Аланы: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
др r2.7.3) (робат дадаў: ckb:ئالانەکان |
др r2.7.1) (робат зьмяніў ckb:ئالانەکان на ckb:ئەلانەکان |
||
| Радок 25: | Радок 25: | ||
[[bg:Алани]] |
[[bg:Алани]] |
||
[[ca:Alans]] |
[[ca:Alans]] |
||
[[ckb: |
[[ckb:ئەلانەکان]] |
||
[[cs:Alani]] |
[[cs:Alani]] |
||
[[cv:Алансем]] |
[[cv:Алансем]] |
||
Версія ад 23:13, 4 лютага 2013
Ала́ны (стар.-грэч.: Ἀλανοί, лац.: Alani, Halani) — качавыя іранамоўныя плямёны скіфа-сармацкага паходжання, у пісьмовых крыніцах згадваюцца з I стагоддзя н.э. — часу іх з'яўлення ў Прыазоўі і Перадкаўказзі.
Частка аланаў з канца IV стагоддзя прыняла ўдзел у Вялікім перасяленні народаў, у той час як астатнія перайшлі да аселасці на тэрыторыях, якія прылягаюць да перадгор'яў Каўказа. Племянны саюз аланаў стаў асновай аб'яднання аланскіх і мясцовых каўказскіх плямёнаў, вядомага пад назвай Аланія, і ўтварэння ў цэнтральным Перадкаўказзі раннефеадальнай дзяржавы, якая праіснавала да татара-мангольскага нашэсця.
Татара-манголы, якія разграмілі Аланію і захапілі да канца 1230-х гадоў урадлівыя раўнінныя раёны Перадкаўказзя, вымусілі ацалелых аланаў хавацца ў гарах Цэнтральнага Каўказа і ў Закаўказзі. Там яны захаваліся ў форме асяцінаў, з меркаваным уплывам мясцовых плямёнаў[1][2][3][4]. Пэўную ролю аланы адыгралі ў этнагенезе і культуры і іншых народаў Паўночнага Каўказа[2].
Зноскі
- ↑ БСЭ, ст. «Аланы»
- ↑ а б БСЭ, ст. «Осетины»
- ↑ Encyclopedia Iranica, «Alans», V. I. Abaev, H. W. Bailey
- ↑ Agustí Alemany, Sources on the Alans: A Critical Compilation. Brill Academic Publishers, 2000. ISBN 90-04-11442-4
Спасылкі
- Аланы // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.
- Аланіка. Гісторыя аланаў
- Аланы і Аланія
- Alans // Encyclopaedia Iranica (англ.)