Торый: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
LaaknorBot (размовы | уклад) др r2.7.3rc2) (робат дадаў: is:Þórín |
|||
Радок 104: | Радок 104: | ||
[[pt:Tório]] |
[[pt:Tório]] |
||
[[qu:Thoryu]] |
[[qu:Thoryu]] |
||
[[ro: |
[[ro:Thoriu]] |
||
[[ru:Торий]] |
[[ru:Торий]] |
||
[[sah:Ториум]] |
[[sah:Ториум]] |
Версія ад 11:44, 20 лютага 2013
Торый (лац.: Thorium) Th — радыеактыўны хімічны элемент III групы перыядычнай сістэмы; атамны нумар 90. Адносіцца да актыноідаў.
Серабрыста-белы метал. Атамная маса 232,0381. Шчыльнасць 11 720 кг/м³. Тэмпература плаўлення 1750 °C. Ступень акіслення +4, радзей +2, +3.
Адкрыты ў 1828 годзе Ё. Берцэліусам.
Прыродныя крыніцы
Галоўная крыніца торыю — манацыт — мінерал, які ўтрымлівае фасфаты торыю і рэдказямельных элементаў, а таксама аксіды жалеза, крэмнію, інш.
Прымяненне
Сплавы торыю — высокатрывалыя, хімічна ўстойлівыя пры павышаных тэмпературах. З іх вырабляюць дэталі рэактыўных рухавікоў, ракет, гарачатрывалыя тыглі. Торый — перспектыўнае ядзернае паліва (крыніца урану-233).
Літаратура
- Болсун А. Н. Краткий словарь физических терминов / Сост. А. И. Болсун. — Мн.: Вышэйшая школа, 1979. — С. 346. — 416 с. — 30 000 экз. (руск.)
- Химический словарь школьника / Б. Н. Кочергин, Л. Я. Горностаева, В. М. Макаревский, О. С. Аранская. — Мн.: Народная асвета, 1990. — С. 200. — 255 с. — 75 000 экз. — ISBN 5-341-00127-3. (руск.)