Міхаіл Мікалаевіч Чыгір: Розніца паміж версіямі

Міхаіл Мікалаевіч Чыгір
Міхаіл Мікалаевіч Чыгір
	Файл:Чигирь.jpeg
	22 ліпеня 1994 — 18 лістапада 1996
Прэзідэнт	Аляксандр Лукашэнка
Папярэднік	Вячаслаў Кебіч
Пераемнік	Сяргей Лінг
Нараджэнне	24 мая 1948; в. Усава, Капыльскі раён, Беларусь
Жонка	Юлія Чыгір
Партыя	КПСС (1962 – 1991)
Адукацыя	1) Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт народнай гаспадаркі ; 2) Маскоўскі фінансавы ўніверсітэт
Дзейнасць	эканаміст, палітык
Узнагароды

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[недагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 16:25, 7 лютага 2013

Міхаіл Мікалаевіч Чыгір — другі Прэм'ер-міністр Рэспублікі Беларусь (22 ліпеня 1994-18 лістапада 1996).

Бiяграфiя

Нарадзіўся 24 мая 1948 года ў вёсцы Усава Капыльскага раёна Мінскай вобласці. Скончыў Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт народнай гаспадаркі (1970), спецфакультэт па міжнародных эканамічных адносінах пры Маскоўскім фінансавым інстытуце (1982). З 1970 па 1971 Чыгір працаваў эканамістам у Салігорскім аддзяленні Дзяржбанка СССР, у 1971-1972 — начальнікам крэдытнага аддзялення Бярэзінскага аддзялення Дзяржбанка, потым служыў у войску. У 1983 годзе сям'я Чыгіроў пераехала ў Мінск. Тут Міхаіл Чыгір працаваў кіраўніком Маскоўскага аддзялення Дзяржбанка СССР, потым — кіраўніком Менскай гарадской канторай Дзяржбанка СССР, затым стаў першым намеснікам старшыні кіравання "Аграпрамбанка". Вянком кар'еры банкіра ён лічыць пасаду старшыні праўлення "Белаграпрамбанка". У 1994 годзе, пасля перамогі Лукашэнка на выбарах, Чыгір стаў першым прэм'ер-міністрам у прэзідэнцкай рэспубліцы. Працаваў у гэтай пасадзе да лістапада 1996 году. Напярэдадні рэфэрэндуму гучна сышоў у адстаўку. Праз некаторы час пасля адстаўкі з'ехаў у Маскву, дзе працаваў кіраўніком расійскага прадстаўніцтва еўрапейскага канцэрна "GЕА". Вярнуўся ў Мінск пасля таго, як Вярхоўны Савет ініцыяваў выбары прэзідэнта Рэспублікі Беларусь (абвешчаныя на май 1999 г.). Вылучыўся ў ролі кандыдата на гэтую пасаду, спадзяючыся такім шляхам вярнуць сваю краіну на дэмакратычны шлях развіцця. Аднак 30 сакавіка 1999 г., незадоўга да выбараў, быў арыштаваны па абвінавачванні ў злоўжыванні службовым становішчам, перавышэнні ўлады і службовых паўнамоцтваў, халатнасці (абвінавачванне ставілася да гадоў яго працы ў банкаўскай сферы і на пасадзе прэм'ер-міністра). 30 лістапада 1999 г. была змененая мера пакарання пад падпіску аб невыездзу. 19 мая 2000 Мінскі гарадскі суд прысудзіў тры гады пазбаўлення волі з адтэрміноўкай выканання прысуду на два гады (адвакатам Міхаіла Чыгіра выступала яго жонка - Юлія Чыгір). Гэтае рашэнне адмяніў Вярхоўны суд (5 снежня 2000 г.), адправіўшы матэрыялы на дарасследаванне. Чыгір прымаў удзел у выбарах у Палату прадстаўнікоў Народнага сходу Рэспублікі Беларусь (кастрычнік 2000) і ў сваёй акрузе прайграў Наталлі Машэравай.

У 2001 годзе прыняў удзел у кампаніі па выбарах прэзідэнта. Выбыў з перадвыбарнай гонкі пасля таго, як не набраў неабходнай колькасці подпісаў выбарнікаў і не быў зарэгістраваны ў якасці кандыдата.

