Іуда Іскарыёт: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Павел Петро (размовы | уклад) Няма тлумачэння праўкі |
др Bot: + Шаблон:Normdaten |
||
Радок 83: | Радок 83: | ||
[[wa:Djuda Iscariote]] |
[[wa:Djuda Iscariote]] |
||
[[zh:加略人猶大]] |
[[zh:加略人猶大]] |
||
{{Normdaten |
|||
|PND=118558536 |
|||
|LCCN=n/82/053231 |
|||
|VIAF=26079879 |
|||
|SELIBR= |
|||
|GKD= |
|||
|SWD= |
|||
|WP= |
|||
}} |
Версія ад 21:03, 19 студзеня 2013
Іуда Іскарыёт (іўр.: יהודה איש־קריות) - згодна з Новага Запавету, адзін з дванаццаці апосталаў Ісуса Хрыста, які пазнеў здрадзіў і выдаў свайго Настаўніка.
Іуда сумна вядомы сваім пацалункам і здрадай Ісуса ў рукі першасвятароў сынедрыёна ў абмен на плату ў трыццаць срэбранікаў, пасля чаго ён пасля павесіўся з раскаяння і адчування сваёй віны. Яго месца сярод дванаццаці Апосталаў быў пазней заняў Мацвій.
Яго імя часам выкарыстоўваецца, каб вінаваціць кагосьці ў здрадзе, і часта блытаюць з іншым вучням Ісуса Іудай Фаддзеям.
Біблейскае апавяданне
Іуда згадваецца ў сінаптычных Евангелляў, таксама ў Евангеллі ад Яна і ў пачатку Дзеянняў апосталаў.
Марк сцвярджае, што першасвятары шукалі хітры спосаб, каб арыштаваць Ісуса. Яны вырашылі не рабіць гэтага падчас свята, так як яны баяліся, што могуць узнікнуць хваляванні ў горадзе, замест гэтага яны выбралі ў ноч перад святам, каб арыштаваць Хрыста. У Евангеллі ад Лукі сказана, што сатана ўвайшоў у Іуду ў гэты час.
Згодна Евангеллю ад Яна, Іуда носіў грашовы мяшок для ахвяраванняў. Іуда дамовіўся з іудзейскімі святарамі, што выдасць Ісуса за плату у «трыццаць срэбранікаў». Самі падзеі прыпалі на свята Пасхі. Ісус падчас Тайнай вярэчы амымыў ногі вучням і ўзрушаны прадказаў, што адзін з яго вучняў здрадзціць Яму. На пытанне Пятра, што гэта зробіць, Ісус адказаў, што той каму Ісус дасць умачоны кавалак хлеба. Кавалак атрымаў Іуда, які выйшаў з пакоя і накіраваўся да першасвятароў, каб выдаць Ісуса. Самі вучні не зразумелі падзеі, думаючы, што Ісус загадаў Іудзе купіць нешта да свята. Самі падзеі здрады адбыліся ў Гефсіманіі, калі Іуда, каб вызначыць Ісуса сярод натоўпу, выкарыстаў пацалунак, пасля чаго салдаты першасвятара Кайяфы арыштавалі Ісуса.
Смерць
Ёсць некалькі апісанняў смерці Іуды, два з якіх уваходзяць у сучасны біблейскі канон.
У Матф. 27:3-10 гаворыцца, што Іуда вярнуў грошы святарам і скончыў жыццё самагубствам. Гэтыя грошы выкарысталі, каб купіць зямлю ганчара. Евангелле апісвае гэтыя падзеі як выкананне прароцтва.
У Дзеях Апосталаў гаворыцца, што Іуда набыў поле несправядлівай цаною, але ўпаў ўніз галавой, "раскалолася чэрава ягонае, і вывернуліся вантробы ягоныя". Гэтае поле атрымала назву Акелдама або Крывавае поле.