Суверэнная дзяржава: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
др r2.6.5) (робат змяніў: ko:주권국 |
крыніца — be-x-old:Сувэрэнная дзяржава |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
[[Выява:Europe countries map 2.png|thumb|250px|справа|Суверэнныя дзяржавы Еўропы]] |
|||
'''Суверэнная дзяржава''' — дзяржава з вызначанай тэрыторыяй, на якой яна ажыццяўляе ўнутраны і знешні [[суверэнітэт]], нязменнасць [[насельніцтва]], урад, незалежнасць ад іншых дзяржаў і ўплываў, і магчымасць уваходзіць у стасункі з іншымі суверэннымі дзяржавамі. Урад суверэннай дзяржавы ўтрымлівае прававы тытул па ўсёй унутранай маёмасці. Таксама гэтае азначэнне разумее пад сабой дзяржаву, якая не з'яўляецца залежнай альбо суб’ектам у дачыненні іншай дзяржавы. |
'''Суверэнная дзяржава''' — дзяржава з вызначанай тэрыторыяй, на якой яна ажыццяўляе ўнутраны і знешні [[суверэнітэт]], нязменнасць [[насельніцтва]], урад, незалежнасць ад іншых дзяржаў і ўплываў, і магчымасць уваходзіць у стасункі з іншымі суверэннымі дзяржавамі. Урад суверэннай дзяржавы ўтрымлівае прававы тытул па ўсёй унутранай маёмасці. Таксама гэтае азначэнне разумее пад сабой дзяржаву, якая не з'яўляецца залежнай альбо суб’ектам у дачыненні іншай дзяржавы. У абстрактных тэрмінах суверэнная дзяржава не можа існаваць без прызнання іншымі суверэннымі дзяржавамі, непрызнаным дзяржавам часцяком цяжка ажыццяўляць поўнасцю [[дыпламатыя|дыпламатычныя]] адносіны з іншымі суверэннымі дзяржавамі. |
||
Слова «[[краіна]]» часцяком у побыце выкарыстоўваецца для абазначэння суверэнных дзяржаў, аднак першапачаткова такія назвы абазначаюць толькі геаграфічны рэгіён, а затым яго значэнне стала распаўсюджвацца на суверэнную дзяржаву, якая кіруе геаграфічным рэгіёнам. |
|||
== Літаратура == |
|||
*Chen, Ti-chiang. ''The International Law of Recognition, with Special Reference to Practice in Great Britain and the United States''. London, 1951. |
|||
*Crawford, James. ''The Creation of States in International Law''. Oxford University Press, 2005. ISBN 0-19-825402-4, pp. 15–24. |
|||
*Lauterpacht, Sir Hersch. ''Recognition in International Law''. Cambridge, U.K., 1947. |
|||
*Raič, D. ''Statehood and the Law of Self-determination''. Martinus Nijhoff Publishers, 2002. ISBN 978-90-411-1890-5. p 29 (with reference to Oppenheim in International Law Vol. 1 1905 p110) |
|||
== Спасылкі == |
|||
* [http://ejil.oxfordjournals.org/cgi/reprint/3/1/178 Opinions of the Badinter Arbitration Committee] at the European Journal of International Law |
|||
[[Катэгорыя:Міжнародныя адносіны]] |
|||
[[Катэгорыя:Міжнароднае права]] |
[[Катэгорыя:Міжнароднае права]] |
||
[[Катэгорыя:Палітычная геаграфія]] |
|||
[[Катэгорыя:Вікіпедыя:Істотныя артыкулы]] |
[[Катэгорыя:Вікіпедыя:Істотныя артыкулы]] |
||
Версія ад 19:05, 20 студзеня 2013
Суверэнная дзяржава — дзяржава з вызначанай тэрыторыяй, на якой яна ажыццяўляе ўнутраны і знешні суверэнітэт, нязменнасць насельніцтва, урад, незалежнасць ад іншых дзяржаў і ўплываў, і магчымасць уваходзіць у стасункі з іншымі суверэннымі дзяржавамі. Урад суверэннай дзяржавы ўтрымлівае прававы тытул па ўсёй унутранай маёмасці. Таксама гэтае азначэнне разумее пад сабой дзяржаву, якая не з'яўляецца залежнай альбо суб’ектам у дачыненні іншай дзяржавы. У абстрактных тэрмінах суверэнная дзяржава не можа існаваць без прызнання іншымі суверэннымі дзяржавамі, непрызнаным дзяржавам часцяком цяжка ажыццяўляць поўнасцю дыпламатычныя адносіны з іншымі суверэннымі дзяржавамі.
Слова «краіна» часцяком у побыце выкарыстоўваецца для абазначэння суверэнных дзяржаў, аднак першапачаткова такія назвы абазначаюць толькі геаграфічны рэгіён, а затым яго значэнне стала распаўсюджвацца на суверэнную дзяржаву, якая кіруе геаграфічным рэгіёнам.
Літаратура
- Chen, Ti-chiang. The International Law of Recognition, with Special Reference to Practice in Great Britain and the United States. London, 1951.
- Crawford, James. The Creation of States in International Law. Oxford University Press, 2005. ISBN 0-19-825402-4, pp. 15–24.
- Lauterpacht, Sir Hersch. Recognition in International Law. Cambridge, U.K., 1947.
- Raič, D. Statehood and the Law of Self-determination. Martinus Nijhoff Publishers, 2002. ISBN 978-90-411-1890-5. p 29 (with reference to Oppenheim in International Law Vol. 1 1905 p110)
Спасылкі
- Opinions of the Badinter Arbitration Committee at the European Journal of International Law