Стоўбцы: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др стылявыя змены
Радок 74: Радок 74:
Вядомы з 1-й паловы 16 ст. (па некаторых звестках, з 1511) у [[ВКЛ]]. У пачатку 17 ст. мястэчка ў Мінскім павеце належала [[А. Слушка|А. Слушцы]], які ў 1623 годзе заснаваў тут манастыр дамініканцаў з касцёлам. Падчас вайны Расіі з Рэччу Паспалітай (1654—1667) і Паўночнай вайны (1700—1721) моцна разбурана. З пачатку 18 ст. уладанне С. Дэнгофа, з 1728 — Чартарыйскіх, цэнтр графства. У 1729 года мястэчка атрымала магдэбургскае права. З 1793 года ў складзе Расійскай імперыі, з 1796 — цэнтр воласці Мінскага павета. У 1871 годзе за 2 км ад Стаўбцоў на чыгунцы Масква—Брэст пабудавана аднайменная чыгуначная станцыя. У 1921—1939 гадах у складзе Польшчы, горад, цэнтр гміны і павета ў Навагрудскім ваяводстве. З 1939 года ў БССР, з 1940 цэнтр раёна.
Вядомы з 1-й паловы 16 ст. (па некаторых звестках, з 1511) у [[ВКЛ]]. У пачатку 17 ст. мястэчка ў Мінскім павеце належала [[А. Слушка|А. Слушцы]], які ў 1623 годзе заснаваў тут манастыр дамініканцаў з касцёлам. Падчас вайны Расіі з Рэччу Паспалітай (1654—1667) і Паўночнай вайны (1700—1721) моцна разбурана. З пачатку 18 ст. уладанне С. Дэнгофа, з 1728 — Чартарыйскіх, цэнтр графства. У 1729 года мястэчка атрымала магдэбургскае права. З 1793 года ў складзе Расійскай імперыі, з 1796 — цэнтр воласці Мінскага павета. У 1871 годзе за 2 км ад Стаўбцоў на чыгунцы Масква—Брэст пабудавана аднайменная чыгуначная станцыя. У 1921—1939 гадах у складзе Польшчы, горад, цэнтр гміны і павета ў Навагрудскім ваяводстве. З 1939 года ў БССР, з 1940 цэнтр раёна.


У час нямецкай акупацыі 1943—1944 гадоў у Стоўбцах працавала падпольная польская школа. Падпольную вучобу вёў былы суддзя гродскага суда А. Родэ (або Й. Родэ), які чытаў лекцыі паводле перадваеннай праграмы польскіх гімназійных школ. Заняткі адбываліся кожны другі дзень на кватэры Й. Урбановіча. А. Родэ загінуў на вачах вучняў каля 6 ліпеня 1944 года, у час шматдзённай штурму горада Чырвонай Арміяй<ref>{{кніга|частка = Tajne nauczanie polskie w czasie okupacji niemieckiej 1941–1944|загаловак = Oświata...|старонкі = 76–77}}</ref>.
У час нямецкай акупацыі 1943—1944 гадоў у Стоўбцах працавала падпольная польская школа. Падпольную вучобу вёў былы суддзя гродскага суда А. Родэ (або Й. Родэ), які чытаў лекцыі паводле перадваеннай праграмы польскіх гімназійных школ. Заняткі адбываліся кожны другі дзень на кватэры Й. Урбановіча. А. Родэ загінуў на вачах вучняў каля 6 ліпеня 1944 года, у час шматдзённага штурму горада Чырвонай Арміяй<ref>{{кніга|частка = Tajne nauczanie polskie w czasie okupacji niemieckiej 1941–1944|загаловак = Oświata...|старонкі = 76–77}}</ref>.


== Эканоміка ==
== Эканоміка ==

Версія ад 11:26, 26 лютага 2013

Горад
Стоўбцы
Герб Сцяг
Герб Сцяг
Краіна
Вобласць
Раён
Каардынаты
Першая згадка
Вышыня цэнтра
164 м[1]
Водныя аб’екты
Насельніцтва
15,4 тыс. чалавек (2010)
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 1717
Паштовы індэкс
222666
Аўтамабільны код
5
СААТА
6254501000
Афіцыйны сайт
Стоўбцы на карце Беларусі ±
Стоўбцы (Беларусь)
Стоўбцы
Стоўбцы (Мінская вобласць)
Стоўбцы

Стоўбцы — горад у Мінскай вобласці Беларусі, адміністрацыйны цэнтр Стаўбцоўскага раёна, на правым беразе р. Нёман. У 78 км да паўднёвага захаду ад Мінска; чыгуначная станцыя на лініі Мінск—Брэст; каля аўтамагістралі Мінск-Брэст, вузел аўтадарог на Мір, Івянец, Нясвіж, Рубяжэвічы. Насельніцтва 15,5 тыс. чалавек (2006).

Гісторыя

Вядомы з 1-й паловы 16 ст. (па некаторых звестках, з 1511) у ВКЛ. У пачатку 17 ст. мястэчка ў Мінскім павеце належала А. Слушцы, які ў 1623 годзе заснаваў тут манастыр дамініканцаў з касцёлам. Падчас вайны Расіі з Рэччу Паспалітай (1654—1667) і Паўночнай вайны (1700—1721) моцна разбурана. З пачатку 18 ст. уладанне С. Дэнгофа, з 1728 — Чартарыйскіх, цэнтр графства. У 1729 года мястэчка атрымала магдэбургскае права. З 1793 года ў складзе Расійскай імперыі, з 1796 — цэнтр воласці Мінскага павета. У 1871 годзе за 2 км ад Стаўбцоў на чыгунцы Масква—Брэст пабудавана аднайменная чыгуначная станцыя. У 1921—1939 гадах у складзе Польшчы, горад, цэнтр гміны і павета ў Навагрудскім ваяводстве. З 1939 года ў БССР, з 1940 цэнтр раёна.

У час нямецкай акупацыі 1943—1944 гадоў у Стоўбцах працавала падпольная польская школа. Падпольную вучобу вёў былы суддзя гродскага суда А. Родэ (або Й. Родэ), які чытаў лекцыі паводле перадваеннай праграмы польскіх гімназійных школ. Заняткі адбываліся кожны другі дзень на кватэры Й. Урбановіча. А. Родэ загінуў на вачах вучняў каля 6 ліпеня 1944 года, у час шматдзённага штурму горада Чырвонай Арміяй[2].

Эканоміка

Прадпрыемствы харчовай, машынабудаўнічай, дрэваапрацоўчай прамысловасці. Гасцініца «Стоўбцы». Уздоўж берагоў Нёмана — зона адпачынку рэспубліканскага значэння «Стоўбцы».

Культура

Раённая філармонія. Мастацкая галерэя. У Акінчыцах мемарыяльная сядзіба Я. Коласа (частка філіяла Літаратурна-мемарыяльнага музея Я. Коласа).

Выдатныя мясціны

  • Стаўбцоўская Свята-Ганнінская царква

Вядомыя асобы

Зноскі

  1. GeoNames — 2005. Праверана 9 ліпеня 2017.
  2. Tajne nauczanie polskie w czasie okupacji niemieckiej 1941–1944 // Oświata.... — С. 76–77.

Літаратура

Спасылкі