Бенедыкт Павел Сапега: Розніца паміж версіямі

Бенядзікт Павел Сапега
Бенядзікт Павел Сапега
	Benedykt Paweł Sapieha
	; Бенядзікт Павел Сапега. Партрэт з кодзенскай галерэі, 1709
	; Герб «Ліс»
Вялікі падскарбі літоўскі
	1676 — 1707
Сумесна з	Людвік Канстанцін Пацей (1703 — 1709)
Папярэднік	Геранім Крышпін-Кіршанштэйн
Пераемнік	Казімір Чартарыйскі
Нараджэнне	каля 1643; Чарэя, Аршанскі павет, Віцебскае ваяводства, Вялікае Княства Літоўскае, Рэч Паспалітая;
Смерць	12 жніўня 1707; Берлін
Месца пахавання	Семятычы;
Род	Сапегі
Бацька	Павел Ян Сапега
Маці	Ганна Барбара Копаць
Жонка	Ізабела Тарла
Дзеці	Міхал Юзаф, Францішак Караль, Казімір Юзаф
Адукацыя	Грацкі езуіцкі калегіум[d]; Стары Лёвенскі ўніверсітэт[d];
Дзейнасць	ваенны
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[недагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 19:03, 6 студзеня 2013

Бенядзікт Павел САПЕГА (каля 1643 — 12 жніўня 1707, Берлін) — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага.

З 1657 вучыўся ў езуіцкім калегіуме ў Грацы (Аўстрыя), з 1661 — у Лёвенскім універсітэце (Іспанскія Нідэрланды), у 1663-1664 падарожнічаў па Заходняй Еўропе.

З 1664 выбіраўся паслом на соймы. Падстолі ВКЛ у 1663—1665, стольнік у 1665—1670, крайчы ў 1670, падскарбі дворны ў 1670—1676, падскарбі вялікі з 1676, староста слонімскі. На элекцыйным сойме 1674 быў абраны маршалкам і садзейнічаў абранню на трон Яна III Сабескага, што спрыяла ўстанаўленню гегемоніі Сапегаў у ВКЛ.

Намагаўся сілай ліквідаваць рух сваіх праціўнікаў ("рэспубліканцаў"). 15 кастрычніка 1700 года яго войска напала на атрад шляхты пад Ашмянамі і разбіла яго. У Алькеніцкай бітве 18 лістапада 1700 года яго армія разбіта, паранены, ён уцёк у Курляндыю. У сакавіку 1702 перайшоў на бок шведскага караля Карла XII і ўдзельнічаў у яго кампаніі ў Польшчы. На сойме 1703 пазбаўлены сваіх пасад і тытулаў. Удзельнічаў у Варшаўскай канфедэрацыі 1704, якая дэтранізавала Аўгуста II. Новы кароль Станіслаў Ляшчынскі ў 1705 вярнуў яму пасаду падскарбія вялікага. Далучыўся да войска Ляшчынскага, з якім удзельнічаў у паходзе на Беларусь у 1706, потым у маршы шведскай арміі ў Саксонію.

Сям'я

Быў сынам Паўла Яна Сапегі і яго другой жонкі Ганны Барбары Копаць. Меў братоў Казіміра Яна, Францішка Стэфана і Леана Базыля. Ажаніўся ў 1668 з Ізабелай Тарла (памерла пасля 1704), меў з ёй дзяцей:

Міхала Юзафа (1670 — 1738), падляшскага ваяводу;
Францішка Караля;
Казіміра Юзафа (каля 1675 — 1750), старосту алькеніцкага.

Крыніцы

Сапегі // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т.. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя.