23 ліпеня 2002 года суд Фрунзенскага раёна Мінска вынес прысуд у стаўленні да былога прэм'ер-міністра Беларусі Міхася Чыгіра - тры гады пазбаўлення волі з адтэрміноўкай выканання прысуду на два гады, а таксама пазбаўленне на пяць гадоў права займаць вызначаныя пасады, звязаныя з гаспадарча-распарадчай дзейнасцю. Прызнаны яго вінаватым ва ўтойванні падаткаў і ўхіленні ад падавання падатковых дэкларацый, што прычыніла дзяржаве шкоду ў адмыслова буйным памеры. З улікам пяні і іншых налічэнняў шкода склала 8 млн. 57 тыс. 355 рублёў. М.Чыгір абавязаны пакрыць нанесеную шкоду. Ён не можа пакідаць месца жыхарства без дазволу органаў МУС. Мера пакарання - падпіска аб невыездзе - пакінутая ў сіле. Па другім пункце абвінавачвання - службовая халатнасць у сувязі з выплатай авансавага плацяжу на суму звыш 1 млн. долараў ЗША канадскай фірме для будаўніцтва новага будынка "Белаграпрамбанка" - суд палічыў вінаватасць М.Чыгіра даказанай. Аднак у сувязі з заканчэннем тэрміна даўнасці спыніў працэс.

Асабістае

Жанаты, двое дзяцей.

