Яі Боні: Розніца паміж версіямі

Тома Яі Боні
Тома Яі Боні
	фр.: Thomas Yayi Boni
	з 6 красавіка 2006
Кіраўнік урада	Паскаль Купакі
Папярэднік	Мацьё Керэку
	29 студзеня 2012 — 27 студзеня 2013
Папярэднік	Тэадора Обіянг Нгуэма
Пераемнік	Хайлемарыям Дэсалень
Нараджэнне	1 ліпеня 1952 (71 год); Чаўру, Боргу, Бенін
Жонка	Шанталь дэ Соўза
Веравызнанне	евангельскія хрысціяне
Партыя	беспартыйны;
Адукацыя	University of Abomey-Calavi[d]; Універсітэт Парыж-Дафін; Арлеанскі ўніверсітэт; Універсітэт Шэйха Анта Дыопа[d];
Дзейнасць	палітык, эканаміст, банкір
Узнагароды
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[дагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 21:16, 18 лютага 2013

Тома Яі Боні (фр.: Thomas Yayi Boni) (1 ліпеня 1952, Чаўру, Боргу, Бенін) — бенінскі дзяржаўны дзеяч. Прэзідэнт Беніна з 6 красавіка 2006, старшня Афрыканскага саюза з 29 студзеня 2012 па 27 студзеня 2013.

Біяграфія

Атрымаў адукацыю ў абласным цэнтры Параку, а затым вучыўся на эканамічным факультэце Нацыянальнага ўніверсітэта Беніна. Вывучаў банкаўскую справу ў Дакары (Сенегал), а затым эканоміку і палітыку ў Арлеанскім універсітэце ў Францыі і ва ўніверсітэце Парыжа, дзе ён атрымаў доктарскую ступень па эканоміцы ў 1976.

З 1980 па 1988 працаваў у Цэнтральным банку дзяржаў Заходняй Афрыкі, стаўшы намеснікам дырэктара. У 1988 стаў намеснікам дырэктара Цэнтра банкаўскіх даследаванняў па прафесійнаму развіццю ў Заходняй Афрыцы (Дакар). З 1992 па 1994 працаваў у кабінеце прэзідэнта Беніна Нісефора Сагло, адказны за грашова-крэдытную і банкаўскую палітыку. Нарэшце, у 1994 ён быў прызначаны старшынёй Заходне-Афрыканскага банка развіцця (ЗАБР). За працу ў банку развіцця Заходняй Афрыкі ён быў узнагароджаны нацыянальным ордэнам за заслугі Французскай Рэспублікай.

У першым туры прэзідэнцкіх выбараў Беніна (5 сакавіка), за Боні было аддадзена 32% галасоў. Яго бліжэйшы супернік, Андрыен Хунгбеджы з Партыі за дэмакратычнае абнаўленне, атрымаў 25%. Астатнія 26 кандыдатаў, якія прынялі ўдзел у выбарах, атрымалі меншую колькасць галасоў. У другім туры выбараў (19 сакавіка), Боні перамог набраўшы 75% галасоў выбаршчыкаў.

@@ Радок 84: / Радок 84: @@
 == Біяграфія ==
-Атрымаў адукацыю ў абласным цэнтры Параку, а затым вучыўся на эканамічным факультэце [[Нацыянальны ўніверсітэт Беніна|Нацыянальнага ўніверсітэта Беніна]]. Вывучаў банкаўскую справу ў [[Дакар]]ы ([[Сенегал]]), а затым эканоміку і палітыку ў Арлеанскім універсітэце ў Францыі і ў універсітэце Парыжа, дзе ён атрымаў доктарскую ступень па эканоміцы ў [[1976]].
+Атрымаў адукацыю ў абласным цэнтры Параку, а затым вучыўся на эканамічным факультэце [[Нацыянальны ўніверсітэт Беніна|Нацыянальнага ўніверсітэта Беніна]]. Вывучаў банкаўскую справу ў [[Дакар]]ы ([[Сенегал]]), а затым эканоміку і палітыку ў Арлеанскім універсітэце ў Францыі і ва ўніверсітэце Парыжа, дзе ён атрымаў доктарскую ступень па эканоміцы ў [[1976]].
 З [[1980]] па [[1988]] працаваў у [[Цэнтральны банк дзяржаў Заходняй Афрыкі|Цэнтральным банку дзяржаў Заходняй Афрыкі]], стаўшы намеснікам дырэктара. У [[1988]] стаў намеснікам дырэктара Цэнтра банкаўскіх даследаванняў па прафесійнаму развіццю ў Заходняй Афрыцы (Дакар). З [[1992]] па [[1994]] працаваў у кабінеце прэзідэнта Беніна [[Нісефор Сагло|Нісефора Сагло]], адказны за грашова-крэдытную і банкаўскую палітыку. Нарэшце, у [[1994]] ён быў прызначаны старшынёй Заходне-Афрыканскага банка развіцця (ЗАБР). За працу ў банку развіцця Заходняй Афрыкі ён быў узнагароджаны нацыянальным ордэнам за заслугі Французскай Рэспублікай.