Спасылкі

Генеалогія магнацкіх радоў Рэчы Паспалітай

↑ Гісторыя Сапегаў : жыццяпісы, маёнткі, фундацыі — Мн.: Віктар Хурсік, 2017. — С. 64. — 586 с. — ISBN 978-985-7025-75-6
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q122382124"></a>

[_e20f07a9f5aa25aa-1] Гісторыя Сапегаў : жыццяпісы, маёнткі, фундацыі — Мн.: Віктар Хурсік, 2017. — С. 64. — 586 с. — ISBN 978-985-7025-75-6
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q122382124"></a>

[1]

@@ Радок 4: / Радок 4: @@
  | арыгінальнае імя =Benedykt Paweł Sapieha
  | партрэт =Benedykt Pavał Sapieha. Бэнэдыкт Павал Сапега.jpg
- | шырыня партрэта =
+ | шырыня партрэта =200px
  | подпіс =Бенядзікт Павел Сапега. Партрэт з кодзенскай галерэі, 1709
  | герб= Herb Sapiehów.PNG
- | шырыня герба =
+ | шырыня герба =100px
  | подпіс герба= Герб «[[Ліс (герб)|Ліс]]»
@@ Радок 25: / Радок 25: @@
  | дата нараджэння =каля [[1643]]
  | месца нараджэння =
- | дата смерці = [[12 жніўня]] [[1707]]
+ | дата смерці = 12.8.1707
- | месца смерці =[[Берлін]]
+ | месца смерці ={{месца смерці|Берлін}}
  | пахаваны =
  | пахаваная =
@@ Радок 44: / Радок 44: @@
 '''Бенядзікт Павел САПЕГА''' (каля [[1643]] — {{ДС|12|8|1707}}, [[Берлін]]) — дзяржаўны дзеяч [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]].
-З 1657 вучыўся ў езуіцкім калегіуме ў [[Грац]]ы ([[Аўстрыя]]), з 1661 - у [[Лёвенскі каталіцкі ўніверсітэт|Лёвенскім універсітэце]] ([[Іспанскія Нідэрланды]]), у 1663-1664 падарожнічаў па Заходняй Еўропе. З 1664 выбіраўся паслом на соймы. [[Падстолі ВКЛ]] у 1663-1665, [[Стольнік ВКЛ|стольнік]] у 1665-1670, [[Крайчы ВКЛ|крайчы]] ў 1670, [[Падскарбіі надворныя літоўскія|падскарбі дворны]] ў 1670-1676, [[Вялікія падскарбіі літоўскія|падскарбі вялікі]] з 1676, староста [[слонім]]скі. На элекцыйным сойме 1674 быў абраны маршалкам і садзейнічаў абранню на тро [[Ян Сабескі|Яна III Сабескага]], што спрыяла ўстанаўленню гегемоніі [[Сапегі|Сапегаў]] у ВКЛ. Намагаўся сілай ліквідаваць рух сваіх праціўнікаў ("рэспубліканцаў"). 15 кастрычніка 1700 года яго войска напала на атрад шляхты пад [[Ашмяны|Ашмянамі]] і разбіла яго. У [[Бітва пад Алькенікамі|Алькеніцкай бітве]] 18 лістапада 1700 года яго армія разбіта, паранены, ён уцёк у [[Курляндыя|Курляндыю]]. У сакавіку 1702 перайшоў на бок шведскага караля [[Карл XII|Карла XII]] і ўдзельнічаў у яго кампаніі ў Польшчы. На сойме 1703 пазбаўлены сваіх пасад і тытулаў. Удзельнічаў у [[Варшаўская канфедэрацыя 1704|Варшаўскай канфедэрацыі 1704]], якая дэтранізавала [[Аўгуст Моцны|Аўгуста II]]. Новы кароль [[Станіслаў Ляшчынскі]] ў 1705 вярнуў яму пасаду падскарбія вялікага. Далучыўся да войска Ляшчынскага, з якім удзельнічаў у паходзе на Беларусь у 1706, потым у маршы шведскай арміі ў [[Саксонія|Саксонію]].