Шаблон:Главы ўрадаў Беларусі

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
+{{Дзяржаўны дзеяч
+ | беларускае імя            = Міхаіл Мікалаевіч Чыгір
+ | партрэт                   = Чигирь.jpeg
+ | шырыня партрэта           =
+ | подпіс                    =
+ | герб                      =
+ | подпіс герба              =
+ | тытул                     = [[Прэм'ер-міністр Беларусі]]
+ | парадак                   = 2
+ | сцяг                      = Flag of Belarus (1991-1995).svg
+ | перыядпачатак             = [[22 ліпеня]] [[1994]]
+ | перыядканец               = [[18 лістапада]] [[1996]]
+ | папярэднік                = [[Вячаслаў Кебіч]]
+ | пераемнік                 = [[Сяргей Сцяпанавіч Лінг|Сяргей Лінг]]
+ | прэзідэнт                 = [[Аляксандр Рыгоравіч Лукашэнка|Аляксандр Лукашэнка]]
+ | каментар                  =
+ | дата нараджэння           = 24 мая 1948
+ | месца нараджэння          = в. Усава, [[Капыльскі раён]], [[Беларусь]]
+ | дата смерці               =
+ | месца смерці              =
+ | пахаваны                  =
+ | дынастыя                  =
+ | бацька                    =
+ | маці                      =
+ | муж                       =
+ | жонка                     = Юлія Чыгір
+ | у шлюбе                   =
+ | дзеці                     =
+ | рэлігія                   =
+ | адукацыя                  = 1) [[Беларускі дзяржаўны эканамічны ўніверсітэт|Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт народнай гаспадаркі]] <br/> 2) [[Маскоўскі фінансавы ўніверсітэт]]
+ | партыя                    = [[КПСС]] ([[1962]] – [[1991]])
+ | узнагароды                = {{Ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга}} {{Ордэн Знак Пашаны}}
+ | аўтограф                  =
+ | Commons                   =
+}}
 '''Міхаіл Мікалаевіч Чыгір''' — другі [[Прэм'ер-міністры Беларусі|Прэм'ер-міністр Рэспублікі Беларусь]] ([[22 ліпеня]] [[1994]]-[[18 лістапада]] [[1996]]).
 == Бiяграфiя ==
+Нарадзіўся [[24 мая]] [[1948]] года ў вёсцы [[Вёска Усава, Капыльскі раён|Усава]] [[Капыльскі раён|Капыльскага раёна]] [[Мінская вобласць|Мінскай вобласці]]. Скончыў [[Беларускі дзяржаўны эканамічны ўніверсітэт|Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт народнай гаспадаркі]] ([[1970]]), спецфакультэт па міжнародных эканамічных адносінах пры Маскоўскім фінансавым інстытуце ([[1982]]). З [[1970]] па [[1971]] Чыгір працаваў эканамістам у Салігорскім аддзяленні [[Дзяржбанк СССР|Дзяржбанка СССР]], у [[1971]]-[[1972]] — начальнікам крэдытнага аддзялення Бярэзінскага аддзялення Дзяржбанка, потым служыў у войску. У [[1983]] годзе сям'я Чыгіроў пераехала ў [[Мінск]]. Тут Міхаіл Чыгір працаваў кіраўніком Маскоўскага аддзялення Дзяржбанка СССР, потым — кіраўніком Менскай гарадской канторай Дзяржбанка СССР, затым стаў першым намеснікам старшыні кіравання "[[Аграпрамбанк]]а". Вянком кар'еры банкіра ён лічыць пасаду старшыні праўлення "[[Белаграпрамбанк]]а". У [[1994]] годзе, пасля перамогі [[Лукашэнка]] на выбарах, Чыгір стаў першым прэм'ер-міністрам у прэзідэнцкай рэспубліцы. Працаваў у гэтай пасадзе да лістапада [[1996]] году. Напярэдадні [[Рэферэндум у Беларусі, 1996|рэфэрэндуму]] гучна сышоў у адстаўку. Праз некаторы час пасля адстаўкі з'ехаў у [[Масква|Маскву]], дзе працаваў кіраўніком расійскага прадстаўніцтва еўрапейскага канцэрна "[[GЕА]]". Вярнуўся ў [[Мінск]] пасля таго, як [[Вярхозны Савет Беларусі|Вярхоўны Савет]] ініцыяваў [[Альтэрнатыўныя прэзідэнцкія выбары, 1999|выбары]] прэзідэнта Рэспублікі Беларусь (абвешчаныя на май [[1999]] г.). Вылучыўся ў ролі кандыдата на гэтую пасаду, спадзяючыся такім шляхам вярнуць сваю краіну на дэмакратычны шлях развіцця. Аднак [[30 сакавіка]] [[1999]] г., незадоўга да выбараў, быў арыштаваны па абвінавачванні ў злоўжыванні службовым становішчам, перавышэнні ўлады і службовых паўнамоцтваў, халатнасці (абвінавачванне ставілася да гадоў яго працы ў банкаўскай сферы і на пасадзе прэм'ер-міністра). [[30 лістапада]] [[1999]] г. была змененая мера пакарання пад падпіску аб невыездзу. [[19 мая]] [[2000]] [[Мінскі гарадскі суд]] прысудзіў тры гады пазбаўлення волі з адтэрміноўкай выканання прысуду на два гады (адвакатам Міхаіла Чыгіра выступала яго жонка - [[Юлія Чыгір]]). Гэтае рашэнне адмяніў [[Вярхоўны суд]] ([[5 снежня]] [[2000]] г.), адправіўшы матэрыялы на дарасследаванне. Чыгір прымаў удзел у [[Парламенцкія выбары ў Беларусі, 2000|выбарах]] у [[Палата прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Беларусі|Палату прадстаўнікоў Народнага сходу Рэспублікі Беларусь]] ([[кастрычнік]] [[2000]]) і ў сваёй акрузе прайграў [[Наталля Машэрава|Наталлі Машэравай]].
-Нарадзіўся [[24 мая]] [[1948]] года ў вёсцы [[Усава]] [[Капыльскі раён|Капыльскага раёна]] [[Мінская вобласць|Мінскай вобласці]].
