Юзаф Францішак Сапега: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 60: | Радок 60: | ||
[[be-x-old:Юзэф Францішак Сапега]] |
[[be-x-old:Юзэф Францішак Сапега]] |
||
[[lt:Juozapas Pranciškus Sapiega]] |
|||
[[pl:Józef Franciszek Sapieha]] |
[[pl:Józef Franciszek Sapieha]] |
||
Версія ад 19:14, 18 студзеня 2013
Юзаф Францішак Сапега | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Józef Franciszek Sapieha | |||||||
| |||||||
| |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Павел Кароль Сангушка | ||||||
Пераемнік | Ігнацы Сапега | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне | 1679 | ||||||
Смерць |
11 красавіка 1744 Пратулін, Берасцейскі павет |
||||||
Месца пахавання | |||||||
Род | Сапегі | ||||||
Бацька | Францішак Стэфан Сапега | ||||||
Маці | Ганна Крысціна Любамірская | ||||||
Жонка | Крысціна Браніцкая | ||||||
Дзеці | Тадэвуш, Тэрэза | ||||||
Званне | генерал | ||||||
Узнагароды |
|
||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Юзаф Францішак САПЕГА (1679 — 11 красавіка 1744) — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага.
Быў паслом з берасцейскага сойміка на элекцыйны сойм 1697. Пасля вучыўся ва ўніверсітэце горада Грац (Аўстрыя), наведаў Баварыю, Францыю, Галандыю, Іспанію, Турцыю. У першыя гады Паўночнай вайны 1700-1721 прытрымліваўся нейтралітэта, але ў 1706 канчаткова падтрымаў Станіслава Ляшчынскага, потым Аўгуста II, які ў 1713 надаў яму ўрад надворнага падскарбія ВКЛ. На працягу свайго жыцця беспаспяхова імкнуўся вярнуць пад уладу надворнага падскарбія эканоміі. Адзін з актыўных дзеячоў Віленскай канфедэрацыі 1716, быў адным з 3 паслоў ад канфедэратаў з-пад Ленчнай да Аўгуста II, выбраны кансіліярыюшам ад шляхты Берасцейскага ваяводства. У 1720 — пачатку 1730-х гадоў у шэрагах антыкаралеўскай апазіцыі ВКЛ. Падчас бескаралеўя ўцягнуты ў канфлікт са стражнікам ВКЛ Антоніем Пацеем наконт пасады палкоўніка Берасцейскага ваяводства. Гэта прывяло да раздваення сойміка, на адным з іх Юзаф Францішак і быў абраны павятовым палкоўнікам. Выказаўся за кандыдатуру на трон Станіслава Ляшчынскага і беспаспяхова прэтэндаваў на пасаду рэгіментара. Вызначаны Ляшчынскім адным з пленіпатэнтаў для стварэння Генеральнай канфедэрацыі ў Дзікаве. У 1735 удзельнічаў у акцыях атрадаў канфедэратаў на Падоллі, быў пасрэднікам у перапісцы Ляшчынскага з крымскім ханам Каплан-Гірэем. Пасля прызнаў каралём Аўгуста III, імкнуўся атрымаць сенатарскую пасаду. У апошнія гады жыцця зблізіўся з Радзівіламі, выступаў за прымірэнне з імі іншых Сапегаў.
Сям'я
Быў сынам Францішка Стэфана і Ганны Крысціны Любамірскай. Меў братоў Яна Казіміра і Ежы Феліцыяна. Ажаніўся ў 1709 з Крысцінай Браніцкай (памерла ў 1761), сястрой вялікага кароннага гетмана Яна Клеменса Браніцкага, меў з ёй сына Тадэвуша і дачку Тэрэзу (памерла да 1784), якая выйшла першы раз за літоўскага харужага Гераніма Фларыяна Радзівіла, але потым развялася і выйшла другі раз за літоўскага падчашага Яўхіма Караля Патоцкага.
Крыніцы
- Сапега Юзаф Францішак // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т.. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя.
Спасылкі
- ↑ Гісторыя Сапегаў : жыццяпісы, маёнткі, фундацыі — Мн.: Віктар Хурсік, 2017. — С. 67. — 586 с. — ISBN 978-985-7025-75-6