латгалы названы яшчэ латвійцамі. |
|||
== Гл. таксама == |
== Гл. таксама == |
||
Радок 9: | Радок 13: | ||
== Літаратура == |
== Літаратура == |
||
* Латгалы // БЭ ў 18 тамах, Т. 9. Мн., 1999. |
|||
* Мугуревич Э. С. Восточная Латвия и соседние земли в Х—XIII вв., пер. с латыш., Рига, 1965. |
* Мугуревич Э. С. Восточная Латвия и соседние земли в Х—XIII вв., пер. с латыш., Рига, 1965. |
||
* История Латвийской ССР, 2 изд., Рига, 1971. |
* История Латвийской ССР, 2 изд., Рига, 1971. |
Версія ад 10:59, 3 студзеня 2013
Латгалы (аг.-усх.-слав.: летьгола, лотыгола; лат.: latgali) — усходнебалцкае племя, якое па некаторых меркаваннях дало назву сучасным латышам.
Латгалы засялялі ўсходнюю частку сучаснай Латвіі і паўночную частку Беларусі па правым беразе Заходняй Дзвіны, на захадзе межавалі з лівамі, на поўдні — з селамі і земгаламі, на ўсходзе — з крывічамі, на поўначы — з плямёнамі эстаў. У 10—12 ст. у латгальскім грамадстве вылучылася раннефеадальная вярхушка. З раннефеадальнага перыяду латгалы рассяляліся на тэрыторыю ліваў.
Займаліся земляробствам і жывёлагадоўляй. У 10—11 ст. у васальнай залежнасці ад Полацка і Пскова. У пач. 13 ст. занявшены нямецкімі рыцарамі-крыжакамі. У «Хроніцы Лівоніі» Генрыха Латвійскага (1224—27) Латгалы названы яшчэ латвійцамі.
Гл. таксама
Літаратура
- Латгалы // БЭ ў 18 тамах, Т. 9. Мн., 1999.
- Мугуревич Э. С. Восточная Латвия и соседние земли в Х—XIII вв., пер. с латыш., Рига, 1965.
- История Латвийской ССР, 2 изд., Рига, 1971.