+З 1657 вучыўся ў езуіцкім калегіуме ў [[Грац]]ы ([[Аўстрыя]]), з 1661 — у [[Лёвенскі каталіцкі ўніверсітэт|Лёвенскім універсітэце]] ([[Іспанскія Нідэрланды]]), у 1663-1664 падарожнічаў па Заходняй Еўропе.
+З 1664 выбіраўся паслом на соймы. [[Падстолі ВКЛ]] у 1663—1665, [[Стольнік ВКЛ|стольнік]] у 1665—1670, [[Крайчы ВКЛ|крайчы]] ў 1670, [[Падскарбіі надворныя літоўскія|падскарбі дворны]] ў 1670—1676, [[Вялікія падскарбіі літоўскія|падскарбі вялікі]] з 1676, староста [[слонім]]скі. На элекцыйным сойме 1674 быў абраны маршалкам і садзейнічаў абранню на трон [[Ян Сабескі|Яна III Сабескага]], што спрыяла ўстанаўленню гегемоніі [[Сапегі|Сапегаў]] у ВКЛ.
+Намагаўся сілай ліквідаваць рух сваіх праціўнікаў ("рэспубліканцаў"). 15 кастрычніка 1700 года яго войска напала на атрад шляхты пад [[Ашмяны|Ашмянамі]] і разбіла яго. У [[Бітва пад Алькенікамі|Алькеніцкай бітве]] 18 лістапада 1700 года яго армія разбіта, паранены, ён уцёк у [[Курляндыя|Курляндыю]]. У сакавіку 1702 перайшоў на бок шведскага караля [[Карл XII|Карла XII]] і ўдзельнічаў у яго кампаніі ў Польшчы. На сойме 1703 пазбаўлены сваіх пасад і тытулаў. Удзельнічаў у [[Варшаўская канфедэрацыя 1704|Варшаўскай канфедэрацыі 1704]], якая дэтранізавала [[Аўгуст Моцны|Аўгуста II]]. Новы кароль [[Станіслаў Ляшчынскі]] ў 1705 вярнуў яму пасаду падскарбія вялікага. Далучыўся да войска Ляшчынскага, з якім удзельнічаў у паходзе на Беларусь у 1706, потым у маршы шведскай арміі ў [[Саксонія|Саксонію]].
 == Сям'я ==
 Быў сынам [[Павел Ян Сапега|Паўла Яна Сапегі]] і яго другой жонкі Ганны Барбары [[Копці|Копаць]]. Меў братоў [[Казімір Ян Павел Сапега|Казіміра Яна]], [[Францішак Стэфан Сапега|Францішка Стэфана]] і [[Леў Васіль Сапега|Леана Базыля]]. Ажаніўся ў 1668 з Ізабелай [[Тарлы|Тарла]] (памерла пасля 1704), меў з ёй дзяцей:
-* [[Міхал Юзаф Сапега|Міхала Юзафа]] (1670-1738), [[Ваяводы падляшскія|падляшскага ваяводу]];
+* [[Міхал Юзаф Сапега|Міхала Юзафа]] (1670 — 1738), [[Ваяводы падляшскія|падляшскага ваяводу]];
 * [[Францішак Кароль Сапега|Францішка Караля]];
-* [[Казімір Юзаф Сапега|Казіміра Юзафа]] (каля 1675-1750), старосту [[Алькенікі|алькеніцкага]].
+* [[Казімір Юзаф Сапега|Казіміра Юзафа]] (каля 1675 — 1750), старосту [[Алькенікі|алькеніцкага]].
 == Крыніцы ==
@@ Радок 58: / Радок 62: @@
 == Спасылкі ==
-[http://mariusz.eu.pn/genealogia/rody/sapiehowie04.html  Генеалогія магнацкіх радоў Рэчы Паспалітай]
+* [http://mariusz.eu.pn/genealogia/rody/sapiehowie04.html  Генеалогія магнацкіх радоў Рэчы Паспалітай]
 {{DEFAULTSORT:Сапега Бенядзікт Павел}}