-Скончыў Беларускі дзяржаўны інстытут народнай гаспадаркі ([[1970]]), спецфакультэт па міжнародных эканамічных адносінах пры Маскоўскім фінансавым інстытуце ([[1982]]).
-З [[1970]] па [[1971]] гады Чыгір працаваў эканамістам у Салігорскам аддзяленні [[Дзяржбанк СССР|Дзяржбанка СССР]], у 1971-72 — начальнікам крэдытнага аддзялення Бярэзінскага аддзялення Дзяржбанка, потым служыў у войску.
-У [[1983]] годзе сям'я Чыгіроў пераехала ў [[Мінск]]. Тут Міхаіл Чыгір працаваў кіраўніком Маскоўскага аддзялення Дзяржбанка СССР, потым — кіраўніком Менскай гарадской канторай Дзяржбанка СССР, затым стаў першым намеснікам старшыні кіравання "[[Аграпрамбанк]]а". Вянком кар'еры банкіра ён лічыць пасаду старшыні праўлення "[[Белаграпрамбанк]]а".
-У [[1994]] годзе, пасля перамогі [[Лукашэнка]] на выбарах, Чыгір стаў першым прэм'ер-міністрам у прэзідэнцкай рэспубліцы. Працаваў у гэтай пасадзе да лістапада [[1996]] году. Напярэдадні рэфэрэндуму гучна сышоў у адстаўку.
-Праз некаторы час пасля адстаўкі з'ехаў у [[Масква|Маскву]], дзе працаваў кіраўніком расійскага прадстаўніцтва еўрапейскага канцэрна "[[GЕА]]".
-Вярнуўся ў Мінск пасля таго, як Вярхоўны Савет ініцыяваў выбары прэзідэнта Рэспублікі Беларусь (абвешчаныя на май 1999 г.). Высунуў сябе кандыдатам на гэтую пасаду, спадзяючыся такім шляхам вярнуць сваю краіну на дэмакратычны шлях развіцця. Аднак [[30 сакавіка]] [[1999]] г., незадоўга да выбараў, быў арыштаваны па абвінавачванні ў злоўжыванні службовым становішчам, перавышэнні ўлады і службовых паўнамоцтваў, халатнасці (абвінавачванне ставілася да гадоў яго працы ў банкаўскай сферы і на пасадзе прэм'ер-міністра). [[30 лістапада]] 1999 г. была змененая мера пакарання пад падпіску аб невыездзу. [[19 мая]] 2000 г. Мінскі гарадскі суд прысудзіў тры гады пазбаўлення волі з адтэрміноўкай выканання прысуду на два гады (адвакатам Міхаіла Чыгіра выступала яго жонка - [[Юлія Чыгір]]). Гэтае рашэнне адмяніў [[Вярхоўны суд]] ([[5 снежня]] [[2000]] г.), адправіўшы матэрыялы на дарасследаванне. Чыгір прымаў удзел у выбарах у Палату прадстаўнікоў Народнага сходу Рэспублікі Беларусь (кастрычнік 2000) і ў сваёй акрузе прайграў Н.Машэравай.
-У [[2001]] годзе прыняў удзел у кампаніі па выбарах прэзідэнта. Выбыў з перадвыбарнай гонкі пасля таго, як не набраў неабходнай колькасці подпісаў выбарнікаў і не быў зарэгістраваны ў якасці кандыдата.
+У [[2001]] годзе прыняў удзел у кампаніі па [[Прэзидэнцкия выбары ў Беларусі, 2001|выбарах]] прэзідэнта. Выбыў з перадвыбарнай гонкі пасля таго, як не набраў неабходнай колькасці подпісаў выбарнікаў і не быў зарэгістраваны ў якасці кандыдата.
-[[23 ліпеня]] [[2002]] года суд Фрунзенскага раёна Мінска вынес прысуд у стаўленні да былога прэм'ер-міністра Беларусі Міхася Чыгіра - тры гады пазбаўлення волі з адтэрміноўкай выканання прысуду на два гады, а таксама пазбаўленне на пяць гадоў права займаць вызначаныя пасады, звязаныя з гаспадарча-распарадчай дзейнасцю. Прызнаны яго вінаватым ва ўтойванні падаткаў і ўхіленні ад падавання падатковых дэкларацый, што прычыніла дзяржаве шкоду ў адмыслова буйным памеры. З улікам пяні і іншых налічэнняў шкода склала 8 млн. 57 тыс. 355 рублёў. М.Чыгір абавязаны пакрыць нанесеную шкоду. Ён не можа пакідаць месца жыхарства без дазволу органаў МУС. Мера пакарання - падпіска аб невыездзе - пакінутая ў сіле. Па другім пункце абвінавачвання - службовая халатнасць у сувязі з выплатай авансавага плацяжу на суму звыш 1 млн. долараў ЗША канадскай фірме для будаўніцтва новага будынка "Белаграпрамбанка" - суд палічыў вінаватасць М.Чыгіра даказанай. Аднак у сувязі з заканчэннем тэрміна даўнасці спыніў працэс.
+[[23 ліпеня]] [[2002]] года суд [[Фрунзенскі раён, Мінск|Фрунзенскага раёна]] [[Мінск]]а вынес прысуд у стаўленні да былога прэм'ер-міністра Беларусі Міхася Чыгіра - тры гады пазбаўлення волі з адтэрміноўкай выканання прысуду на два гады, а таксама пазбаўленне на пяць гадоў права займаць вызначаныя пасады, звязаныя з гаспадарча-распарадчай дзейнасцю. Прызнаны яго вінаватым ва ўтойванні падаткаў і ўхіленні ад падавання падатковых дэкларацый, што прычыніла дзяржаве шкоду ў адмыслова буйным памеры. З улікам пяні і іншых налічэнняў шкода склала 8 млн. 57 тыс. 355 рублёў. М.Чыгір абавязаны пакрыць нанесеную шкоду. Ён не можа пакідаць месца жыхарства без дазволу органаў [[Міністэрства ўнутраных спраў Беларусі|МУС]]. Мера пакарання - падпіска аб невыездзе - пакінутая ў сіле. Па другім пункце абвінавачвання - службовая халатнасць у сувязі з выплатай авансавага плацяжу на суму звыш 1 млн. [[Долар ЗША|долараў]] [[ЗША]] канадскай фірме для будаўніцтва новага будынка "Белаграпрамбанка" - суд палічыў вінаватасць М.Чыгіра даказанай. Аднак у сувязі з заканчэннем тэрміна даўнасці спыніў працэс.
 == Асабістае ==